วันนี้ผมไปตรวจความผิดปกติทางสายตา ที่ รพ. เอกชนแห่งหนึ่งมาครับ เพิ่งมา รพ. นี้ ครั้งแรก ใหญ่โตหรูหราพยาบาลสวยมาก กระโปรงสีขาวลักษณะแทบจะเป็นทรงเอเลย
พอขึ้นไปชั้น 5 แผนกจักษุมันอยู่ตรงข้ามกับแผนกผิวหนังแวปแรก เปิดประตูลิฟมา เห็นพยาบาลน่าจะแผนกผิวหนังคนนึง
นมใหญ่ดันเสื้อมาเลยครับ ขาวมากกกกผมก็เดินตามมองตูดไปเรื่อยๆ มองสัดส่วนเอวคอด สะโพกผาย ตัวไม่อ้วนไม่ผอม แต่ออร่าเด่นชัดมาก ผิวนี่สมกับทำงานแผนกผิวหนังเลย
พอไปถึงแผนกตา ก็ไปลงทะเบียน จนท.ที่ลงทะเบียนให้นี่แทบไม่ต่างกันเลย ตัวเล็กๆขาวๆ นั่งไข่วห้างจังหวะเอื้อมหยิบปากกา โอ้ยแม่เอ้ย กระโปรงมันถลกขึ้นไปจนเห็นขนรำไรเลย ผมนี่น้ำเริ่มเดินตั้งแต่ วินาทีนั้น
ทีนี้จังหวะพยาบาลเรียกวัดความดัน ผมไม่ทันตั้งตัว สมองกำลังจินตนาการ ขาอ่อนเพลินๆ ผลคือ คามดันแม่งสูงมากก
จนพยาบาลถามว่า เป็นความดันไหม ปกติกินยาไหม ผมก็บอกไปว่าเอ่อเป็นๆหายๆครับ น้องก็ทำหน้า งงๆ ขอวัดอีกรอบ
แล้วน้องพยาบาลก็ หยิบนั่งหยิบนี่ ทิ้งตัวนั่งลงตรงข้าม แต่สายตาเจ้ากรรมผมแม่ง เกเร ไปมองตรงเก้าอี้ก่อนที่เค้าจะนั่ง
ที่นี้พอเค้านั่งมา สายตามันหลบไม่ทัน แม่งเห็นเป้าชัดมากกกก แต่คิดว่าไม่ใช่ กกน. น่าจะกางเกงซับใน แล่วที่สำคัญ น้องเค้ารู้ตัว
ว่าผมเห็นอะไร พอน้องเค้าวัดอีกรอบทีนี้เหี้ยเลยครับ แม่งสูงกว่าเดิมอีก
สุดท้ายจนน้องพยาบาลต้องบอกว่าเดี๋ยวนั่งพักสักครู่นะคะ
ผมนึกในใจ ในชีวิตนี้กูไม่เคยโรคจิตเท่าครั้งนี้เลย อายก็อาย
พยาบาลหรือผู้ช่วยพยาบาลครับ
ส่วนใหญ่จะผู้ช่วยพยาบาลมาวัดชะเยอะนะ
พยาบาลส่วนใหญ่จะนั่งโต๊ะไม่ค่อยมาวัดเท่าไร