ผลงานกับตัวตนเจ้าของผลงาน ควรพิจารณาแยกกันหรือเปล่า?

ผลงาน กับตัวตนเจ้าของผลงาน ยังคงเป็นเรื่องที่น่าถกเถียงเสมอว่าควรนำมาเกี่ยวกันหรือเปล่า เช่นสมมุติว่ามีนักเขียนนิยายสาวท่านหนึ่ง เขียนนิยายออกมาได้ยอดเยี่ยมอ่านแล้วทั้งสนุกและได้คติสอนใจ มีพล็อตที่แปลกใหม่ ทั้งนักวิจาร์ณ์วัยชราและวัยเยาว์ต่างก็ให้ความยกย่อง ว่าเป็นบุคคลสร้างผลงานในอาชีพที่ทำได้อย่างยอดเยี่ยม แต่ชีวิตส่วนตัวก็แสบเอาการ กล่าวคือนักเขียนคนดังกล่าวเป็นพวกมั่ว หรือไม่ก็นักร้องที่มีฝืมือการร้องเพลงอยู่ในระดับโลก แต่เป็นคนมั่นใจในตัวเองเกินไป
จำเป็นหรือเปล่าที่ “ผู้ชม” ต้องหยิบยกบริบทของ “ชีวิตส่วนตัว” ของเขาและเธอเหล่านั้นมาเป็นประเด็นว่าจะเลือกเสพงานของพวกเขาหรือไม่? ถ้าเลือกรับแต่ “ผลงาน” โดยไม่สนใจพฤติกรรม จะเป็นการมองคนอย่างโง่ๆ แค่ “เปลือก” จริงหรือเปล่า? หรือ “ค่าของคน อยู่ที่ผลของงาน”?

ระหว่างคนที่ชีวิตส่วนตัวไม่ดี แต่ผลงานมีคุณภาพจริง คุณจะยอมรับได้หรือไม่ กับคนที่ชีวิตส่วนตัวดี แต่ผลงานออกมาห่วยแตกใช้งานจริงไม่ได้เลย ยังสมควรจะใช้งานอยู่อีกหรือ? เป็นคุณๆจะใช้คนแบบใหน เป็นผมๆให้แบบแรกนะ เช่นผมอ่านนิยายต่อให้ชีวิตส่วนตัวนักเขียนเป็นคนไม่ดี แต่ผลงานที่เขาสร้างมันดี อ่านสนุก และสร้างกระแสในทางที่ดีได้ ผมว่าก็ควรยอมรับนะ