AVC

ขอออกตัวก่อนว่าเรื่องทั้งหมดนี้เป็นเรื่องจริงนะครับ ตอนนี้เครียดมากๆ ไม่รู้จะทำยังไงดี

เรื่องมีอยู่ว่า ที่บ้านผมและบ้านแฟนเป็นคนไทยเชื้อสายจีน ผู้ใหญ่ค่อนข้างหัวโบราณ ผมกับแฟนรู้จักกันเพราะผู้ใหญ่แนะนำครับ แต่ไม่ใช่แบบคลุมถุงชนในหนังจีนนะครับ คือเค้าแนะนำให้รู้จักกันเฉยๆ แล้วเราก็คุยกันทำความรู้จักกันเอง แรกๆก็คุยกันถูกคอ รู้สึกว่าคนนี้แหละใช่ ก็คบหาเป็นแฟนกันแบบรักจริงหวังแต่งมาเกือบ 2 ปีครับ ซึ่งในระหว่างที่คบกันนี้ ผู้ใหญ่ทั้ง 2 ฝ่ายก็มีคุยๆกันถึงเรื่องแต่งงานครับ แบบว่าจะจัดงานแบบไหน , เรื่องสินสอด เรื่องพิธีอะไรพวกนั้น ซึ่งก็ไม่มีปัญหาอะไร

พอใกล้ถึงวันแต่ง ปรากฏว่าเริ่มมีปัญหาครับ เริ่มจากเรื่องเข้าใจผิดเล็กๆระหว่างผู้ใหญ่ 2 บ้าน พอเริ่มมีเรื่องแรก ก็ค่อยๆมีเรื่องอื่นทยอยตามมา สรุปหลักๆก็คือความต้องการของผู้ใหญ่ทั้ง 2 ฝ่ายไม่ตรงกันครับ บ้านผมอยากให้แฟนแต่งเข้ามาช่วยธุรกิจที่บ้านแบบเต็มตัว ซึ่งคงทำให้เธอต้องทิ้งงานที่ทำอยู่ตอนนี้ไป (ตอนนี้เธอรับสอนพิเศษวิชาบัญชีให้เด็กมหา'ลัยอยู่ครับ) และคงจะไม่ได้กลับไปที่บ้านเธอได้บ่อย เพราะธุรกิจที่บ้านต้องใช้ความรับผิดชอบเยอะ

แต่บ้านแฟนยังอยากให้เธอสอนพิเศษได้อยู่ และอยากให้เธอกลับบ้านได้บ่อยๆ ทั้งกลับไปช่วยงาน(แม่แฟนรับทำบัญชีครับ แฟนผมก็ช่วยทำอยู่ แต่ลูกค้าไม่เยอะ งานไม่ยุ่ง) และคงกลัวเธอแต่งงานมาที่บ้านผมแล้วจะคิดถึงบ้าน เพราะเธอเป็นคนติดพ่อกับแม่มาก

พอเข้าใจไม่ตรงกัน ปัญหาก็เริ่มบานปลายครับ ผู้ใหญ่บ้านผมก็มองว่าผู้หญิงแต่งงานแล้วต้องช่วยธุรกิจบ้านผู้ชาย จะทำงานตัวเองเหมือนก่อนแต่งไม่ได้ และแต่งงานแล้วจะกลับบ้านตัวเองบ่อยๆก็ไม่สมควร ผู้ใหญ่บ้านแฟนก็มองว่าบ้านผมหัวโบราณ เค้ายังอยากให้แฟนผมสอนพิเศษเหมือนเดิม และอยากให้เธอกลับบ้านได้บ่อยๆ เพราะกลัวว่าแรกๆจะปรับตัวไม่ได้

สุดท้าย ผู้ใหญ่บ้านผม ทั้งพ่อแม่และญาติๆทุกคนเห็นว่าควรจะเลื่อนงานแต่งออกไป เพราะถ้าแต่งตอนนี้ต้องมีปัญหาแน่ๆ ซึ่งผมรู้ครับว่าจริงๆแล้วเค้าอยากให้เลิกคบเลยมากกว่า แต่ตัวผมก็คิดเหมือนกันว่าถ้าฝืนแต่งตอนนี้ต้องมีปัญหาแน่ๆ ผมเลยตกลงเลื่อนงานแต่ง แต่ด้วยความที่ผู้ใหญ่ทั้ง 2 ฝ่ายไม่เข้าใจกันอยู่ เลยใช้อารมณ์คุยกันจนเกิดปัญหา ตอนนี้ผู้ใหญ่บ้านผมไม่เห็นด้วยที่จะให้แต่งงานกันครับ แต่ตัวผมยืนยันว่าเราจะคบกันต่อไป เพื่อใช้เวลาพิสูจน์ว่าผู้ใหญ่แค่เข้าใจผิดกัน แต่บ้านแฟนมองว่าบ้านผมไม่ยอมรับแฟนผมแล้ว จึงไม่อยากให้คบกันต่อไป ด้วยกลัวแฟนผมจะเสียใจมากกว่านี้ และคงมองว่าฝ่ายหญิงจะเสียเปรียบด้วยถ้าผู้ใหญ่ไม่ยอมรับ ซึ่งแฟนผมก็ต้องการทำตามที่พ่อแม่บอกครับ

ตอนนี้เลยไม่รู้จะทำยังไง ทั้งผมและแฟนก็เสียใจ ผมโทรไปหาแฟน คุยกันเรื่องนี้เธอก็ร้องไห้ทุกครั้ง พ่อแม่เธอก็เลยไม่อยากให้ผมโทรไปแล้ว ก็เลยฝากผู้ใหญ่มาบอกพ่อแม่ผมว่าไม่อยากให้ผมโทรไปตื๊อลูกสาวเค้าอีก คราวนี้เรื่องเลยยิ่งไปกันใหญ่ ที่ผมตั้งใจไว้ว่ายอมเลื่อนงานแต่งเพื่อไม่ให้มีปัญหา และใช้เวลาพิสูจน์ให้ผู้ใหญ่ทั้ง 2 ฝ่ายเข้าใจกัน ก็คงทำไม่ได้แล้ว ตอนนี้แค่จะคุยโทรศัพท์กันยังยากเลยครับ เครียดมากๆ ไม่รู้จะทำยังไงให้เรื่องนี้มันผ่านไปได้

มาโพสต์ในเว็บนี้อาจจะไม่เหมาะสม ต้องขออภัยด้วยครับ แต่ผมเข้าเว็บนี้บ่อย เลยอยากจะระบายให้ใครได้ฟังบ้าง     

 เข้าใจปัญหาข้องน้องดีเลยจ้า เพราะตอนรุ่นๆก้เคยมีประสบการณืรักกับสาวไทยเชื้อสายจีนเหมือนกันจ้า แต่มันเป็นไปไม่ได้ในตอนนั้น เพราะผุ้ใหญ่ชาวจีนมักจะให้ลูกสาวของตนแต่งกับคนจีนที่รวยๆเหมือนกัน เพราะเขามองการไกลไว้หมดแล้ว เลยยอมตัดใจออกมา ในกรณีน้องนี่เป็นคนจีนด้วยกันทั้งคู่ ปัญหาไม่ได้มาจากน้องกับแฟน แต่มาจากผุ้ใหญ่ทั้ง 2 ฝ่าย อยากให้น้องลองไปตั้งกระทุ้ ที่ห้องนั่งเล่นของเวป http://www.bathlover.com/ ปัญหาแนวนี้จะมีผู้สันทัดกรณีและทรงคุรวุฒิมากมาย คอยให้คัาตอบดีๆกับน้องอยุ่จ้า พี่ไม่รู้จะให้คําตอบอย่างไรดี นอกจากบอกว่า รักแท้ต้องมีัอุปสรรค์เสมอๆ เพื่อพิสูจนืว่าคนสองคนจริงต่อกันแค่ไหน ถ้าลองเป็นคู่กันแล้วไม่แคล้วกัน แต่ถ้าไม่ใช่ทําอย่างไรก้ไม่ได้ ต้องปล่อยให้มันเป็นไปตามวิถีทางของมัน แต่ปัญหาทุกปัยหามีทางออกของตัวมันเองเสมอจ้า เอาใจช่วยให้ผ่านปัยหานี้ไปได้ด้วยดี รอคําตอบจากพี่ๆน้องๆคนอื่นมาสมทบด้วยจ้า

แค่ผมเข้ามาอ่านยังเครียดแทนเลยครับ  สู้ๆครับท่าน  ขอให้ผ่านอุปสรรคครั้งนี้ไปให้ได้นะครับ

ผมแม้ถึงวัยแต่งงานแล้ว แต่ยังไม่ใกล้เคียงการมีครอบครัวเลย (เลิกกับแฟนมา 1 ปีกว่า และตัดสินใจว่าจะอยู่คนเดียว ไม่หาใครแล้วครับ) อาจแนะนำอะไรท่านไม่ได้มาก แต่ก็เป็นกำลังใจให้ครับ  :)

อันนี้ คือความเห็นของเด็กมหาลัยอย่างผมนะ ทำไม  ไม่แยกไปอยู่กันสองคนล่ะครับ  ตัวคุรก้ดูท่าจะไม่มีเพารืเวอร์สักเท่าไรนะ ดูๆแล้วน่าจะทำตามพ่อแม่ทุกๆอย่าง รักกันจริง มันต้องสู้เพื่อให้อยู่ด้วยกันทุกวิธีทางล่ะครับ  กล้าๆหน่อย อย่าให้ใครมาตัดสินชีวิตรักเรา บงการตัวเองครับ

ผมก็เป็นนักศึกษาครับ อ่านไปก็รู้สึกว่าปัญหาของคุณใหญ่เหลือเกิน อาจจะเป็นเพราะผมมองว่าปัญหาของคุณไม่ได้เกิดจากคุณสองคน แต่ต้องมารับเคราะห์จากปัญหาที่ตัวเองไม่ได้ก่อ และหลีกเลี่ยงปัญหาไม่ได้ในเวลาเดียวกัน

เข้าใจเลยครับ เรื่องความหัวโบราณของผู้ใหญ่ ยากเหลือเกินที่จะเข้าไปอธิบายหรือทำให้ท่านเปลี่ยนใจและยอมเข้าใจได้ ผมคิดเหมือนที่ท่านรองบอกแหละครับ รักแท้ย่อมมีอุปสรรค์ต่างๆนานาเสมอ อยู่ที่ใครจะเจอหนักเจอเบา

ยังไงก็คงทำได้แค่ให้กำลังใจและแสดงความคิดเห็นเล็กๆน้อยๆ พยายามเข้านะครับ ซักวันจะต้องเป็นวันของคุณสองคนครับ

คุณวุฒิไม่มากพอจะให้คำแนะนำ แต่ขอเป็นกำลังใจให้ทุกอย่างผ่านไปด้วยดีครับ

อุปสรรคที่ยากฟันฝ่า ย่อมพิสูจน์คุณค่าของสิ่งต่างๆเสมอ...

โชคดีครับ

คือเอาความคิดเห็นของเด็กมหาลัยคนนึงนะครับ ผมก็เคยๆอย่างพี่แหละครับถึงบางเหตุการณ์จะไม่เหมือน
แต่สาเหตุก็มาจากผู้ใหญ่นี่แหละครับ ผมว่านะครับให้พี่ลองคุยกับแฟนพี่อีกทีครับ
ถามไปตรงๆเลยครับว่าแฟนพี่คิดยังไง ยังรักพี่อยู่ไหม??? ถ้าเขารักพี่นะพี่ก็ถามไปเลยครับว่า
จะยอมแพ้แค่นี้เหรอ??? ผมว่าถ้าพี่ทั้ง 2 คนยังรักกันนะครับ พวกพี่ก็ต้องสู้ครับ ผมเชื่อเลยครับ
ว่าถ้าพวกพี่รักกันจริงๆแค่เรื่องพวกนี้พวกพี่จะผ่านไปได้แน่นอน อีกอย่างคือพี่ต้องแสดงสปิริตให้ชัดเจนเลยครับ
ว่าพี่รักเขาจริงๆและพร้อมที่จะสู้ปัญหาไปด้วยกันแต่ถ้าสุดท้ายแฟนพี่เขายังทำตามที่พ่อแม่เขาบอก
ก็คงยากแล้วแหละครับ

*** ส่วนตัวนะครับผมคิดว่าพวกพี่ก็มีวุฒิภาวะที่จะตัดสินใจเรื่องพวกนี้กันเองได้นะครับ ผู้ใหญ่ไม่น่าจะมาบังคับกันได้นะครับ

ตัวผมเองตั้งใจแบบนั้นครับ ว่าจะคบกันต่อไป ใช้เวลาพิสูจน์ให้ผู้ใหญ่ทั้ง 2 ฝ่ายเห็นว่าเรารักกันเกินกว่าที่ผู้ใหญ่จะสั่งอะไรได้

แต่ดูเหมือนแฟนจะถอดใจครับ เหมือนเธอไม่คิดว่าจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น เลยเสียใจมาก ตอนนี้เลยพยายามจะลดระดับความสัมพันธ์

คนจะแต่งงานที่จริงต้องมีความสุขนะ แต่ต้องมาทุกข์กับปัญหาที่ตัวเอง
ไม่ได้สร้างขึ้น น่าเห็นใจครับ 

ชีวิต จะอยู่คนเดียว  [ลมพัด] [ลมพัด]หรือคู่ ก็มีความทุกข์ทั้งนั้น

การอยู่คนเดียว อาจทำไห้ทุกข์นั้นน้อยลงก็ได้นะ

แต่ผมอยากไห้คุณลองสู้ ลองพิสูจน์ดู ในเมื่อคุณยังมีหนทาง

ดีกว่าบางคนไม่มีแม้โอกาศได้พิสูจน์  [ลมพัด] [ลมพัด]

สู้ๆต่อไปนะครับอย่ายอมแพ้

รักแท้ก็ต้องมีอุปสรรคครับ เรื่องของเพื่อนผมคือมันมีแฟนแล้วพอพ่อแม่แฟนรู้ พ่อแม่แฟนให้เลิกเรียนกลับบ้านไปเลยครับ เวลาสอบค่อยมาสอบอย่างเดียว โทรศัพท์ก็ยึดของแฟนมัน เพื่อนผมมันก็เครียดนะครับ แต่มันก็พยายามหาทางที่จะโทรไปหาตลอดอ่ะครับ ทางพ่อแม่แฟนมันบอกว่าให้เรียนจบก่อนถึงจะจเอกันได้ ตอนนี้มันเลยพยายามตั้งใจเรียนใหญ่เลยครับ ผมคิดว่าบางอุปสรรคอาจจะทำให้เราเกิดความพยายามมากขึ้นนะครับ ผมว่าลองรอเวลาให้ผู้ใหญ่เขาสงบสติอารมณ์ก่อนดีกว่าครับ แล้วค่อยมาพูดกันอย่างมีเหตุผลอ่ะครับ ผมคิดว่าก็โตๆเป็นผู้ใหญ่กันหมดแล้ว ก็ควรรู้ว่าเวลาไหนใช้อารมณ์เวลาไหนใช้เหตุผลนะครับ ผมขอเป็นกำลังใจให้ครับ สู้ๆครับ

คือ ผมอยากจะบอกก่อนว่านี่เป็นปัญหาทั่วๆไปของการแต่งงานเลยครับ เพียงแต่ว่าของคุณเกิดก่อนที่จะแต่งเท่านั้นเอง เพราะผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายดันรู้จักกัน

ซึ่งกรณีนี้คุณและแฟนก็จะลำบากใจมาก ตรงที่เป็นคนกลาง ปัญหาไม่ได้อยู่ที่คุณแต่อยู่ที่ญาติผู้ใหญ่ ซึ่งเราคงไปเปลื่ยนทัศนะคติเค้าไม่ได้ 

จริงๆแล้วแค่คนสองคนต้องมาแต่งงานกัน ก็ต้องปรับตัวมากอยู่แล้ว เลี้ยงกันมาคนละครอบครัว โตมาคนละอย่าง นี่ดันต้องมีญาติๆเข้ามาจุ้นจ้านอีก ถ้าคุณสองคนไม่มีความคิดเป็นของตัวเอง หรือยังต้องพึ่งครอบครัวละก็ แต่งแล้วลำบากแน่ๆครับ

ถ้าจะให้ผมแนะนำ ผมว่าพวกคุณควรจัดงานแต่งเล็กๆแล้วแยกออกไปอยู่ต่างหากครับ

หรือถ้ายังกลุ้มมากไปหาจิตแพทย์ที่ถนัดด้านการทำ Family counselling ได้นะครับ น่าจะมีทางออกที่ดี

ออกไปอยู่เองครับ ถึงไม่มีปัญหาตอนนี้ ต่อไปก็มีปัญหาแน่ อยู่แบบกงสี อึดอัด ปัญหามโนสาเร่เยอะ

ถ้าครอบครัวไม่ยอม ตัวคุณเองก็ออกมาเองก่อนเลย อยู่ได้แล้ว ค่อยไปเจอแฟนคุณข้างนอก

ปัญหาคลาสิคเลยครับ แค่รักกันอย่างเดียวมันไม่พอจริงๆ มีองค์ประกอบหลายอย่างมาเกี่ยวด้วยครับครับ คงบอกได้อย่างเดียวว่าให้ใจเย็นๆ มีสติครับ สู้ๆครับ

ตัวคุณกับเธอนั่นแหละคือคนที่ต้องเลือก ไม่ใช่ผู้ใหญ่

ถึงเวลาเติบโตแล้วครับ คนแก่น่ะ เดี๋ยวอุ้มหลานไปให้ดูก็ใจอ่อนแล้ว

แต่คุณต้องถามกันเองว่า พร้อมจะไปใช้ชีวิตด้วยกัน ตามลำพัง หรือไม่
พร้อมจะก้าวไปด้วยกันหรือไม่

จากนั้นก็ตัดญาติผู้ใหญ่ออกให้หมด ให้เหลือเพียงแค่คุณกับแฟนคุณเท่านั้น ถ้ารักกันจริง พร้อมจะก้าวไปข้างหน้าด้วยกัน ก็ไป....

ยิ่งมีห่วงมาก มีพันธะมาก โอกาสไปรอดก็ต่ำ ไปสร้างตัวสัก 5 ปี 10 ปี แล้วค่อยกลับมาว่ากัน


คุณเองก็ต้องแสดงความเป็นผู้ใหญ่ด้วย โตได้แล้วครับ ปัญหาที่เกิดคือทั้งคุณและแฟน ไม่ยอมโต นั่นเอง

จูงมือกันไปเลย ไม่แต่งก้ได้ จดทะเบียนวะ แล้วเริ่มชีวิตใหม่ วางแผนดีดี ใช้สติปัญญา ความรอบคอบ ความรัก การให้เกียรติ การเก็บออม ต่อสู้และอดทน แบบ Against all Odds นั่นแหละครับ คุณและความรักของพวกคุณจึงจะไปรอด ....


สู้ครับ เอาใจช่วยคนสู้ชีวิตครับ

เห็นด้วยกะเรปด้านบนนะรับ ผมว่าถ้าไปฝั่งไหนฝั่งนึงก็ไม่ได้ ก็ออกไปอยู่กันสองคน หาที่อยู่ที่ใกล้ๆกับบ้านทั้งคู่ หรืออยู่ตรงกลางมันเลย เพราะแฟนคุณอยากกลับไปเยี่ยมบ้าน ผู้ใหญ่ฝั่งคุณเองก็คงไม่ว่าอะไร ในขณะเดียวกันเธอก็ยังมาช่วยงานคุณได้ด้วย

อย่าทิ้งครอบครัวครับ ผมพูดสั่้้นๆ คงคิดได้  คิดดูกว่าจะโต  เเต่อย่าไปยอมเเพ้กับอุปสรรค  ค่อยๆคิดไป  ผมช่วยคิดไม่ได้หรอก  ข้อมูลไม่พอ

เป็นกำลังใจให้ครับ ขอให้สมหวัง    [good job]

ขอบคุณทุกความเห็นมากๆครับ ผมรักแฟนมากครับ มากพอที่จะยอมใช้เวลาจากนี้ไม่ว่าจะนานแค่ไหนพิสูจน์ให้ผู้ใหญ่เห็นว่าเราจะอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขได้ แต่ก็ไม่มากพอที่จะทิ้งพ่อแม่ไปได้

คือตัวผมเป็นลูกชายคนกลางคนเดียวครับ มีพี่สาวกับน้องสาว ธรรมเนียมคนจีนก็คือลูกสาวแต่งออก อนาคตวันหนึ่งพี่น้องผมแต่งออกไป ก็เหลือผมอยู่ดูแลพ่อแม่คนเดียว ถ้าผมยังออกไปอีก จะเหลือใครดูแลท่านล่ะครับ

ผมมีไปโพสต์ในห้องชานเรือนของเว็บ pantip ด้วยครับ ซึ่งผู้ตอบกระทู้ส่วนใหญ่จะเป็นผู้หญิง และแนะนำให้ผมย้ายออกมาอยู่เอง ไม่งั้นก็ให้ปล่อยแฟนไปเจอคนใหม่ เพราะสมัยนี้ไม่เหมือนสมัยก่อน ไม่จำเป็นว่าผู้หญิงแต่งเข้ามาเป็นสะใภ้ต้องช่วยดูแลครอบครัว หรือลูกชายเมื่อแต่งงานแล้วก็ไม่จำเป็นต้องอยู่กับพ่อแม่ แต่ผมเจอลูกค้าสูงอายุบางคนที่มีเงินทองเยอะแยะ แต่กลับต้องบ่นตัดพ้อเสียใจว่าลูกชายที่เลี้ยงมาตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอย พอแต่งงานมีครอบครัวแล้วก็ทิ้งพวกเค้าออกไปอยู่เอง ถ้าผมตัดสินใจย้ายออกไปอยู่เอง แล้วสุดท้ายพ่อแม่ผมต้องรู้สึกแบบนี้ ผมคงเป็นลูกที่อกตัญญูมาก อนาคตคงไม่มีทางได้ดี

ตอนที่ผมตัดสินใจเลื่อนงานแต่งตามที่ผู้ใหญ่เสนอ เพราะผมเห็นว่าสถานการณ์ตอนนั้นมันรุนแรงมาก ถ้าแต่งเข้ามาต้องมีปัญหากันแน่ๆ (แต่ยังไงสุดท้ายแล้วถึงไม่มีปัญหากัน ก็ต้องเลื่อนเพราะน้ำท่วมอยู่ดี) ซึ่งผมตั้งใจว่าจะใช้ช่วงเวลาที่เลื่อนไปนี้ ให้ผมและแฟนเป็นคนกลางปรับความเข้าใจของผู้ใหญ่ทั้ง 2 ฝ่ายให้ตรงกัน แต่ปรากฎว่าเลื่อนไปแล้วสถานการณ์กลับเลวร้ายกว่าเดิม บ้านแฟนมองว่ายังไงๆบ้านผมก็ไม่รับลูกสาวเค้าแล้ว เลยฝากผู้ใหญ่ซึ่งเป็นคนกลางมาบอกบ้านผมว่าไม่ต้องติดต่อกับลูกสาวเค้าแล้ว พอเจอแบบนี้ผู้ใหญ่ 2 ฝ่ายกลายเป็นเข้าใจตรงกันไปแล้วว่าอยากให้เราเลิกกัน

ตอนนี้ผมเสียใจมาก ไม่ได้เสียใจเพราะผมเป็นคนตัดสินใจเลื่อนงานแต่ง หรือเพราะทำให้แฟนต้องเสียใจ แต่ผมเสียใจที่ความรักของเราอาจจะจบเพราะผู้ใหญ่ทั้ง 2 ฝ่าย ทั้งที่เรารู้จักกันได้เพราะผู้ใหญ่แนะนำ ตัวผมเองอยากจะสู้ต่อครับ แต่แฟนบอกว่าต้องให้ผู้ใหญ่มา clear กันก่อน เธอถึงจะมั่นใจได้ว่าบ้านผมยังยอมรับเธออยู่ ซึ่งสถานการณ์ตอนนี้มันไม่มีทางทำได้เลย เพราะตอนนี้ผู้ใหญ่เข้าใจผิดกันรุนแรงมาก

ท่านเจ้าของกระทู้ โพสในนี้ดีมากๆครับ เป็นสาระชีวิตจริงที่สำคัญ จะได้แลกเปลี่ยนกัน

เพียงแต่ปัญหาท่าน มันสำคัญเกินกว่าปัญญาผมจะช่วยคิดหาทางเสนอแนะ
หรือ สารภาพตรงๆคือ ผมก็เคยเจอคล้ายๆนี้(คือคบผู้หญิงไปแล้วมีปัญหาว่าผู้ใหญ่ไม่ชอบ)โดยทั้งๆที่ยังไม่มีเรื่องแต่งงานหรือการงานธุรกิจมาเกี่ยวข้องเลยผมก็ไปไม่รอดแล้ว(ต้องเลิกกันครับ)
แต่ถ้าย้อนกลับไปได้ และผมรู้ว่ารักเธอมากพอ ผมก็จะสู้ครับ... โดยต่อหน้าผู้ใหญ่คงต้องทำเป็นห่างๆไปก่อน เพราะไม่อยากตัดขาดกับบ้านเราหรือให้เค้าตัดขาดบ้านเค้า แต่คงแอบติดต่อกันในลักษณะให้กำลังใจช่วยเหลือกันทางการงานให้รุ่งๆประสบความสำเร็จระดับหนึ่ง แล้วค่อยไปสารภาพกับผู้ใหญ่ที่บ้านทั้งสองฝ่าย ว่าแอบคบกันมานานขอโทษจริงๆแต่ตอนนี้มีบ้านมีทรัพย์สินเงินทองการงานก็เจริญทั้งคู่ขอผู้ใหญ่ยอมรับด้วยเถอะ -ซึ่งถ้าทำได้ยังงั้น คิดว่าผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายท่านคงใจอ่อนอาจจะยอมรับง่ายขึ้น

ท้ายนี้ขอบอกว่า ไม่ว่าท่านจะตัดสินใจยังไง ผมและเพื่อนสมาชิกหลายๆคนที่นี่ก็ให้กำลังใจท่านครับ แล้วมีความคืบหน้าอะไรก็มาเล่าอีกนะจะรอฟังครับ :)

คือตัวผมก็ตั้งใจที่จะทำแบบนั้นครับ คบกันไปเรื่อยๆ จนถึงวันที่พร้อมจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันจริงๆแล้วค่อยพูดเรื่องแต่งงาน ซึ่งถึงวันนั้นผู้ใหญ่ทั้ง 2 ฝ่ายก็คงจำเรื่องบาดหมางกันครั้งนี้ไม่ค่อยได้แล้ว

แต่ปัญหาใหญ่ที่สุดที่ผมเจอตอนนี้คือแฟนผมเธอคงไม่คิดจะสู้ครับ เธอคงต้องการทำตามที่พ่อแม่เธอต้องการ คือให้เลิกคบกันไปเลย ด้วยเห็นว่ายังไงๆที่บ้านผมก็ไม่รับลูกสาวเค้าแล้ว นี่ผมไม่ได้ติดต่อกับแฟนผมทางใดเลยมาเป็นระยะเวลาเกือบเดือนแล้วครับ (นับจากวันที่ปัญหารุนแรงถึงขั้นสุด) โทรไปก็ไม่รับสาย ส่ง sms ไปก็ไม่ตอบกลับ จะโทรไปที่บ้านก็กลัวว่าพ่อแม่เธอรับสายแทนแล้วเรื่องจะยิ่งไปกันใหญ่ จนตอนนี้จนปัญญาจริงๆครับ ไม่เคยคิดเลยว่าตัวเราจะต้องมาเจอกับปัญหาแบบนี้ คือแต่ก่อนเวลาเห็นเพื่อนหรือคนรู้จักมีปัญหาความรักแล้วเสียสูญไปเลย หรือเห็นข่าวคนอกหักแล้วคิดฆ่าตัวตาย ผมยอมรับเลยครับว่าตอนนั้นเห็นแล้วก็คิดว่ามันบ้ารึเปล่า แค่เรื่องความรักถึงกับเสียสูญหรือจะเป็นจะตาย คราวนี้มาเจอกับตัวเลยเข้าใจเต็มๆเลยครับ

จากที่เคยคิดว่าเราเป็นผู้ชาย ต้องเป็นสุภาพบรุษ ต้องรักเดียวใจเดียว ไม่คิดจะเที่ยวผู้หญิง คือตอนนี้รู้สึกอยากทำเรื่องที่แต่ก่อนคิดว่าไม่ควรทำทุกอย่างเลยครับ ประมาณว่าพอเกิดเรื่องครั้งนี้แล้วทำให้คิดว่าเป็นคนดีแล้วได้อะไร ให้ความรักแล้วได้อะไร มันไม่เหลือศรัทธาในความรักบริสุทธิ์แล้วครับ คือถ้าต้องเลิกกันจริงๆแล้วจากนี้ไปคบผู้หญิงคนไหนอีก ผมไม่อยากคบแบบรักจริงหวังแต่งแล้วครับ กลัวจะเสียใจเหมือนครั้งนี้อีก คบแบบให้สบายใจมีความสุขไปวันๆก็พอดีกว่า

คือถ้าเจอกันเองคบกันเอง แล้วผู้ใหญ่มีปัญหา ผมว่ามันยังไม่รุนแรงเท่า case ผมครับ แต่ case ผม ผู้ใหญ่เป็นคนแนะนำให้รู้จักกันแท้ๆ สุดท้ายแล้วผู้ใหญ่มีปัญหากันจนถึงขั้นต้องการให้เราเลิกกัน แฟนผมคงคิดว่าฝืนคบกันต่อไปก็ไม่มีประโยชน์ เลยไม่คิดจะสู้ต่อแล้ว สุดท้ายเหลือผมตัวคนเดียว ถึงคิดจะสู้แค่ตาย แต่ปรบมือข้างเดียวยังไงก็ไม่ดัง 

 ถ้าคนเราเลือกที่จะสมหวังได้ทุกอย่างตามที่ตัวเองหวัง ในโลกนี้จะไม่มีใครผิดหวังเรื่องความรักอยู่เลยจ้า เพราะทุกๆคนเลือกที่จะสมหวังกันหมดเลย แต่จริงๆแล้วมันไม่ใช่เลย เราต้องยอมรับความจริงและอยุ่กับมันให้ได้ เคยเห้นคนอกหักแล้วฆ่าตัวตายใช่ไหมจ๊ะ เพราะเขาเอาจิต เอาใจไปยึดไว้กับอีกฝ่าย ซึ่งใดๆในโลกนี้ล้วนอนิจจังไม่แน่นอนทั้งสิ้นเลย เมื่อเอาใจไปผุกติดกับความอยากมากเท่าไหร่ เราจะถุกสิ่งนนั้ฉุดกระชากไปอย่างสาหัสสากรรณื ตามแต่ความอยากมากน้อยแค่ไหน ทนได้ก็ดีไป ทนไม่ได้ก้ฆ่าตัวตายไป แต่อีกคนที่อกหัก แล้วเขาไปถามว่าตอนนี้หายอกหักแล้วหรือ เขาบอกว่า ทัาใจได้แล้ว เห็นไหมจีะ ทุกๆอย่างอยุ่ที่ใจเราทั้งนั้นเลย จะสุขหรือทุกขืแค่ไหน ก้อยุ่ในใจเรานี่ละจ้า

   เราไม่ได้เป็นฝ่ายเลือกความรักนะจีะ แต่ความรักต่างหากที่เป็นฝ่ายเลือกเรา ของแบบนี้ถุกกําหนดไว้หมดแล้วตามวิถีทางของมันตั้งแต่เราเกิดมาจ้า อย่าเพิ่งปิดตัวเองว่าจะไม่รักใคร เมื่อถึงเวลาแล้วคนที่ใช่จะมาเอง ความรักที่แท้จริงไม่เคยทัาร้ายใครเลย มีแต่คนเรานี่ละจ้าที่ทัาร้ายกันเอง ก่อนพี่จะเจอคุ่ที่แท้จริงอย่างคนปัจจุบัน ก้ผ่านเรื่องร้สยๆมามากมายเหมือนกัน ถือสะว่าเป้นบทเรียนของชีวิตเรา ไม่มีฝนที่ไหนที่ตกโดยไม่หยุดเลย ต้องหยุดตกเข้าสักวัน และฟ้าหลังฝนก้สวยมากด้วยจ้า ส่วนถ้าไม่มีจริงๆการได้อยุ่เป้นโสดก็มีความสุขไปอีกแบบจ้า อวยพรให้เจอแต่เรื่องดีๆเข้ามาในชีวิตจ้า  [อิอิ]