มาอ่านนิยายเรื่องนี้ของผมกันครับ...

(1/1)

DonloakYed:
ไม่รู้จะไปลงที่ไหนขอพื้นที่ตรงนี้ละกันครับ ไม่อยากให้กระจายไปเยอะเดี๋ยวเจ้าตัวรู้(และเมียรู้) ยาวหน่อยนะครับ
 
เริ่มยังไงดี...
   ผมอายุ 40 แต่งงานมาแล้ว 6 ปีลูก 1คน ผมคบกับภรรยามา 10 ปีถึงแต่งงานกัน ก็รวมแล้ว 16 ปี ผมทำงานอยู่ต่างจังหวัดห่างจาก กทม  2 ชั่วโมง ผมจะกลับบ้าน กทม ทุก ศุกร์เสาร์อาทิตย์ จบเรื่องชีวิตปกติของผมไป
   
    เอาล่ะเรื่องมีอยู่ว่าผมไปเที่ยวสถานบันเทิงที่นึงใน กทม(อ่างน่ะแล่ะ) ก็ไปตามปกติจบงานก็จะขับรถกลับกันไปกับเพื่อนๆ 5-6 คน ขากลับเราก็ชวนน้องๆที่ขึ้นงานไปหาลาบกินรอบดึก(ลาบจริงๆ)ก็ไปนั่งกินต่อกัน สักพักเพื่อนคนนึงเหมือนไม่อิ่มจากที่อ่างเลยถามน้องๆว่ามีใครรับงาน NV ต่อมั้ยไปต่างจังหวัดก็คือจะหิ้วกลับไปกินต่อที่บ้านพักเรากันน่ะแล่ะ หลายคนไม่ไปอาจะติดอะไรบางอย่างก็เข้าใจได้ ไม่บังคับกันแต่มีน้องคนนึงบอกไปได้ แต่ไปได้คนเดียวคนอื่นก็ไม่สนุกล่ะสิเลยให้หาเพื่อนที่รับงานมาก็ได้มาสองคน พอน้องมาถึงร้านก็นั่งคุยตกลงราคากันตามประสา ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรเพราะเหนื่อยแล้วอยากกลับบ้านพัก 

   ถึงเวลาเดินทางเพื่อนผมคนที่จัดหาน้องมานั่งรถผมพร้อมกับน้องคนนึงมานั่งข้างผม น้องถามว่า ” ให้หนูอยู่กับใครคะ “ เพื่อนตัวแสบก็จับยัดมาให้ผมเลย ทีแรกผมก็บ่ายเบี่ยง อารมณ์อยากกลับบ้านนอน น้องเป็นคนน่ารักขาวผิวเนียน สูงยาว ชื่อน้อง ด้ายละกัน ด้ายเป็นคนคุยสนุก เราก็ขับรถกลับมาที่บ้านพัก สักตี 3 ได้มั้ง เอาล่ะผมก็จัดเตรียมห้องนอนให้น้องผมบอกน้องว่าวันนี้พี่เหนื่อยแล้วพี่ไม่ทำอะไรนะนอนพักผ่อนเถอะ มีพรุ่งนี้อีกคืนเราก็นอนกันโดยไม่ได้มีอะไร พอเช้าทุกคนก็ไปทำงานปกติ ปล่อยน้องๆสามคนนอนกันอยู่ที่ห้อง
   
  ตัดมาตอนเย็นเราก็จัดเตรียมปาร์ตี้มื้อเย็นกินดื่มกันสนุกสนาน พอได้เวลาผมก็ชวนน้องด้ายขึ้นห้องเพื่อทำภารกิจตามประสา รุ่งขึ้นน้องๆทุกคนตื่นเตรียมตัวกลับ กทม ตอนบ่ายผมได้รับหน้าที่ไปส่งผมก็ไปส่งและทำการเคลียร์ค่าใช้จ่ายให้กับน้องๆทุกคน ผมก็ขอเลขบัญชีและ ไอดีไลน์ น้องด้าย เคลียร์ค่าใช้จ่ายเรียบร้อย ส่งทุกคนถึงที่พักผมก็ขับรถกลับบ้านพัก จาก กทม มาถึงบ้านพักก็ 2 ชม.น้องด้ายก็ทักไลน์มาถามไถ่ ถึงหรือยังคะ เป็นห่วง เราก็ตอบไปตามปกติ แต่การสนทนามันไม่จบแค่นั้น เราคุยกันไปเรื่อยถามนู่นนี่นั่น น้องบอกวันหลังพาไปอีกนะพี่กินเหล้าด้วยแล้วสนุกดี หลังจากวันนั้นเราคุยกันมาตลอด ไอ้เราก็ไม่ได้คิดอะไรคงเป็นเรื่องปกติของพวกน้องๆเค้าแล่ะเอาใจลูกค้า ลูกค้าจะได้ติดใจเรียกบ่อยๆ คงไม่มาอะไรกับเราหรอก น้องเค้าก็รู้อยู่แล้วว่าเรามีครอบครัวแล้ว เราก็ไม่ได้ปิดบังอะไรเพราะรูปโปรไฟล์เราเป็นรูปลูก เราก็คุยกันมาเรื่อยๆครับ หยอดกันบ้างก็สนุกดี สำหรับหนุ่มวัย 40 มีสาวรุ่นมาอ้อนมาอ่อย กระชุ่มกระชวยขึ้นมาหน่อย
 
    จนกระทั่งได้มีการเรียกน้องด้ายมารับงานอีกน้องก็มากับเพื่อนคนเดิม เราก็เหมือนเดิมกินเหล้าปาร์ตี้จบด้วยการมีอะไรกันเหมือนเดิมของเคยๆอ่ะนะไม่ต้องเขินกันแล้วใส่กันยับ รุ่งขึ้นอีกวันก็พากลับไปส่งเหมือนเดิม เราก็ยังคุยไลน์กันเหมือนเดิม แต่เริ่มมีการ วิดิโอคอลหากัน คุยทีก็เป็นชั่วโมงเหมือนวัยรุ่นจีบกันใหม่ๆเลยแล่ะ

    เอาล่ะมาเล่าชีวิตของด้ายบ้างแล้วกัน ด้ายทำงานที่ อาบ อบ นวด ที่ผมไปน่ะแล่ะแต่วันที่ผมไปน้องไม่ได้เข้าร้าน น้องมีรับงาน N และงาน NV ไลฟ์สไตล์น้องคือ ตื่นบ่ายๆ วันไหนเข้าร้านก็จะเลิกดึก เลิกจากร้านก็จะไปกินเหล้าต่อกับเพื่อนๆที่ร้าน กลับห้องทีก็นู่น ตี 4 ตี 5 บางทีก็ซอดแจ้ง ก็จะเมาปลิบ และก็จะคอลมาหาให้เฝ้าอาบน้ำ เฝ้านอนจนด้ายหลับ เราก็สนุกดีนะ เราคุยกันเปิดหมดน้องทำงานอะไรแบบไหน และน้องก็รู้งานว่า ศุกร์-อาทิตย์ ผมกลับบ้านอยู่กับครอบครัว ด้ายก็ไม่ทักหานอกจากผมจะทักไปหาเอง ช่วงสามสี่เดือนเราคุยกันตลอด ใจผมเริ่มหวั่นไหวอยู่บ้างแล้วล่ะ เวลาด้ายไปรับงานข้างนอกกับลูกค้าผมก็รู้สึกหวงๆอยู่บ้างแต่ก็ต้องทำใจเพราะมันเป็นงาน เราก็ทำเป็นลืมๆมันไป
     
    เราก็คุยกันมาเรื่อยๆ บางจังหวะด้ายไปทำธุระให้ครอบครัวต้องเปิดห้องนอน ผมก็ลองแย็บไปว่าไปอยู่เป็นเพื่อนมั้ยคำตอบคือ “ มาสิไปหาร้านเหล้ากินกัน” ผมก็ไปแบบไม่รีรอ จากบ้านพักที่ทำงานไปหาด้าย เราก็ไปดื่มกันตามปกติหลังเลิกจากร้านเราก็กลับมาที่ห้อง เราก็ได้มีอะไรกันเหมือนเคยๆ เช้ามาผมก็ถามไปว่าจะคิดพี่เท่าไหร่ ด้ายบอกผมว่า “คิดอะไร ค่าอะไร ไม่ได้มาทำงาน” ผมก็อึ้งดิเสียเลยไปถามน้องแบบนั้น หลังจากนั้นเราก็แยกกันผมไปส่งด้ายที่ห้องพัก เราเจอกันแบบนี้อีก 2-3 ครั้งตามโอกาส เราก็คุยกันเหมือนเดิมทุกวัน แต่คราวนี้มันเป็นการคุยแบบใจฟูทั้งสองฝ่าย บอกคิดถึงกันหยอดคำหวานกัน แต่ด้ายบอกว่าห้ามบอกรักกันนะ ไปรักคนที่บ้านพี่โน่น เราก็ โห อะไรจะโชคดีแบบนี้ น้องไม่ได้เรียกร้องอะไรแถมยังรู้งานอีก ผมเคยบอกด้ายไว้ว่า พี่เป็นคนมีโซ่คล้องคอ วันใดวันหนึ่งหนูจะไปมีแฟนหรือเจอคนคุยใหม่ให้บอกพี่ตรงๆนะ พี่จะได้ถอยออกมา มันเป็นสิทธิ์ของหนู หนูทำงานอาจจะถูกใจลูกค้าแบบพี่อีกก็ได้ หลังจากนั้นเราก็คุยกันตามปกติเรื่อยมา
 
   ช่วงหลังๆเราได้คุยกันน้อยลง ด้ายเข้าร้านเกือบทุกวันเพื่อเก็บเงินกลับไปบ้านช่วงเทศกาล อันนี้ก็พอเข้าใจได้ตอนทำงานเราไม่ได้คุยกันอยู่แล้ว คุยอีกทีคือตอนเลิกงาน แต่หลังมาเริ่มไม่คอลหาตอนเมากลับห้อง ตื่นมาไม่ทักหา กลับเป็นเรานั่งหยิบมือถือมารอแชทตลอด เราก็เริ่มตะหงิดๆ เลยถามว่ามีคนคุยแล้วเหรอ บอกกันตรงๆนะ พี่ไม่อยากมานั่งรอแบบนี้พี่พร้อมถอยออกมานะ ด้ายก็ตอบแค่ว่าหนูเมามากเลยไม่ได้ตอบหรือคอลหา เราก็โอเคลองดูอีกสักพักแล้วกัน ผมเริ่มเผื่อใจแล้วล่ะ แต่ผมก็ไม่ได้อะไรกับน้องอยู่แล้วพร้อมถอยออกมา
   
   พอถึงช่วงด้ายกลับบ้าน ตจว การคุยของเรายิ่งน้อยลง แชทถามอะไรไป ชั่วโมงนึงมาตอบ บอกทำนู่นทำนี่อยู่ ออกไปเที่ยวไหนก็ไม่บอก ผมไม่เคยบังคับว่าต้องบอกทุกครั้งไม่เคยห้ามเที่ยว มันสิทธิ์ของน้องอยู่แล้ว แต่ช่วงแรกๆ มันไม่ได้เป็นแบบนี้ ผมก็มานั่งคิดว่าที่ด้ายไม่ตอบ หรือว่ากำลังวิดิโอคอลกับคนอื่นอยู่เหมือนที่เคยทำกับเราช่วงแรกล่ะมั้ง  ยิ่งคิดมันยิ่งรู้สึกหน่วงๆวะไม่เคยเป็นแบบนี้มานาน นี่เรากำลังหึงอยู่เหรอวะ
 
   จนมาเย็นวันนึง ผมก็พยายามคุยปกติ ก็เหมือนเดิมเหมือนว่างค่อยมาตอบ ผมก็ทิ้งคำถามว่าวันนี้ออกเที่ยวไหนไว้ ด้ายก็ไม่ตอบ ผมคอยดูแชทเรื่อยๆผ่านไป ชั่วโมงหนึ่ง มีจังหวะผมเข้าไปดูว่าอ่านหรือยัง ตอนเข้าไปดูขึ้นว่ายังไม่อ่าน แปปเดียวก็โชว์สถานะว่าอ่านแล้วคาตา ผมก็ลองปล่อยไว้รอดูว่าจะตอบมั้ย ผ่านไปอีกเกือบชั่วโมงก็ไม่ตอบ ผมเลยตัดสินใจแล้วแล่ะถอยก็ถอยวะ ผมพิมพ์แนวทีเล่นทีจริงไปว่า “ หายไปไหนเอ่ย มีคนคอลคุยแทนพี่แล้วมั้ง “ สักแปปด้ายก็ตอบมา

“ก็มีคนคอลมานิดนึงแล่ะ”

ตอนนี้ผมเข้าใจทุกอย่างแล้ว ก็ถามกลับไปว่า “จริงเหรอ แล้วเราจะแบบไหนกันดี” คำตอบคือ

“แล้วแต่ที่พี่จะสบายใจแล่ะ จะคุยกับหนูต่อไหมล่ะ”

ผมนี่โหวงเลย คำตอบที่ผมตอบไปคือ

“พี่ไม่สบายใจที่คุยแบบนี้ มันไม่เหมือนแบบที่เราคุยกันแรกๆ พี่เคยบอกแล้วนะให้บอกกันตรงๆ”

“พี่น่าจะรู้ตัวเองตั้งนานแล้ว พี่ถอยดีกว่า ไปตามทางของแต่ละคน ดูแลตัวเองด้วยนะครับ”

ด้ายก็ โอเค พร้อมกับบอกว่า

“หนูขอโทษ พี่คิดถึงก็ทักมาหาหนูได้นะ”

ผม: “ไม่ทักหรอกครับมันก็ไม่ลืมกันสักทีแบบนี้ ขอเลิกติดตามทุกช่องทางนะครับ ไม่อยากเห็นว่าไปไหน หรือทำอะไร”
ด้าย: “ต้องทำแบบนั้นเลยเหรอ ใจร้ายจัง”

บทสนทนาระหว่างเราจบกันตรงนี้ ณ เวลา 22:00 ผมตัดทุกช่องทางเลิกติดต่อไม่ส่อง story IG

“เช้าวันรุ่งขึ้น ไม่มีการทักไป good morning เหมือนทุกวันรอด้ายตื่นมาทักหาตอนตื่น”
“ทำไมวันนี้มันโหวงๆวะ ไถ tiktok แม่งก็มีแต่ Story คำคม อกหัก”
“ไถ tiktok ไปเรื่อยมันหยุดไม่ได้มันรู้ได้ไงวะว่าเรากำลังเป็นอะไร”
“เชี้ยยย..!! ทำไมมันจุกทุกคลิบเลย น้าเน็กเอย พี่เปาเอย ฯลฯ”
“ไหนมึงว่าถอยออกมาแบบหล่อๆไง แล้วมึงเศร้าทำไม”
“ความรู้สึกแบบนี้ครั้งล่าสุดคือตอน ม.ปลาย”
“นี่กูรักเค้าเหรอวะ......”

มันอาจจะเป็นการคิดข้างเดียวก็ได้ แต่มันเศร้าว่ะนี่เหรอที่เขาเรียกว่าโลกใบที่สองรึปล่าวนะ
หรือแค่ “แอบแซ่บ...แต่เสือกรัก”

อาจจะอ่านยากสักหน่อยเพราะพิมพ์ไว้ใน word แล้วก็อปมาวาง
ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ