AVC

ขอพูดถึงยุคของผมตอนเป็นเยาวชนอนาคตของชาติหน่อยละกันนะครับ คิดว่าเพื่อนๆหลายคนก็คงจะอยู่ในวัยนี้บ้างไม่มากก็น้อย กล่าวคือช่วงวัยที่เกิดประมาณปี 1975-1983

ก่อนโลกจะก้าวสู่ยุคไร้พรมแดนหรือยุคก่อนที่อินเตอร์เนตหรือระบบดิจิตอลจะพัฒนามาถึงทุกวันนี้ ผมหมายถึงช่วงก่อนปี คศ2000
สักสิบปี ช่วงนั้นดูผิวเผินโลกเราก็มีถือว่าพัฒนาไม่แตกต่างจากทุกวันนี้มากนัก ฝรั่งเศษ ญี่ปุ่น เยอรมัน อเมริกา อังกฤษ ก็มีรถไฟฟ้าความเร็วสูง โทรศัพท์มือถือ รถสปอร์ตสวยหรู ห้างสรรพสินค้า ตึกระฟ้าตระง่านตามเมืองใหญ่ของประเทศมาหลายปีดีดัก มหาเศรษฐีสามารถหาความสำราญบนเรือยอร์ช จิบไวน์บนวิมานส่วนตัวสุดหรูๆมาเป็นสิบๆปีแล้ว

ในขณะที่ปถุชนคนปกติในเมืองใหญ่ๆก็มีสภาพแทบไม่ต่างจากเดิมมากเท่าไหร่ โดยเฉพาะในเมืองไทยคนหาเช้ากินค่ำก็ขี่มอร์ไซด์ โหนรถเมล์ ทำงานตอกบัตร ซื้อข้าวแดงแกงร้อนมากินกลับน้ำพริกปลาทูตัวโตๆสักตัว ตกเย็นก็ก๊งสุรากับเพื่อนบ้าน เบียร์สิงห์ หงส์ทอง แสงโสม กินไปตั้งวงร้องเพลง ลูกเล็กเด็กแดงก็มาช่วยพ่อขี้เมากินกับแกล้มอย่างเอร็ดอร่อย หนุ่มวัยฉกรรก์สาววัยขบเผาะก็ชอบที่จะย่ำแดนราตี ตั้งแต่ยุคที่เล่นเกี้ยวพาราสีกันในโรงโบวลิ่ง โรงเสก็ต มั่วสุมกันตามผับเท็ค คาเฟ่ จนถึงคลับแบบ น่าซ่า ทอรัส อาซีเอ จนถึงปัจจุบันก็จะกลายรูปไปเป็นร้านอาหารกึ่งผับที่ขาดไม่ได้เลคือมีดนตรีสด นี่คือวิถีชิวิตสำหรับคนปกติสามัญเมืองหลวงของเราซึ่งหาโอกาสสัมผัสไม่ได้ยากเย็นอะไร แล้วมันก็ดำเนินมาอย่างไม่มีการเปลี่ยนแปลงจนถึงปัจจุบัน

แต่สิ่งที่ยุคโลกาภิวัติเปลี่ยนวัฒนธรรมอย่างหนึ่งไปโดยสิ้นเชิงก็คือ วัฒนธรรมการ"สาวว่าว"


ตั้งแต่อดีตเมื่อมีสิ่งพิมพ์กำเนิดขึ้นมาในโลกนี้ สิ่งพิมพ์รายวัน หนังสือพิมพ์ นิตยาสาร ฯลฯก็ค่อยๆผุดขึ้นมาในสังคมเราอย่างรวดเร็ว
พอมีสื่อเป็นสิ่งพิมพ์ โลกทัศน์ของประชาชนก็มีจินตนาการมากขึ้น จินตนาการที่หลีกเลี่ยงจะไม่ให้เกิดได้นั่นก็คือ "จินตนาการทางเพศ"
จินตนาการทางเพศมีมาแต่โบกาลนาน หากแต่ในเมืองไทยการบันทึกเป็นลายลักษณ์อักษรยังมีน้อยนักหากเทียบกับอารายประเทศต่างๆที่มีหนังสือ ตำรา โนฮาว ที่ถ่ายทอดกันมานับร้อยนับพันปี

เชื่อว่า ญี่ปุ่น จีน หรือแม้แต่อารยธรรมในเขต บอลติกส์ เมโสโปเตเมีย โรมัน กรีก  ก็มีบทความทางเพศให้ผู้อ่านได้สุนทรีรสผ่านตัวหนังสือมาเป็นร้อยปีแล้ว แต่เมืองไทยเห็นทีจะเป็นบทกลอนตามสำนักชั้นสูงหรือชนชั้นปกครองเท่านั้นที่สามารถถ่ายทอดจินตนาการเป็นตัวหนังสือได้ แล้วก็ไม่ได้เป็นหลายร้อยปีแบบประเทศข้างต้นด้วย

จึงกล่าวได้ว่าคนไทยทั่วๆไปได้รับรู้การอ่านหนังสือทางเพศอย่างแพร่หลายก็คงไม่เกินกึ่งศรรตวรรษที่ผ่านมานั่นเอง ยุคสมัยแรกที่มีคอลัมภ์คุณหมอตอบปัญหาทางเพศอันลี้ลับ บทความเล่าเรื่องเซ็กซ์จากทางบ้าน (ที่แม้บางทีเหมือนเรื่องแต่งมากกว่าเรื่องจริงก็ตาม) สร้างความระทึกตื่นตาตื่นใจกับผู้อ่านอย่างไม่เคยสัมผัสมาก่อน โดยเฉพาะหนุ่มน้อยที่เพิ่งแตกพาน อ่านสิ่งพิมพ์เหล่านี้แล้วอยู่เฉยไม่ได้ ต้องหาโอกาสระบายกามที่ล้นเอ่อแทบจะปะทุออกจากกระเปราะทันใดนั้นเลยทีเดียว

สิ่งพิมพ์มีการพัฒนาเป็นระยะๆ สื่อลามกก็พัฒนาตามกันมาเป็นธรรมดา

ช่วงหลังเปลี่ยนแปลงการปกครองเป็นประชาธิปไตย เริ่มมีสิ่งพิมพ์ลามกเป็นตัวหนังสือ  เป็นรูปเล่มเย็บอย่างดี บรรยายพร้อมภาพขาวดำ อาจไม่ชัดเจนแต่ก็สามารถสร้างความพึงพอใจให้กับผู้อ่านได้เป็นอย่างมาก

ประมาณพศ ๒๕๑๐เป็นต้นไป เริ่มปรากฏสิ่งพิมพ์ที่เป็นการ์ตูนลามกลายเส้นไทยๆ ใช้ภาษาหยาบถึงใจด้วยลายเส้นเหมือนการ์ตูนไทยๆเล่มละบาททั่วไปในยุคนั่นเริ่มปรากฏให้เห็น

ประมาณระหว่าง พศ ๒๕๑๕ ๒๕๒๐ หนุ่มน้อยใหญ่กำหนัดกามก็เริ่มมีสิ่งพิมพ์สี ภาพอาร์ตมัน เป็นหนังสือโป๊เต็มรูปแบบที่มีทั้งรูปภาพ

และหลังจาก พศ๒๕๒๔ เป็นต้นมา ปฏิวัติวงการ สาวว่าว ครั้งที่สองก็กำเนิดเกิดขึ้นมา

สิ่งนั้นก็คือ วีดีโอ เทป

จริงอยู่ก่อนหน้านี้อาจมีวีดีโอเทปได้นำเข้ามาขายในเมืองไทยมาก่อน แต่คนกินเงินเดือน สองสามพันบาทคงยากที่จะหาซื้อไว้ เพราะเครื่องละเป็นหมื่นๆ ยุคแรกคนที่ได้สาวว่าวจากสื่อเหล่านี้เราจึงไม่นับว่าเป็นนวตกรรมที่ปฏิวัติการสาวว่าวของมวลชนได้

แต่พอการทำลายกำแพงภาษีเกิดขึ้น เครื่องใช้ไฟฟ้าได้เข้ามาจากเมืองนอกเป็นดอกเห็ด ราคาค่างวดต่างๆก็ทะยอยลดลงจนสามารถจับจ่ายใช้สอยกันได้มากขึ้น และเวลานั้นก็คือเวลาที่กล่าวได้ว่า การปฏิวัติ ได้กำเนิดขึ้นแล้ว

พอฮารด์แวร์ขายดี อุปทานของซอฟแวร์ก็ต้องมีมากขึ้นเป็นธรรมดา วีดีโอเทป ลามกของอเมริกา ซึ่งโดนก๊อปปี้จากม้วนมาสเตอร์เริ่มเข้ามาขายจนเกร่อ สนนราคาก็แพงหน่อยเพราะเป็นของผิดกฏหมายกว่าจะขายได้ทีต้องเซ่นตำรวจซะยกใหญ่ ม้วนละห้าร้อย หกร้อย สำหรับหนุ่มวัยเริ่มทำงานพอจะก็สตางค์ได้บ้างปีละม้วนสองม้วน มีม้วนเดียวก็เพียงพอที่จะสาวว่าวพร้อมภาพการร่วมเพศแบบไม่เซ็นเซ่อร์ได้อย่างจุใจ บางคนมีไอเดียหน่อยก็อาจนำไปแลกกันดูกับเพื่อน หรือค่อยๆเก็บไว้เป็นคอเล็กชั่นของรักของหวงเลยทีเดียว

วันแรกที่ได้นำของที่แลกมาด้วยเหงื่อต่างน้ำของตัวเอง ช่วงเวลาที่กำลังเอาม้วนเทปสอดเข้าไปในเครื่องเล่น เวลาไตเติ้ลขึ้น ทุกช่วงเวลาช่างมีความหมาย มีความสุขน่าจดจำเป็นอย่างยิ่ง

ใช่ว่าหนุ่มสมัยนั้นจะไม่สามารถร่วมเพศได้ซะเมื่อไหร่ ซ่อง สถานบันเทิง มันมีมาตั้งแต่สมัยโบราณการ แต่คนสมัยก่อนรู้คุณค่า แยกแยะได้ว่า กามอารมณ์ แบบใช้สื่อบำบัด กับ การร่วมประเวณี มันรสชาดแตกต่าง มันไม่เหมือนกันโดยสิ้นเชิง ความคอมฟอร์ตเทเบิ้ล ที่บางเวลาเราต้องการมากกว่าจะสวมกอดสอดใส่เพื่อนร่วมโลกต่างเพศโดยตรงมันก็มีไม่น้อย

ในเวลาต้องการเวลาส่วนตัว สาวว่าวกับหนังดีๆ ที่เป็นไอดอลทางเพศของเราเป็นช่วงเวลาที่สุนทรีย์มาก บางทีการสาวว่าวกับสื่อดีๆครั้งแรกมีความหมายกว่าการร่วมเพศเสพสังวาสครั้งแรกเสียอีก แตกเนื้อหนุ่มแอบอ่านหนังสือโป๊ เก็บเงินสะสมมาซื้อเทปวีดีโอ
โตขึ้นหน่อยก็เข้าซ่องระบายกามดู แต่กับคนรักแค่ได้แอบจับมือก็หัวใจพองโตกันแล้ มันเป็นอารมณ์สุขุมนุ่มลึกที่เยาวชนสมัยนี้อาจหาไม่ได้อีกต่อไป

ปัจจุบันเทคโนโลยี กอรปกับการเข้ามาอย่างมั่วซั่วของวัฒนธรรมต่างประเทศ ทำให้พัฒนาการทางเพศของวัยรุ่นเริ่มไม่เป็นระบบ กล่าวคือเด็กบางคนก็สามารถเห็นอวัยวะเพศตรงข้างโจ๋งครึ่งตั้งแต่ในคลิปมือถือ อินเตอร์เน็ต หนังแผ่นซีดี ก็หาไม่ได้ยากเลยในตลาด อีกทั้งการที่เด็กใจแตกขึ้นไม่เห็นว่าการเสียตัวเป็นเรื่องสำคัญก็สามารถมีเพศสัมพันธ์กันได้ทันทีเมื่อตกลงเป็นแฟน แม้อยู่แค่ระดับมัธยม เด็กบางคนได้ร่วมเพศก่อนจะสาวว่าวเป็นเสียอีก ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าเสียดายมากในแง่ของความบันเทิงที่ควรจะค่อยๆเป็นค่อยๆไป คอลัมภ์แบบหมอตอบปัญหาหรือการบรรยายอักษรของหนังสือโป๊แบบ นวลนาง ไฟกลางคืน ยิ่งแล้วใหญ่ แทบจะเป็นซากอารยธรรมที่ไร้สาระในสายตาของเด็กสมัยนี้ไปเสียแล้ว

ที่จะกล่าวมาไม่ได้จะตำหนิใครหรือหน่วยงานใด แต่แค่ต้องการให้ผู้อ่านได้แง่คิดบางอย่างเกี่ยวกับการสาวว่าว ความสุขทางกามารมณ์ที่แตกต่าง แบบไหนดีกว่ากันก็ไม่อาจตัดสินได้ ขอเชิญมาร่วมแสดงความคิดเห็นกับเรื่องต่างๆเหล่าๆนี้เพื่อเป็นการเปิดศักราชกระทู้แรกของเวปไปในตัวละกันครับ

ขอฝากตัวด้วยครับ

เห็นด้วยว่ะ เด็กหนุ่มสมัยนี้คงหาได้ยากที่จะได้รับรู้ความตื่นเต้นของโลกกามารมณ์ที่ผสมผสานกับจินตนาการที่ไร้ขอบเขต รวมถึงความมีค่าของหนังแต่ละแผ่น คุณค่าในตัวหนัง การได้ดูหนังจนจบเรื่อง ซึ่งปัจจุบันจะเห็นว่าเด็กยุคใหม่ไร้ศิลปะในการดูหนังเคล้าจินตนาการ โหลดมาแต่คลิป ถ่ายเองบ้าง คลิปสั้นๆ ช+ญ ซอยกันท่าเดียว แตก แล้วก็คะนองหมอยโพสลงเน็ตอวดเพื่อนฝูง น่าสงสารคนเหล่านั้นจริงๆ ที่ไม่ได้รับความสุขจากสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าความรู้ใดๆในโลก ตามที่ไอน์สไตน์เคยได้กล่าวไว้ นั่นก็คือ "จินตนาการ"

เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งครับ ทุกวันนี้ไปดาวน์โหลดมา หรือว่าไปเปิดอ่านบทความต่าง ๆ ก็จะไม่รู้สึกตื่นเต้นเท่าเวลาที่ต้องเก็บเงินไปซื้อ
และต้องข่มความอาย เวลาเจอหน้าคนขายครับ

ผมไม่ค่อยนิยมการอ่านบทความผ่านหน้าเวบแล้วสาววว่าว แต่จะพยายามปรินท์ออกมาแล้วสาวบนเตียงแทน เพื่อสุนทรีย์แห่งอารมณ์
ตอนนี้รวบรวมทำเป็นรูปเล่มได้หลายเล่มแล้วครับ ชั้นวางหนังสือเต็มไปด้วยบทความสำหรับสาวว่าว

ผมอิจฉาวัยหนุ่มของคุณจริงๆ ไอ้เย็ด หรือร่่วมเพศกระผมก็ผ่านมาบ้าง แต่ตอนเด็กๆไม่ค่อยได้ตื่นเต้นกับหนังโป๊สักเท่าไหร่
จะมีก็คือไปดูกันที่บ้านเพื่อน แต่ตัวเองยังไม่มีหนังโป๊สักแผ่นเลยครับ จะเริ่มสะสมต้องทำอย่างไรครับ กรุณาชี้ทางสว่างด้วย

ยังจำอารมณ์ช่วงนั้นได้เลยครับ ที่ต้องแอบๆ เข้าไปซื้อหนังในร้าน วางแผนเป็นขั้นเป็นตอนเวลาแอบดูที่บ้าน รวมถึงการซ่อนแผ่นแผ่นในห้อง

สมัยที่เครื่องเล่นวีดีโอ เครื่องละเป็น 10,000 กับเงินบาทยังเทากับ 25 บาทต่อ ยูเอส
อุตสาห์มีหนังโป๊กับเค้าสักม้วน ดูจนเทปยาน เซ็งสุดๆก็ตอนเอาไปซ่อนแล้วเจอความชื้น
เทปแมร่งเป็นราอีก .... เอาหวะ ขอสร้างจินตนาการหน่อยเหอะ ลงทุนเอาไขควงมาไขน๊อต
ถอดม้วนออกมาเช็ดรา แล้วก็เอาไปดูใหม่ เพื่อนยืมเหรอ ไม่ให้โว้ย

มีอยู่ช่วงนึงที่บอกว่ามีเทปลับหน้าคล้ายดารา อุตสาห์ไปขวนขวายยืมเพื่อนมา สาด....
เสือกเป็นเทป NBA

ปัจจุบันสื่อมันเยอะครับ มันเยอะจนเกลื่อนไปหมด คุณค่ามันก็เลยลดลงไปตามกาลเวลาครับ

สมัยก่อน ที่เป็นม้วน vdo ที่บ้านไม่มี ไม่เป็นไร ตอนกลางวันโดดเรียนไปบ้านเพื่อน แอบดูหนัง X คนดูประมาณ 10 คน นั่งตัวเกร็ง จะทำอะไรก็ไม่ได้ ดูจนจบ เดินกลับบ้าน หัวเปียก ปวดไข่ รีบเข้าห้องน้ำ เอาออก

 :D ;Dถูกต้องคราบ เวลาดูวีดีโอโป๊สมัยนั้นตื่นเต้นสุดๆเรย ;D ;D