ถ้าครั้งหนึ่งพวกเราเคยมาจากความมืดอันว่างเปล่า สักวันหนึ่งเราต้องกลับไปหามันในที่สุด ไม่ช้าก็เร็ว จึงมีแต่เพียงความดี ความชั่ว ที่จะติดตัวเราไปตอนตายแล้วเท่านั้นเอง คนโง่ๆถึงได้ชอบคิดว่าตัวเองฉลาด เลยทําแต่เรื่องโง่ๆ แก่งแย่งชิงดี อิจฉาริษยา ฆ่าฟันกันเอง สุดท้ายเขาเอาอะไรไปจากโลกใบนี้ไม่ได้เลยแม้แต่เพียงอย่างเดียว คนฉลาดกลับมีนําใจ คอยช่วยเหลือ แบ่งปัน ในโลกที่เต็มไปด้วยความเปลี่ยนแปลงใบนี้
ไม่มีใครรู้ล่วงหน้าได้เลยว่าวันพรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตเรา ดังนั้น ถ้ามีโอกาศแล้วทําวันนี้ให้ดีที่สุด เพราะต่อให้มีเงินเป็นร้อยล้านพันล้าน ก็ย้อนเวลากลับไปแม้แต่วินาทีเดียวไม่ได้ ใครบอกว่าชีวิตตัวเองไม่มีค่า ไม่จริงเลย เราคือ หนึ่งในร้อยล้าน ที่ถูกเลือกให้มาเกิดยังโลกใบนี้ ว่ายแข่งชนะสเปอร์ม มาได้เป็นล้านๆตัว ใครบอกว่าชีวิตนี้ยากจนเหลือเกิน ไม่จริงเลย ตอนเกิดมาเราไม่มีเงินติดตัวมาสักบาทเดียว ตอนนี้ให้มีแค่ หนึ่งบาทก็ยังรวยกว่าตอนที่เกิดมาเลย ดังนั้น ไม่ว่าจะสุขหรือจะทุกข์ถือเป็นกําไรชีวิตทั้งนั้นเลย
ดังนั้น ความสุขที่แท้จริงในชีวิตคนเราคือ การที่เรามีจิตใจเป็นกลาง รู้จักการปล่อยวางและให้อภัย ไม่ฝากความสุข หรือความทุกข์ ไว้ที่กับตัวบุคคล หรือสิ่งของ เพราะไม่มีสิ่งใดในโลกใบนี้เลยที่จะไม่เปลี่ยนแปลงไป รู้จักไม่มีในสิ่งที่เราอยากได้สะบ้าง และก็ไม่ประยุกต์ของรอบๆตัวยึดติดว่าเป็นของเราตลอดไป เพราะวันหนึ่งเราต้องจากโลกใบนี้ไปอย่างแน่นอน ไม่ช้าก็เร็ว ดังนั้นหากมีความดีอันใดในชีวิตที่ควรทําจงเร่งทํา เปรียบเหมือนแสงเทียนที่แม้ละลายมอดดับไป ตอนที่ยังอยู่มันยังให้คุณค่า ส่องแสงสว่างให้ผู้คนได้ใช้กันนั่นเองจ้า
ขอบคุณสำหรับสิ่งดี ๆ ครับ
ผู้เขียน
