ตอนนี้ ก็ทำใจแล้วครับ
อพยพออกจาก กทม.มาได้เกือบ 2 สัปดาห์แล้ว ว่างๆ ก็เลยรวมตัวกันกับเพื่อนๆ เดินทางไปช่วยชาวบ้านแถุวยุธยาบ้าง ปทุมบ้าง
ก็สนุกดี รู้สึกดี รู้เลยว่ามีคนเดือดร้อนและลำบากกว่าเราเยอะ
ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่า แค่ข้าวเหนียวหมูปิ้งห่อเดียว ก็เรียกน้ำตาจากคนอย่างเราๆ ได้ .....
ช่วงนี้จะเข้ายุธยาวันเว้นวันครับ กระจายไปตามศูนย์ช่วยเหลือต่างๆ บ้าง ปกติจะไปกับมูลนิธิ .... น้องๆ อพ.ปร.บ้าง
ส่วนใหญ่ทำสิ่งเหลือเชื่อมาก พวกเค้าไม่มีรายรับอะไรเลยจากการมาทำงานแบบนี้ ไม่มีการฝึกอบรมอะไรเลย
หลายคน "ผัน" ตัวเองมาจากการเป็นเด็กซิ่งเด็กแว๊น ที่เคยแต่งรถซิ่งรถ แล้วเปลี่ยนใจมาช่วยคน ....
ข้าวหากินเอง น้ำมันเติมเอง ถ้าได้ส่ง รพ. หรือ transfer ก็จะมีค่าน้ำมันให้หน่อย พอบ้างไม่พอบ้าง
แต่น้องๆ มากันแบบ จัดเต็มครับ ไม่ร้องขอ ไม่เอาอะไรเลย แค่สั่งมาว่าให้ทำอะไร เดี๋ยวไปกันแล้ว
ไม่เคยมาถามว่ามีอะไรให้กินไหม มีน้ำมันให้ไหม มีที่นอนไหม .... ผมเห็นอีกด้านของชีวิต ด้านที่ต่างไปมาก
ไม่ลองยุติความขัดแย้ง แล้วออกมาช่วยกันหน่อยหรือครับ เริ่มจากใกล้ๆ ตัวก่อนก็ได้ หน่วยงานที่กำลังรวบรวมความช่วยเหลือรอจิตอาสาอีกมาก
เรายังมีเวลาด่ากันอีกเยอะครับ แต่ตอนนี้ มาช่วยกันก่อนน่าจะดีกว่า ....
+ 10 ครับ พอดีอยู่เหนือรู้สึกผิดไงไม่รู้เหมือนเอาน้ำไปเทภาคกลางตอนนี้บ้านน้ำไม่ท่วมแต่เป็นกำลังใจให้ครับ
ผู้เขียน
