ได้แต่คิดครับ เพราะเรื่องราวจริงๆ มันซับซ้อนกว่าที่เห็น ไม่ใช่แค่เรื่องสีเสื้อ หรืออำนาจเก่า อำนาจใหม่
ก็ได้แต่หวังๆ ว่า ไอ้พวกนั้นทั้งหมดให้มันออกมาฆ่ากันเองให้ตายจนหมด
เราจะได้เดินหน้าต่อเสียที
โคตรเบื่อเลยกับคำถามว่า สวมเสื้อสีอะไร กับการผูกขาดการรักสถาบัน
แต่ถ้าตามที่ผมเชื่อ อำนาจรัฐจะอยู่ในมือของกลุ่มที่มีการจัดตั้งองค์กรดีที่สุด มีวินัยมากที่สุด และที่สำคัญคือ มีอาวุธในมือ
คนกลุ่มนี้เท่านั้นครับ จัดการบ้านเมืองแบบไร้ขื่อแปนี้ได้
เห็นด้วยอย่างแรงครับพี่ มันมีอะไรที่ซับซ้อนมากจริงๆอย่างคราวที่ผ่านมามันไม่ใช่แค่ต้องการล้มกลุ่มการเมืองแต่ต้องการ
ล้มกลุ่มอำนาจด้วยเหตุการณ์มันก้อเลยรุ่นแรงอย่างที่เห็น ผมขอไม่สรุปแล้วกันนะครับว่าใครผิดใครถูกใครชนะใครแพ้
เพราะทุกคนสูญเสียเหมือนกันหมด แต่ผมมีความเชื่อว่าทุกชีวิตที่เสียไปจะไม่เป็นการสูญเปล่าอย่างแน่นอนครับ บางครั้ง
เราต้องรู้จักอดทนและเรียนรู้สิ่งที่สูญเสียมาเป็นข้อคิดและปรับปรุงสังคมให้ดีขึ้นไม่ใช่เพื่อตัวเราเองอย่างเดียวนะครับ เพื่อ
ลูกเพื่อหลานของเราในอนาคตด้วย อย่างเช่นในอเมริกาประเภทที่ได้ชื่อว่าประชาธิปไตยสุดๆกว่าที่คนดำจะมีสิทธิเท่ากับ
คนผิวขาวก้อตายกันไม่ใช่น้อย ลองอ่านหนังสือของ มาร์ติน ลูเธอร์ คิง นักต่อสู้เพื่อความเสมอภาคในอเมริกาแล้วจะซึ้งครับ
ถึงแม้ว่าวันนี้ท่านจะตายไปแล้ว แต่วาทะของท่านจะอยู่ตลอดกาลครับ
"I have a dream that my four little children will one day live in a nation where they will not be judged by the color of their skin, but by the content of their character."
"ข้าพเจ้ามีความฝันว่าวันหนึ่งลูกเล็ก ๆ สี่คนของข้าพเจ้าจะได้อยู่ในประเทศที่พวกเขาจะไม่ถูกตัดสินด้วยสีผิว แต่ด้วยสิ่งที่อยู่ในตัวตนของเขา"
"Injustice anywhere is a threat to justice everywhere."
"ความอยุติธรรมไม่ว่าเกิดขึ้นที่ไหน ก็เป็นภัยคุกคามความยุติธรรมทุกหนทุกแห่ง"
"Our lives begin to end the day we become silent about things that matter."
"ชีวิตเราเริ่มจบลงในวันที่เรานิ่งเงียบในเรื่องที่สำคัญ"
ผู้เขียน
