หัวข้อ: ขอกำลังใจให้ผมไม่ตรอมใจตายด้วยเถอะครับ เริ่มหัวข้อโดย: OoTooNoO ที่ มกราคม 04, 2012, 09:03:19 AM ถ้ายาวไปหน่อยก็ขออภัยครับ.... ;D
ผมเองพึ่งเลิกกับแฟนผมตอนครบรอบ 5 ปีเมื่อกรกฎาคมปีที่แล้ว (ปี54) เธอได้เจอกับคนที่เข้ามาแล้วทำดีกับเธอจนเธอหวั่นไหว(แต่ในใจเธอยังรักผม) เราเลิกกันแต่เราตกลงกันว่าเราจะพิศูจน์ตัวเราทั้งคู่ว่าแท้จริงแล้วเราทั้งคู่ต้องการกันและกันรึเปล่า ตั้งแต่เลิกกันผมก็ทำทุกอย่างให้มันดีขึ้นจนกระทั่งน้ำท่วมครั้งใหญ่(บ้านผมอยู่รังสิต) เธอต้องไปทำงานที่ต่างจังหวัดเพราะบริษัทเธอโดนน้ำท่วม ซึ่งแน่นอนผมไม่ได้เจอเธอเลย2เดือนเต็มและแน่นอนเค้าคนนั้นของเธอก็ไปด้วย(ทำงานที่เดียวกัน) แม้จะมีบางช่วงที่เธอกลับมาเยี่ยม(ผมอยู่บ้านช่วงน้ำท่วม)และเธอบอกกับผมว่าเรากลับมาเป็นเหมือนเดิมเถอะนะ ช่วงน้ำลด(ประมาณเดือนธันวาคม)ผมรู้สึกว่าเรากลับมาคบกันอีกครั้งผมดีใจมากๆ แต่ผลสุดท้ายปีใหม่(ปี55)เธอบอกกับผมว่าเธออยากเริ่มต้นใหม่กับเค้าคนนั้น ผมเองตอนใกล้สิ้นปีเหมือนมีลางบอกเหตว่าเธอโอนเอียงไปหาเค้าคนนั้นแล้ว วันนั้นผมใช้เวลาหนึ่งวันเต็มๆกับการคิดที่จะถอยหลังให้เธอเป็นอิสระแต่ทรมานมากๆกับการตัดสินใจ ผมตั้งใจจะพูดออกไป...............แต่ไม่รู้ทำไมเธอพููดก่อน :'( :'( เราร้องไห้ด้วยกันมาหลายครั้งเรื่องความรักของเรา เราพยายามทำให้กลับมาเป็นเหมือนเดิม วันนั้นเราร้องไห้ด้วยกัน เธอพร่ำบอกกับผมว่าเธอขอโทษๆๆๆๆๆๆ ผมยิ้มทั้งน้ำตาว่าไม่เป็นไรๆๆๆๆ :'( :'( :'( เราสองคนต่างพูดพร้อมกันว่าที่ผ่านมาเราคือทุกสิ่งทุกอย่างของกันและกัน และไม่เสียใจกับช่วงเวลาที่เราได้เป็นคนรักกันไม่เคยเสียดายช่วงเวลาที่เราอยูู่ด้วยกัน ทุกวันนี้ผมเข้าใจและเคารพในการตัดสินใจของเธอ แต่ผมก็ยังรู้สึกเสียใจอย่างมากไม่กินอะไรเลย(ทุกวันนี้กินบ้างแต่ไม่มาก) ผมคงเป็นแบบนี้ไปอีกสักพัก ผมรักผู้หญิงคนนี้มาก :'( :'( :'( ขอกำลังใจให้ผมผ่านช่วงที่มันทรมานแบบนี้ด้วยเถอะครับพี่ๆน้องชาว AVC จากที่ผมโพสไปเมื่อวันที่4 มกราคม ณ ตอนนี้ผมมีกำลังใจเพิ่มขึ้นมากเลยครับ ขอบคุณทุกๆท่านมากๆจริงๆครับที่ให้กำลังใจผม ถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้เจอหน้ากันเลยก็ตาม แต่ทุกคนให้กำลังใจผมเหมือนเป็นเพื่อนสนิทคนนึง ผมขอให้ทุกคนมีความสุขกับคนที่คุณรัก และขอให้ผลบุญอันยิ่งใหญ่ของทุกท่านที่ให้กำลังใจผมส่งผลให้ทุกๆท่านสุขภาพแข็งแรงและสมหวังทุกประการครับ ผมไม่มีอะไรจะตอบแทนจริงๆผมทำได้เพียงพูดว่า.......ขอบคุณมากๆครับ หัวข้อ: Re: ขอกำลังใจให้ผมไม่ตรอมใจตายด้วยเถอะครับ เริ่มหัวข้อโดย: daywalker ที่ มกราคม 04, 2012, 09:37:44 AM ผมเองก็เพิ่งเลิกกับแฟนที่คบกันได้สักพักเหมือนกัน ได้ประมาณ 2-3 เดือนและ
ช่วงแรกเข้าใจครับว่ามันจะลำบากมากมาก คุณจะคิดถึงเธอแทบทุกเรื่องที่คุณทำอยู่ ทั้งกินข้าวด้วยกัน นั่งดูหนังดูทีวีด้วยกัน เดินไปไหนมาไหนด้วยกัน หรือแม้กระทั่งตื่นนอนขึ้นมาเจอหน้ากัน โดยเฉพาะตอนตื่นกะตอนจะหลับเนี่ยแหละครับ มันจะสุดๆมาก ผมเคยตื่นขึ้นมานั่งคิดถึงเค้าอยู่เป็น ชม. กว่าจะลุกจากเตียงได้ ที่ผมบอกมาก็เพียงแค่อยากจะแชร์ความเศร้า ความทุกข์จากคุณ อยากจะบอกว่าผมเองและอีกหลายๆคนก็เคยเจอแบบนี้ ผมไม่อยากให้คุณรู้สึกว่าคุณโดดเดี่ยว พยายามอยู่กับเพื่อนๆคุณหรือในบอร์ด AVC นี้ก็ได้ ดูแลตัวเองอย่าให้เจ็บป่วย และคิดถึงคนที่รักเราและเป็นห่วงเรา เช่น พ่อแม่อะไรแบบนี้ หัวข้อ: Re: ขอกำลังใจให้ผมไม่ตรอมใจตายด้วยเถอะครับ เริ่มหัวข้อโดย: daywalker ที่ มกราคม 04, 2012, 09:46:51 AM สุดท้ายนี้ผมก็ขอให้คุณผ่านช่วงเวลานี้ไปอย่างเข้มแข็ง และพบเจอกับสิ่งดีๆในปีใหม่นี้นะครับ
ปล. ผมเองก็รู้สึกดีที่ได้ระบายเรื่องของผมเหมือน เพราะผมเพิ่งได้ข่าวแฟนเก่าผมเมื่อวานนี้หยกๆ เธอกะลังคบกับเจ้าของอพาร์ทเมนต์ที่ผมเป็นคนหาให้เธออยู่ตอนเราคบกัน แล้วเจ้าของอพาร์ทเมนต์นั่นมันดันเป็น.........เพื่อนผมเอง..... เวรรรรรกรรม :) อูยยย รู้สึกเจ็บแปล๊บๆที่หลังไงไม่รู้ หัวข้อ: Re: ขอกำลังใจให้ผมไม่ตรอมใจตายด้วยเถอะครับ เริ่มหัวข้อโดย: Vice President AVC ที่ มกราคม 04, 2012, 09:50:43 AM แล้วเจ้าของอพาร์ทเมนต์นั่นมันดันเป็น.........เพื่อนผมเอง..... เวรรรรรกรรม เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดสินะครับ หัวข้อ: Re: ขอกำลังใจให้ผมไม่ตรอมใจตายด้วยเถอะครับ เริ่มหัวข้อโดย: daywalker ที่ มกราคม 04, 2012, 10:30:20 AM แล้วเจ้าของอพาร์ทเมนต์นั่นมันดันเป็น.........เพื่อนผมเอง..... เวรรรรรกรรม เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดสินะครับ ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่ามันเริ่มหลังจากผมเลิกกับแฟนแล้วหรือว่าก่อนเลิก วันนี้เลยนัดเจอว่าจะถามมันซะหน่อย แต่ผมคิดว่าผู้หญิงคนเดียวไม่ทำให้ผมกับเพื่อนผิดใจกันแน่นอน เพราะสุดท้ายคนตัดสินใจก็คือผู้หญิง ถ้าเขาไม่ซื่อสัตย์กับเรา เราก็ไม่เห็นจะต้องไปใส่ใจเลย 8) 8) หัวข้อ: Re: ขอกำลังใจให้ผมไม่ตรอมใจตายด้วยเถอะครับ เริ่มหัวข้อโดย: sompoat ที่ มกราคม 04, 2012, 11:33:04 AM ไม่เคยติดเชื้อโรแมนติกเรื้อรัง เลยไม่รู้อาการว่าจริงๆ มันสมควรถึงตายไหม.....
อาจจะเป็นระยะที่มีความรักเป็นสรณะก็ได้ ทุกอย่างเลยดูเลวร้ายไปหมด แต่ผมเชื่อว่าคุณผ่านมันไปได้ เพราะถ้าทำไม่ได้ คุณก็ไม่สมควรมีครอบครัว หรือเป็นผู้นำครอบครัวใดใด คุณอ่อนแอและงี่เง่ากับชีวิตเกินไปครับ เพราะถึงคุณตายไป โลกนี้ก็ไม่ได้เดือดเนื้อร้อนใจอะไรด้วยเลย คิดซะว่าคุณมีข้อบกพร่อง และพยายามแก้ไขมันซะ เพื่อจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ แล้วไม่พลาดเหมือนครั้งก่อนๆ คำแนะนำผมอาจไม่มีประโยชน์ แต่มันจริงนะ หัวข้อ: Re: ขอกำลังใจให้ผมไม่ตรอมใจตายด้วยเถอะครับ เริ่มหัวข้อโดย: maload ผํ้ต้องการรับจ้างทำซับหนัง ที่ มกราคม 04, 2012, 11:57:16 AM โบราณเรียกผงเข้าตา ไม่ช้าก็หาย คำพูดผู้หญิง ฟังหูไว้หู ใจตัวเอง ต้องมั่นสังเกต ของอย่างนี้คสอนหรือทำเเทนกันไม่ได้
เเต่ผมคิดว่าทุกคนต่างก็เคยอกหัก เเล้วสักวันนึงทีวันนานๆไปเเล้วหันกลับมามอง เราจะรู้สึกว่า อะไรวะ หัวข้อ: Re: ขอกำลังใจให้ผมไม่ตรอมใจตายด้วยเถอะครับ เริ่มหัวข้อโดย: sexpistols ที่ มกราคม 04, 2012, 12:00:33 PM จะยังไงก็ดีคิดถึงหน้าพ่อแม่เอาไว้ก่อนอย่างอื่นนะครับ
หัวข้อ: Re: ขอกำลังใจให้ผมไม่ตรอมใจตายด้วยเถอะครับ เริ่มหัวข้อโดย: ✖ Mai[Th]e_Victim™ ✖ ที่ มกราคม 04, 2012, 12:03:40 PM ปัญหาอะไรทุกๆอย่างมันมีทาง
แก้ไขทางออกเสมอแหละ อยู่ที่ว่าคุณจะแก้ไขหรือป่าว หัวข้อ: Re: ขอกำลังใจให้ผมไม่ตรอมใจตายด้วยเถอะครับ เริ่มหัวข้อโดย: Jojoe ที่ มกราคม 04, 2012, 12:24:52 PM ไม่ยาวไปหรอกครับ มีอะไรก็มาคุยกันได้เผื่อว่าจะสบายใจขึ้น
ผมให้กำลังใจท่านครับ ตัวผมเองเข้าใจ ก็เพราะเคยมีแฟนแล้วต้องเลิกกันเลยเห็นภาพความเจ็บปวด แต่ของกรณีท่าน รู้สึกว่าจะจากกันด้วยดี ถ้าเป็นอย่างนี้ก็อยากจะให้เก็บไว้แต่สิ่งดีๆแต่ต้องบอกตัวเองเสมอว่า ธรรมชาติของทุกสิ่งในโลก มีพบก็มีจาก ไม่จากกันด้วยเลิกร้างก็ต้องจากด้วยหมดอายุขัย แล้วผมว่าท่านคงไม่ถึงกับตรอมใจตายหรอก เพราะหัวใจท่านยังรู้จักคำว่ารักเพียงแต่มันเหี่ยวเฉาลงไปเท่านั้น ทำให้ช่วงแรกๆก็เศร้าๆหน่อย นานๆไปคงทำใจได้แหละครับ และอาจจะมีรักใหม่ที่งอกงามอีกก็ได้ในอนาคตไงท่าน ในตอนนี้วิธีแก้เศร้าๆก็อย่างที่พี่ๆแนะนำ หาอะไรทำบ้าง คลายเครียด หรือกิจกรรมที่มีประโยชน์ยิ่งดี เช่นเรียนหรืออ่านหนังสือ ออกกำลังกาย กีฬา ดนตรี จะช่วยคลายเศร้าได้ครับ ลองดู ...ถ้าเป็นอย่างไรบ้างแล้วก็มาเล่าต่อนะครับ /สู้ๆครับ หัวข้อ: Re: ขอกำลังใจให้ผมไม่ตรอมใจตายด้วยเถอะครับ เริ่มหัวข้อโดย: i2club ที่ มกราคม 04, 2012, 01:38:40 PM ถูกต้องที่สุดคิดถึงหน้าพ่อแม่ไว้ ผมเชื่อว่าทุกคนเคยผ่านเรื่องเลวร้ายและทุกคนผ่านมันมาได้ ผมก็เชื่อมั่นว่าคุณต้องผ่านมันมาได้ และจะพบเจอเรื่องดีๆเข้ามา สู้ๆนะครับ
หัวข้อ: Re: ขอกำลังใจให้ผมไม่ตรอมใจตายด้วยเถอะครับ เริ่มหัวข้อโดย: OoTooNoO ที่ มกราคม 04, 2012, 07:24:49 PM ถูกต้องที่สุดคิดถึงหน้าพ่อแม่ไว้ ผมเชื่อว่าทุกคนเคยผ่านเรื่องเลวร้ายและทุกคนผ่านมันมาได้ ผมก็เชื่อมั่นว่าคุณต้องผ่านมันมาได้ และจะพบเจอเรื่องดีๆเข้ามา สู้ๆนะครับ ไม่ยาวไปหรอกครับ มีอะไรก็มาคุยกันได้เผื่อว่าจะสบายใจขึ้น ผมให้กำลังใจท่านครับ ตัวผมเองเข้าใจ ก็เพราะเคยมีแฟนแล้วต้องเลิกกันเลยเห็นภาพความเจ็บปวด แต่ของกรณีท่าน รู้สึกว่าจะจากกันด้วยดี ถ้าเป็นอย่างนี้ก็อยากจะให้เก็บไว้แต่สิ่งดีๆแต่ต้องบอกตัวเองเสมอว่า ธรรมชาติของทุกสิ่งในโลก มีพบก็มีจาก ไม่จากกันด้วยเลิกร้างก็ต้องจากด้วยหมดอายุขัย แล้วผมว่าท่านคงไม่ถึงกับตรอมใจตายหรอก เพราะหัวใจท่านยังรู้จักคำว่ารักเพียงแต่มันเหี่ยวเฉาลงไปเท่านั้น ทำให้ช่วงแรกๆก็เศร้าๆหน่อย นานๆไปคงทำใจได้แหละครับ และอาจจะมีรักใหม่ที่งอกงามอีกก็ได้ในอนาคตไงท่าน ในตอนนี้วิธีแก้เศร้าๆก็อย่างที่พี่ๆแนะนำ หาอะไรทำบ้าง คลายเครียด หรือกิจกรรมที่มีประโยชน์ยิ่งดี เช่นเรียนหรืออ่านหนังสือ ออกกำลังกาย กีฬา ดนตรี จะช่วยคลายเศร้าได้ครับ ลองดู ...ถ้าเป็นอย่างไรบ้างแล้วก็มาเล่าต่อนะครับ /สู้ๆครับ ขอบคุณทุกๆท่านมากๆครับสำหรับคำแนะนำและกำลังใจดีๆ ผมจะพยายามผ่านช่วงนี้ไปให้ได้ครับ :) หัวข้อ: Re: ขอกำลังใจให้ผมไม่ตรอมใจตายด้วยเถอะครับ เริ่มหัวข้อโดย: bammy ที่ มกราคม 05, 2012, 01:48:51 AM อันนี้ผมเอามาจากที่พี่โน๊ตอุดมพูดไว้ในเดี่ยว 9 นะ เพราะว่าผมเองเคยคิดอย่างนั้นคล้ายๆกัน [อิ่ม]
ตอนผมหดหู่คิดจะ ทำไม่ดีกะตัวเอง ผมซัดม่าม่า กับยำๆ ไป 4 ห่อ [นอน]ผลคือหลับครับ ท้องมันตึง แต่มันตื่นขึ้นมา มันได้สติดีแฮะ มันทบทวนกับสิ่งที่ผ่านมาได้มากขึ้น ไม่ตัดสินใจเพียงเพราะแค่ ผญ คนเดียว [หาว] ก็เลยจัด พริตตี้ไปเลย สอง ปรนเปรอชีวิตสุดๆอ่ะ มันทำให้หายทุกข์ลงไปได้มากด้วย [วิ้ววิด] แต่ก็อย่างว่า คนเรายังต้องใช้เวลาในโลกนี้อีกเยอะ คิดสั้นมันแป๊ปเดียว ถ้าคิดยาวๆดีๆมีสติหน่อย เราจะเรียนรู้จาก เหตุการณ์นี้ ได้ว่ามันเป็นสิ่งที่เป็นสาระสำคัญในชีวิต หรือเปล่า คุณต้อง DIY อะครับ Do IT Youself ช่วยตัวเองให้มีสติสตัง ไม่คิดสั้น ท้ายที่สุดใครก็ช่วยไม่ได้จริงๆ เราทำให้ตัวเรานั้นรอดจากเหตุการณ์ อันเป็นหลุมอากาศ ในชีวิตได้เท่านั้น [วิ่ง] กำลังใจที่ดีที่สุดคือการกลับไปหาครอบครัวคุณ เพื่อนที่สนิทกับคุณ ยังมีคนที่พร้อมก้าวเดินไปกับคุณอยู่เสมอๆ [hreo] เวลาที่กำลังผ่านไปนี้แหละที่จะเยียวยามันได้ คิดซะว่า พบเพื่อเพียงผ่าน ไม่แน่คนต่อไปอาจจะ สวยกว่า น่ารักกว่า นิสัยดีกว่าก็เป็นได้ แล้วคุณอาจคิดว่าดีซะอีก เลิกเพื่ออนาคตที่ดีกว่า แต่ถ้ามันไม่ได้อย่างใจหวัง คนใหม่ แย่กว่า ก็ให้คิดซะเพียงว่า "กูว่าแล้ว" แล้วตบเข่า ฉาด ไปหาเอาใหม่ [555] ชีวิตช่วงอย่างเงี่ย มันก็เป็นกันเกือบทุกคนแหละคุณ ไปซื้อหัวมัน กับกิโลมาสิ แล้ว "ช่างมันเถอะ" หรือ ช่าง แม่ม ก็ด้าย [ไม] ลองคุยกะตัวดีตัวร้ายของคุณสิท้ายที่สุด ทั้งสองตัวมันก็ไม่อยากให้คุรตายหรือคิดสั้นหรอก เชื่อผมเฮอะ ในอนาคตอีกสิบปีต่อไป คุณอาจมองย้อนกลับมาแล้ว หัวเราะกับสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้ก็ได้ แต่ถ้าอยู่ไม่ถึง ก็คิดซะว่า น้ำจิ้มชีวิต เผ็ดๆแซ่บๆ ถ้ามันจือไปก็ไม่รู้ว่ามันมีรสชาติอื่นให้ลิ้มลองอีก แล้วก้อีกอย่าง ยังไงคนเราก็ต้องตายกัยทุกคนอยู่แล้ว แล้วเราจะรีบตายไปทำแมวน้ำอะไรกันละเนอะ รอให้มันได้อะไรที่สมน้ำสมเนื้อก่อนแล้วค่อยตายก็ๆได้ อย่างถ้าได้แทยอนจะยอมตายให้ดู ปรากดว่าถ้าได้จริงๆ แม่งก็ไม่ยอมตาย ขอเบิ้ล แล้วอยู่ต่ออีกตะหาก(อันนี้ผมล้อเล่นนะ) ใครแฟนแทยอนอย่าโกรธผมละ ผมเอามาเป็นเคส สตาสดี้ (ที่จริงผมชอบเกือบทั้งวง) ซะงั้น เอาเป็นว่า ใช้ชีวิตขำๆ อย่าไปซีเรียส ผมแนะนำได้เล็กน้อยแค่นี้แหละคุณ ท้ายที่สุดชีวิตมันก็แค่ฝัน จะหลับจะตื่น ก็ผ่านลมหายใจแค่ปลายจมูก จะถูกจะผิดก็แค่ คิดเพียงชั่วครู่ ไม่ต้องรีบ ไตร่ตรองให้ดี ว่าแล้วก็ไปหาไรรื่นเริงทำดีกว่า [เหอะๆ] โฮ๊ะๆๆๆๆ หัวข้อ: Re: ขอกำลังใจให้ผมไม่ตรอมใจตายด้วยเถอะครับ เริ่มหัวข้อโดย: OoTooNoO ที่ มกราคม 05, 2012, 08:46:00 AM อันนี้ผมเอามาจากที่พี่โน๊ตอุดมพูดไว้ในเดี่ยว 9 นะ เพราะว่าผมเองเคยคิดอย่างนั้นคล้ายๆกัน [อิ่ม] ตอนผมหดหู่คิดจะ ทำไม่ดีกะตัวเอง ผมซัดม่าม่า กับยำๆ ไป 4 ห่อ [นอน]ผลคือหลับครับ ท้องมันตึง แต่มันตื่นขึ้นมา มันได้สติดีแฮะ มันทบทวนกับสิ่งที่ผ่านมาได้มากขึ้น ไม่ตัดสินใจเพียงเพราะแค่ ผญ คนเดียว [หาว] ก็เลยจัด พริตตี้ไปเลย สอง ปรนเปรอชีวิตสุดๆอ่ะ มันทำให้หายทุกข์ลงไปได้มากด้วย [วิ้ววิด] แต่ก็อย่างว่า คนเรายังต้องใช้เวลาในโลกนี้อีกเยอะ คิดสั้นมันแป๊ปเดียว ถ้าคิดยาวๆดีๆมีสติหน่อย เราจะเรียนรู้จาก เหตุการณ์นี้ ได้ว่ามันเป็นสิ่งที่เป็นสาระสำคัญในชีวิต หรือเปล่า คุณต้อง DIY อะครับ Do IT Youself ช่วยตัวเองให้มีสติสตัง ไม่คิดสั้น ท้ายที่สุดใครก็ช่วยไม่ได้จริงๆ เราทำให้ตัวเรานั้นรอดจากเหตุการณ์ อันเป็นหลุมอากาศ ในชีวิตได้เท่านั้น [วิ่ง] กำลังใจที่ดีที่สุดคือการกลับไปหาครอบครัวคุณ เพื่อนที่สนิทกับคุณ ยังมีคนที่พร้อมก้าวเดินไปกับคุณอยู่เสมอๆ [hreo] เวลาที่กำลังผ่านไปนี้แหละที่จะเยียวยามันได้ คิดซะว่า พบเพื่อเพียงผ่าน ไม่แน่คนต่อไปอาจจะ สวยกว่า น่ารักกว่า นิสัยดีกว่าก็เป็นได้ แล้วคุณอาจคิดว่าดีซะอีก เลิกเพื่ออนาคตที่ดีกว่า แต่ถ้ามันไม่ได้อย่างใจหวัง คนใหม่ แย่กว่า ก็ให้คิดซะเพียงว่า "กูว่าแล้ว" แล้วตบเข่า ฉาด ไปหาเอาใหม่ [555] ชีวิตช่วงอย่างเงี่ย มันก็เป็นกันเกือบทุกคนแหละคุณ ไปซื้อหัวมัน กับกิโลมาสิ แล้ว "ช่างมันเถอะ" หรือ ช่าง แม่ม ก็ด้าย [ไม] ลองคุยกะตัวดีตัวร้ายของคุณสิท้ายที่สุด ทั้งสองตัวมันก็ไม่อยากให้คุรตายหรือคิดสั้นหรอก เชื่อผมเฮอะ ในอนาคตอีกสิบปีต่อไป คุณอาจมองย้อนกลับมาแล้ว หัวเราะกับสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้ก็ได้ แต่ถ้าอยู่ไม่ถึง ก็คิดซะว่า น้ำจิ้มชีวิต เผ็ดๆแซ่บๆ ถ้ามันจือไปก็ไม่รู้ว่ามันมีรสชาติอื่นให้ลิ้มลองอีก แล้วก้อีกอย่าง ยังไงคนเราก็ต้องตายกัยทุกคนอยู่แล้ว แล้วเราจะรีบตายไปทำแมวน้ำอะไรกันละเนอะ รอให้มันได้อะไรที่สมน้ำสมเนื้อก่อนแล้วค่อยตายก็ๆได้ อย่างถ้าได้แทยอนจะยอมตายให้ดู ปรากดว่าถ้าได้จริงๆ แม่งก็ไม่ยอมตาย ขอเบิ้ล แล้วอยู่ต่ออีกตะหาก(อันนี้ผมล้อเล่นนะ) ใครแฟนแทยอนอย่าโกรธผมละ ผมเอามาเป็นเคส สตาสดี้ (ที่จริงผมชอบเกือบทั้งวง) ซะงั้น เอาเป็นว่า ใช้ชีวิตขำๆ อย่าไปซีเรียส ผมแนะนำได้เล็กน้อยแค่นี้แหละคุณ ท้ายที่สุดชีวิตมันก็แค่ฝัน จะหลับจะตื่น ก็ผ่านลมหายใจแค่ปลายจมูก จะถูกจะผิดก็แค่ คิดเพียงชั่วครู่ ไม่ต้องรีบ ไตร่ตรองให้ดี ว่าแล้วก็ไปหาไรรื่นเริงทำดีกว่า [เหอะๆ] โฮ๊ะๆๆๆๆ ขอบคุณมากๆครับสำหรับกำลังใจและข้อคิดดีๆแบบนี้ ผมจะอยู่ต่อไปก้าวเดินต่อไปครับ ขอบคุณจริงๆครับ..... :) หัวข้อ: Re: ขอกำลังใจให้ผมไม่ตรอมใจตายด้วยเถอะครับ เริ่มหัวข้อโดย: ยากูซ่าหน้าทะเล้น ที่ มกราคม 05, 2012, 10:14:15 AM ผมรู้สึกดีใจน่ะที่ได้หลงเข้ามาเป็นสมาชิกเวปนี้ มีเพื่อนๆดี ข้อแนะนำดีๆ ....ทั้งๆที่ผมก็เคยผ่านเหตุการณ์อกหักมา ตอนนั้นก็ไม่ต่างอะไรกับคุณ
ผมบอกได้เลยว่าความรู้สึกของคนอกหัก...เหมือนเราตกตึก แต่ร่างลอยละลิ่ว ตกสู่พื้น แต่ ไม่ไม่ถึงพื้นสักที มันทรมานมาก โบราณท่านว่า "กาลเวลาเท่านั้น ที่จะแก้ปัญหาใจ" ผมใช้เวลานานมาก...กว่าที่จะหาย อยู่มาวันหนึ่งผมไปนอกใจภรรยา โดนภรรยาจับได้ คุณเชื่อใหม ภรรยาผมร้องไห้ทุกวัน ผมก็คิดว่ากาลเวลาจะทำให้ภรรยาผมลืมเรื่องนี้ แต่คุณเชื่อใหมผมต้องใช้เวลาถึง 2 ปีกว่าภรรยาผมจะลืมเรื่องนี้ ตอนนี้ก็ผ่านเรื่องนั้นมา 3 ปีแล้ว เวลาภรรยากับผมคุยเรื่องนี้เราก็หัวเราะกัน มองเป้นเรื่องขำๆ.... แต่ในตอนนั้นมันไม่ขำ..... ผมต้องพาภรรยาผมไปหาหมอเอายาที่คนบ้ากินมากิน.... เวลากินจะตัวหนักๆ อยากนอนอย่างเดียว เพื่อระงับความทุกข์..ความเศร้า ผมขอเป็นกำลังใจให้น่ะครับ..ขอให้คุณผ่านไปให้ได้ แล้วคุณจะหัวเราะกับเรื่องราวๆที่เวลานี้มันทำให้คุณทุกข์ถึงขนาด โชคดีครับ หัวข้อ: Re: ขอกำลังใจให้ผมไม่ตรอมใจตายด้วยเถอะครับ เริ่มหัวข้อโดย: t630man ที่ มกราคม 05, 2012, 02:08:03 PM ก่อนอื่นขอถามคุณ จขกท ได้มั้ยครับว่าผู้หญิงคนนี้ ตอนที่คุณคบกับเธอ คุณแย่งมาจากใครรึเปล่า? ถ้าใช่ ผมขอให้คุณ จขกท ไม่ต้องอ่านข้อความต่อไปนี้ก็ได้ครับ เพราะผมคิดว่าเรื่องที่เกิดขึ้นมันเป็นเรื่องของบุญ-กรรม แต่ถ้าไม่ใช่ ผมขอให้คุณพิจารณาคำแนะนำของผมนิดนึงนะครับ
ผมขอแชร์เรื่องตัวผมนิดนึงก่อนได้มั้ยครับ ผมก็เจอเรื่องคล้ายๆกันมา จริงๆแล้วผมกับแฟนจะแต่งงานกันเมื่อเดือน พ.ย. ปีที่ผ่านมาครับ แต่พอใกล้วันแต่งเรื่อยๆ บ้านแฟนกับบ้านผมก็เริ่มมีเรื่องไม่เข้าใจกันมากขึ้นเรื่อยๆ จนสุดท้ายแฟนผมคิดว่าไม่สามารถแต่งงานมาอยู่ที่บ้านผมได้ และผู้ใหญ่บ้านผมก็ไม่แน่ใจในตัวแฟนผม สุดท้ายผู้ใหญ่เลยตัดสินใจเลื่อนงานแต่งออกไปอย่างไม่มีกำหนด ซึ่งทำให้แฟนผมเสียใจมาก จนไม่ยอมคุยกับผมอีกเลย นี่ก็เพิ่งจะกลับมาคุยๆกันใหม่เมื่อไม่นานมานี้ แต่อะไรๆมันก็ไม่เหมือนเดิมแล้วครับ และก็ไม่รู้ว่าอนาคตจากนี้ต่อไปจะเป็นอย่างไร ที่เล่าให้ฟังเพราะอยากจะบอกว่าในเคสของคุณ จขกท นั้น ปัญหาเกิดจากตัวคน 2 คนเอง แฟนคุณอาจจะคิดว่าผู้ชายคนใหม่เป็นคนดีกว่าคุณในทุกๆด้าน ซึ่งจริงๆแล้วผมไม่เห็นด้วยครับ เพราะพวกคุณคบกันมาตั้ง 5 ปี ในขณะที่แฟนคุณกับผู้ชายคนใหม่รู้จักกันไม่นาน และยังไม่ได้คบหากันจริงจังแบบแฟน เพราะฉะนั้นอะไรที่แฟนคุณเห็นอยู่ตอนนี้ อาจจะไม่ได้เป็นแบบนั้นจริงๆก็ได้ หลังจากคบกันไป ถ้าผู้ชายคนนั้นไม่ได้ดีกว่าคุณในทุกๆด้านจริงๆ แฟนคุณก็อาจจะรู้ตัวว่าคิดผิดก็ได้ครับ เพราะสมมุติถ้าผมเป็นผู้ชายคนนั้น ที่คิดจะจีบผู้หญิงที่มีแฟนอยู่แล้ว ก็คงต้องพยายามทำทุกอย่างที่คิดว่าเป็นข้อเสียของคุณหรือเป็นสิ่งที่คุณไม่มี เพื่อให้ผู้หญิงเปลี่ยนใจ แต่หลังจากแย่งมาได้ แล้วคบกันเป็นแฟนไปแล้วล่ะ เค้ายังจะทำแบบนั้นไปได้ตลอดรอดฝั่งหรือเปล่า? และในอนาคตถ้าเกิดแฟนคุณรู้ตัวว่าคิดผิด และอยากกลับมาจริงๆ คุณจะยังรับได้รึเปล่า... ที่บอกมาทั้งหมดนี้ ผมอยากแนะนำว่าอย่าเพิ่งตัดใจเลยครับ (ซึ่งขัดกับเกือบทุกความเห็น) ถ้าคุณมั่นใจว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่ดีที่สุดที่คุณจะได้เจอแล้ว และถ้าคุณมั่นใจว่าตัวคุณเป็นผู้ชายที่ดีพอที่จะทำให้เธอมีความสุขไปตลอดชีวิตได้ ผมคิดว่าควรจะสู้ครับ เป็นคนดีต่อไป แก้ไขในสิ่งที่คิดว่าได้ทำผิดพลาดไป แม้ว่าตอนนี้แฟนคุณจะไม่อยู่กับคุณแล้วก็ตาม ทำแบบจริงจังนะครับ ทำให้เป็นตัวเราจริงๆ ไม่ใช่ทำแค่เพื่อให้แฟนคุณเปลี่ยนใจกลับมา เพราะวันหนึ่งที่ผู้ชายคนนั้นเปลี่ยนไป (ซึ่งผมมั่นใจ 99.99% ว่ามันต้องมี ด้วยเหตุผลที่บอกไปก่อนหน้า) คุณจะมีโอกาสได้พิสูจน์อีกครั้งครับ แต่ถ้าคุณคิดว่าในอนาคตคุณจะได้เจอกับผู้หญิงที่ดีกว่านี้ (เหมือนที่ความเห็นอื่นบอก) หรือคุณแน่ใจว่าผู้ชายคนนั้นจะดูแลแฟนคุณได้ดีกว่าคุณไปทั้งชีวิต ก็คงต้องยอมแพ้ครับ จริงๆแล้ว ถ้าเลือกได้ ผมขอเลือกใหัปัญหาที่เกิดขึ้นกับตัวผมเป็นแบบเรื่องของคุณมากกว่าครับ เพราะมันเป็นปัญหาของ 2 คนจริงๆ ยังดีกว่าเรื่องของผม ซึ่งแม้ว่าเราจะรักกันแค่ไหน แต่ถ้าครอบครัวยังมีปัญหากัน ยังไงก็ไม่สามารถใช้ชีวิตคู่ด้วยกันได้เลย แต่ตัวผมก็ยังไม่ยอมแพ้นะครับ แต่ก็ไม่รู้ว่าคุณ จขกท จะทำอย่างไร ผมไม่ค่อยเห็นด้วยกับความคิดที่ว่าผู้หญิงมีเยอะ คนนี้ไม่ใช่เดี๋ยวก็เจอคนใหม่ หรืออย่าไปคิดมาก เราไม่จำเป็นต้องทุ่มเทชีวิตให้ขนาดนั้น ฯลฯ เพราะไม่อย่างนั้นคงไม่มีคู่รักที่เป็นรักครั้งแรก แล้วก็แต่งงานอยู่กินกันจนแก่เฒ่าอยู่บนโลกใบนี้ ยังไงผมก็เชื่อว่าถ้าสิ่งนั้นหรือคนๆนั้นเป็นสิ่งหรือคนที่มีคุณค่าพอสำหรับชีวิตเรา จะให้แลกกับอะไรก็คุ้มครับ หัวข้อ: Re: ขอกำลังใจให้ผมไม่ตรอมใจตายด้วยเถอะครับ เริ่มหัวข้อโดย: koykok ที่ มกราคม 05, 2012, 06:46:39 PM พี่แพ้เขาหรือใจเจ้าลำเอียง ต้องยืนหยัดให้ได้ อย่า อ่อนแอ
แล้วมอง รอบๆๆตัว อาจเห็นสิ่งที่สวยงามอยู่ข้างๆๆกาย ได้นะครับ บางทีมันต้องมองด้วยใจนะครับ คิดเสียว่าโตแล้วค่อยเจอกัน ทำใหมเราจะไม่เจอคนใหม่อีก เป็นกำลังใจให้ครับ หัวข้อ: Re: ขอกำลังใจให้ผมไม่ตรอมใจตายด้วยเถอะครับ เริ่มหัวข้อโดย: OoTooNoO ที่ มกราคม 05, 2012, 07:43:41 PM พี่แพ้เขาหรือใจเจ้าลำเอียง ต้องยืนหยัดให้ได้ อย่า อ่อนแอ แล้วมอง รอบๆๆตัว อาจเห็นสิ่งที่สวยงามอยู่ข้างๆๆกาย ได้นะครับ บางทีมันต้องมองด้วยใจนะครับ คิดเสียว่าโตแล้วค่อยเจอกัน ทำใหมเราจะไม่เจอคนใหม่อีก เป็นกำลังใจให้ครับ ขอบคุณมากๆครับที่เป็นกำลังใจให้ผม ผมจะผ่านช่วงเวลาแห่งความทรมานนี้ไปให้ได้ครับ ขอบคุณจริงๆ....... :) ผมรู้สึกดีใจน่ะที่ได้หลงเข้ามาเป็นสมาชิกเวปนี้ มีเพื่อนๆดี ข้อแนะนำดีๆ ....ทั้งๆที่ผมก็เคยผ่านเหตุการณ์อกหักมา ตอนนั้นก็ไม่ต่างอะไรกับคุณ ผมบอกได้เลยว่าความรู้สึกของคนอกหัก...เหมือนเราตกตึก แต่ร่างลอยละลิ่ว ตกสู่พื้น แต่ ไม่ไม่ถึงพื้นสักที มันทรมานมาก โบราณท่านว่า "กาลเวลาเท่านั้น ที่จะแก้ปัญหาใจ" ผมใช้เวลานานมาก...กว่าที่จะหาย อยู่มาวันหนึ่งผมไปนอกใจภรรยา โดนภรรยาจับได้ คุณเชื่อใหม ภรรยาผมร้องไห้ทุกวัน ผมก็คิดว่ากาลเวลาจะทำให้ภรรยาผมลืมเรื่องนี้ แต่คุณเชื่อใหมผมต้องใช้เวลาถึง 2 ปีกว่าภรรยาผมจะลืมเรื่องนี้ ตอนนี้ก็ผ่านเรื่องนั้นมา 3 ปีแล้ว เวลาภรรยากับผมคุยเรื่องนี้เราก็หัวเราะกัน มองเป้นเรื่องขำๆ.... แต่ในตอนนั้นมันไม่ขำ..... ผมต้องพาภรรยาผมไปหาหมอเอายาที่คนบ้ากินมากิน.... เวลากินจะตัวหนักๆ อยากนอนอย่างเดียว เพื่อระงับความทุกข์..ความเศร้า ผมขอเป็นกำลังใจให้น่ะครับ..ขอให้คุณผ่านไปให้ได้ แล้วคุณจะหัวเราะกับเรื่องราวๆที่เวลานี้มันทำให้คุณทุกข์ถึงขนาด โชคดีครับ ขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้ผมครับ ผมก็ดีใจครับที่เข้ามาเป็นสมาชิกเวปนี้ ผมดีใจที่ถึงแม้พวกเราจะไม่เคยเจอหน้ากัน แต่ก็เข้ามาให้กำลังใจผมเหมือนเป็นเพื่อนสนิท ขอบคุณจริงๆครับ..... :) :) ก่อนอื่นขอถามคุณ จขกท ได้มั้ยครับว่าผู้หญิงคนนี้ ตอนที่คุณคบกับเธอ คุณแย่งมาจากใครรึเปล่า? ถ้าใช่ ผมขอให้คุณ จขกท ไม่ต้องอ่านข้อความต่อไปนี้ก็ได้ครับ เพราะผมคิดว่าเรื่องที่เกิดขึ้นมันเป็นเรื่องของบุญ-กรรม แต่ถ้าไม่ใช่ ผมขอให้คุณพิจารณาคำแนะนำของผมนิดนึงนะครับ ผมขอแชร์เรื่องตัวผมนิดนึงก่อนได้มั้ยครับ ผมก็เจอเรื่องคล้ายๆกันมา จริงๆแล้วผมกับแฟนจะแต่งงานกันเมื่อเดือน พ.ย. ปีที่ผ่านมาครับ แต่พอใกล้วันแต่งเรื่อยๆ บ้านแฟนกับบ้านผมก็เริ่มมีเรื่องไม่เข้าใจกันมากขึ้นเรื่อยๆ จนสุดท้ายแฟนผมคิดว่าไม่สามารถแต่งงานมาอยู่ที่บ้านผมได้ และผู้ใหญ่บ้านผมก็ไม่แน่ใจในตัวแฟนผม สุดท้ายผู้ใหญ่เลยตัดสินใจเลื่อนงานแต่งออกไปอย่างไม่มีกำหนด ซึ่งทำให้แฟนผมเสียใจมาก จนไม่ยอมคุยกับผมอีกเลย นี่ก็เพิ่งจะกลับมาคุยๆกันใหม่เมื่อไม่นานมานี้ แต่อะไรๆมันก็ไม่เหมือนเดิมแล้วครับ และก็ไม่รู้ว่าอนาคตจากนี้ต่อไปจะเป็นอย่างไร ที่เล่าให้ฟังเพราะอยากจะบอกว่าในเคสของคุณ จขกท นั้น ปัญหาเกิดจากตัวคน 2 คนเอง แฟนคุณอาจจะคิดว่าผู้ชายคนใหม่เป็นคนดีกว่าคุณในทุกๆด้าน ซึ่งจริงๆแล้วผมไม่เห็นด้วยครับ เพราะพวกคุณคบกันมาตั้ง 5 ปี ในขณะที่แฟนคุณกับผู้ชายคนใหม่รู้จักกันไม่นาน และยังไม่ได้คบหากันจริงจังแบบแฟน เพราะฉะนั้นอะไรที่แฟนคุณเห็นอยู่ตอนนี้ อาจจะไม่ได้เป็นแบบนั้นจริงๆก็ได้ หลังจากคบกันไป ถ้าผู้ชายคนนั้นไม่ได้ดีกว่าคุณในทุกๆด้านจริงๆ แฟนคุณก็อาจจะรู้ตัวว่าคิดผิดก็ได้ครับ เพราะสมมุติถ้าผมเป็นผู้ชายคนนั้น ที่คิดจะจีบผู้หญิงที่มีแฟนอยู่แล้ว ก็คงต้องพยายามทำทุกอย่างที่คิดว่าเป็นข้อเสียของคุณหรือเป็นสิ่งที่คุณไม่มี เพื่อให้ผู้หญิงเปลี่ยนใจ แต่หลังจากแย่งมาได้ แล้วคบกันเป็นแฟนไปแล้วล่ะ เค้ายังจะทำแบบนั้นไปได้ตลอดรอดฝั่งหรือเปล่า? และในอนาคตถ้าเกิดแฟนคุณรู้ตัวว่าคิดผิด และอยากกลับมาจริงๆ คุณจะยังรับได้รึเปล่า... ที่บอกมาทั้งหมดนี้ ผมอยากแนะนำว่าอย่าเพิ่งตัดใจเลยครับ (ซึ่งขัดกับเกือบทุกความเห็น) ถ้าคุณมั่นใจว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่ดีที่สุดที่คุณจะได้เจอแล้ว และถ้าคุณมั่นใจว่าตัวคุณเป็นผู้ชายที่ดีพอที่จะทำให้เธอมีความสุขไปตลอดชีวิตได้ ผมคิดว่าควรจะสู้ครับ เป็นคนดีต่อไป แก้ไขในสิ่งที่คิดว่าได้ทำผิดพลาดไป แม้ว่าตอนนี้แฟนคุณจะไม่อยู่กับคุณแล้วก็ตาม ทำแบบจริงจังนะครับ ทำให้เป็นตัวเราจริงๆ ไม่ใช่ทำแค่เพื่อให้แฟนคุณเปลี่ยนใจกลับมา เพราะวันหนึ่งที่ผู้ชายคนนั้นเปลี่ยนไป (ซึ่งผมมั่นใจ 99.99% ว่ามันต้องมี ด้วยเหตุผลที่บอกไปก่อนหน้า) คุณจะมีโอกาสได้พิสูจน์อีกครั้งครับ แต่ถ้าคุณคิดว่าในอนาคตคุณจะได้เจอกับผู้หญิงที่ดีกว่านี้ (เหมือนที่ความเห็นอื่นบอก) หรือคุณแน่ใจว่าผู้ชายคนนั้นจะดูแลแฟนคุณได้ดีกว่าคุณไปทั้งชีวิต ก็คงต้องยอมแพ้ครับ จริงๆแล้ว ถ้าเลือกได้ ผมขอเลือกใหัปัญหาที่เกิดขึ้นกับตัวผมเป็นแบบเรื่องของคุณมากกว่าครับ เพราะมันเป็นปัญหาของ 2 คนจริงๆ ยังดีกว่าเรื่องของผม ซึ่งแม้ว่าเราจะรักกันแค่ไหน แต่ถ้าครอบครัวยังมีปัญหากัน ยังไงก็ไม่สามารถใช้ชีวิตคู่ด้วยกันได้เลย แต่ตัวผมก็ยังไม่ยอมแพ้นะครับ แต่ก็ไม่รู้ว่าคุณ จขกท จะทำอย่างไร ผมไม่ค่อยเห็นด้วยกับความคิดที่ว่าผู้หญิงมีเยอะ คนนี้ไม่ใช่เดี๋ยวก็เจอคนใหม่ หรืออย่าไปคิดมาก เราไม่จำเป็นต้องทุ่มเทชีวิตให้ขนาดนั้น ฯลฯ เพราะไม่อย่างนั้นคงไม่มีคู่รักที่เป็นรักครั้งแรก แล้วก็แต่งงานอยู่กินกันจนแก่เฒ่าอยู่บนโลกใบนี้ ยังไงผมก็เชื่อว่าถ้าสิ่งนั้นหรือคนๆนั้นเป็นสิ่งหรือคนที่มีคุณค่าพอสำหรับชีวิตเรา จะให้แลกกับอะไรก็คุ้มครับ ขอบคุณกำลังใจและคอมเม้นท์ที่เป็นแรงให้ผมก้าวเดินต่อไปครับ ผมเองก็ไม่ได้ไปแย่งเธอจากใครนะครับ ตอนนี้ผมอยากจะผ่านช่วงเวลาทรมานแบบนี้ไปให้ได้ เพื่อให้ผมเองมีสติในการตัดสินใจมากขึ้น เมื่อผมผ่านช่วงนี้ไปได้ผมคิดว่าผมจะรอเค้ากลับมาครับ ขอบคุณจริงๆครับ..... :) หัวข้อ: Re: ขอกำลังใจให้ผมไม่ตรอมใจตายด้วยเถอะครับ เริ่มหัวข้อโดย: banana1150 ที่ มกราคม 05, 2012, 10:55:19 PM ผมก็พึ่งเลิกกับแฟนเมื่อเช้านี้เองคับ มันเป็นอะไรที่เศร้ามาก แต่ยังไงก็ไม่ใช่นายคนเดียวนะคับที่อยู่อย่างโดเดีย่ว เรายังมีพ่อกับแม่ที่รักเรา ตอนนี้ผมมีกำลังใจขึ้นมากแล้วจากการได้คุยกับพวกท่าน ผมว่าถ้ารู้สึกเหงาๆ หาเวลกลับบ้านไปพบกับพ่อและแม่เถอะคับพวกท่านจะอยู่เป็นกำลังใจให้เราเสอๆคับ
ปล.ถ้าคิดว่าเรทำดีที่สุดแล้วแต่สุดท้ายไม่เป็นอย่างที่หวังก็อย่าเสียใจเลยคับ จงมุ่งมั่นใช้ชีวิตต่อไปชีวิตคนเรายังอีกยาวไกลคับสู้ๆนะคับ หัวข้อ: Re: ขอกำลังใจให้ผมไม่ตรอมใจตายด้วยเถอะครับ เริ่มหัวข้อโดย: ASUKIRA ที่ มกราคม 06, 2012, 03:32:52 AM อ่านแล้วอึดอัดแทนจริงๆครับ เจอเหตการณ์แบบนี้เป็นใครก็คงทำใจลำบาก คบกันมาตั้งห้าปี อยู่ดีๆมาเจอเรื่องแบบนี้มันกระทันหันเกินไปจริงๆครับ
คิดทำลองคิดแบบที่หลายๆท่านบอก น่าจะดีที่สุดแล้วล่ะครับ ชีวิตคนเรามีอะไรให้ทำเยอะแยะ ต้องเจออะไรอีกมาก พักหัวใจพักสมอง ลองคิดถึงตัวเองและครอบครัวให้มากกว่าเดิมจะดีกว่า เพราะผมเองมักจะคิดแบบนี้เสมอเวลามีปัญหาแบบนี้ เรื่องแบบนี้ผมว่ามันห้ามกันไม่ได้จริงๆ ผมเชื่อว่าคนเราถ้าเป็นของกันและกันแล้ว ยังไงก็ต้องลงเอยด้วยกันอยู่ดี อยู่ที่ว่าคู่ไหนจะพยายามประคับประคองไปได้ดีแค่ไหน ส่วนคนที่ไม่ใช่ ยังไงก็ไม่ใช่อยู่วันยังค่ำ ผมเองไม่ค่อยจะให้คำปรึกษาที่ดีได้มากนัก แต่รู้สึกอยากปลอมใจและเตือนสติซึ่งกันและกันจริงๆครับ หันมาพักผ่อน ปล่อยวางเรื่องที่เคยคิดมาก หันมาจับอย่างอื่นทำอย่างอื่นดูบ้าง บางทีเราอาจจะได้เจออะไรใหม่ที่ดีกว่า เหมาะกัยเรากว่าก็เป็นได้ พยายามเข้านะครับ ;D หัวข้อ: Re: ขอกำลังใจให้ผมไม่ตรอมใจตายด้วยเถอะครับ เริ่มหัวข้อโดย: Joker Hunter ที่ มกราคม 06, 2012, 04:13:50 AM เป็นอีกหนึ่งคนที่เข้าใจครับ แต่ผมคบกะแฟนมา3ปี และยังไม่ถึงขั้นอยู่กินเพราะเรียนอยู่ ยังเจียนตายเลย
มันเจ็บไม่ถึงตาย แต่เจ็บโคตรๆ จนตอนนี้ผมก็ยังรักอยู่และอยากให้เธอกลับมาอยู่ครับ ความคิดที่อยากตายมันก็เข้ามาเยอะในช่วงแรกๆ ไม่ต้องอดทนไม่ต้องพยายามจะทำอะไรหรอกครับช่วงแรกๆ ร้องไห้ให้แม่งหมดตัวเลย พอเหนื่อยก็หลับ พอตื่นมาก็ร้องไปอีก มันไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงหรอกครับ ร้องมันออกมาเถอะ แนะนำว่าให้อยู่กับพ่อแม่ อยากร้องเมื่อไหร่ก็วิ่งไปหาแม่แล้วโฮเลย ดีกว่าร้องคนเดียว อาจจะเกรงใจแม่บ้าง แต่ผมถามแม่ แม่ผมบอกว่านี่แหละหน้าที่ของแม่ ดีกว่าเห็นลูกร้องไห้คนเดียว เหนื่อยเข้ามาๆก็หิวข้าวก็กิน พยายามกินเข้าไปหน่อย ถึงมันจะฝืนร่างกายไม่รับก็กินประทังชีวิตไปก่อน จะวนแบบนี้อยู่ครับช่วงแรกๆ แนะนำพยายามอย่ารับรู้ข่าวสารเกี่ยวกับแฟนเก่า คือมันจะอยากรู้ว่าเค้าเป็นยังไง แต่ให้คิดซะว่ารู้ไปมีแต่เจ็บมากขึ้น และเราก็ทำอะไรไม่ได้ เราไม่มีบทบาทพอที่จะเปลี่ยนแปลงอะไร การตายคือการหนีปัญหาครับ อย่างน้อยคนตายทำอะไรไม่ได้ ผมคิดถึงคำพูดในภาพยนตร์เรื่องมหาลัยเหมืองแร่ "เอาผมไปฆ่าให้ตายผมก็รักคุณ" ตอนนี้เธอยังทำผมเจ็บไม่ถึงตาย เพราะฉะนั้นผมยังรักเธอ ผมเห็นคอมเมนท์ของเพื่อนๆพี่ๆในเว็บนี้แล้วผมโคตรรักเว็บนี้เลยครับ หัวข้อ: Re: ขอกำลังใจให้ผมไม่ตรอมใจตายด้วยเถอะครับ เริ่มหัวข้อโดย: OoTooNoO ที่ มกราคม 06, 2012, 09:17:54 AM อ่านแล้วอึดอัดแทนจริงๆครับ เจอเหตการณ์แบบนี้เป็นใครก็คงทำใจลำบาก คบกันมาตั้งห้าปี อยู่ดีๆมาเจอเรื่องแบบนี้มันกระทันหันเกินไปจริงๆครับ คิดทำลองคิดแบบที่หลายๆท่านบอก น่าจะดีที่สุดแล้วล่ะครับ ชีวิตคนเรามีอะไรให้ทำเยอะแยะ ต้องเจออะไรอีกมาก พักหัวใจพักสมอง ลองคิดถึงตัวเองและครอบครัวให้มากกว่าเดิมจะดีกว่า เพราะผมเองมักจะคิดแบบนี้เสมอเวลามีปัญหาแบบนี้ เรื่องแบบนี้ผมว่ามันห้ามกันไม่ได้จริงๆ ผมเชื่อว่าคนเราถ้าเป็นของกันและกันแล้ว ยังไงก็ต้องลงเอยด้วยกันอยู่ดี อยู่ที่ว่าคู่ไหนจะพยายามประคับประคองไปได้ดีแค่ไหน ส่วนคนที่ไม่ใช่ ยังไงก็ไม่ใช่อยู่วันยังค่ำ ผมเองไม่ค่อยจะให้คำปรึกษาที่ดีได้มากนัก แต่รู้สึกอยากปลอมใจและเตือนสติซึ่งกันและกันจริงๆครับ หันมาพักผ่อน ปล่อยวางเรื่องที่เคยคิดมาก หันมาจับอย่างอื่นทำอย่างอื่นดูบ้าง บางทีเราอาจจะได้เจออะไรใหม่ที่ดีกว่า เหมาะกัยเรากว่าก็เป็นได้ พยายามเข้านะครับ ;D ขอบคุณมากๆจริงๆครับที่ให้กำลังใจผม แค่นี้ก็เกินพอแล้วครับสำหรับผม เป็นอีกหนึ่งคนที่เข้าใจครับ แต่ผมคบกะแฟนมา3ปี และยังไม่ถึงขั้นอยู่กินเพราะเรียนอยู่ ยังเจียนตายเลย มันเจ็บไม่ถึงตาย แต่เจ็บโคตรๆ จนตอนนี้ผมก็ยังรักอยู่และอยากให้เธอกลับมาอยู่ครับ ความคิดที่อยากตายมันก็เข้ามาเยอะในช่วงแรกๆ ไม่ต้องอดทนไม่ต้องพยายามจะทำอะไรหรอกครับช่วงแรกๆ ร้องไห้ให้แม่งหมดตัวเลย พอเหนื่อยก็หลับ พอตื่นมาก็ร้องไปอีก มันไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงหรอกครับ ร้องมันออกมาเถอะ แนะนำว่าให้อยู่กับพ่อแม่ อยากร้องเมื่อไหร่ก็วิ่งไปหาแม่แล้วโฮเลย ดีกว่าร้องคนเดียว อาจจะเกรงใจแม่บ้าง แต่ผมถามแม่ แม่ผมบอกว่านี่แหละหน้าที่ของแม่ ดีกว่าเห็นลูกร้องไห้คนเดียว เหนื่อยเข้ามาๆก็หิวข้าวก็กิน พยายามกินเข้าไปหน่อย ถึงมันจะฝืนร่างกายไม่รับก็กินประทังชีวิตไปก่อน จะวนแบบนี้อยู่ครับช่วงแรกๆ แนะนำพยายามอย่ารับรู้ข่าวสารเกี่ยวกับแฟนเก่า คือมันจะอยากรู้ว่าเค้าเป็นยังไง แต่ให้คิดซะว่ารู้ไปมีแต่เจ็บมากขึ้น และเราก็ทำอะไรไม่ได้ เราไม่มีบทบาทพอที่จะเปลี่ยนแปลงอะไร การตายคือการหนีปัญหาครับ อย่างน้อยคนตายทำอะไรไม่ได้ ผมคิดถึงคำพูดในภาพยนตร์เรื่องมหาลัยเหมืองแร่ "เอาผมไปฆ่าให้ตายผมก็รักคุณ" ตอนนี้เธอยังทำผมเจ็บไม่ถึงตาย เพราะฉะนั้นผมยังรักเธอ ผมเห็นคอมเมนท์ของเพื่อนๆพี่ๆในเว็บนี้แล้วผมโคตรรักเว็บนี้เลยครับ ใช่ครับช่วงแรกผมทรมานมากพยายามฝืนร่างกายให้มีแรง แต่ช่วงวันแรกหัวใจผมเต้นแรงมากแรงซะจนผมกลัวว่ามันจะหยุดเต้นไปเลย แต่ตอนนี้ดีขึ้นแล้วครับถึงจะยังไม่มากแต่ก็จะพยายามผ่านช่วงนี้ไปให้ได้ครับ ขอบคุณจริงๆครับ.... :) ปล. ขอบคุณทุกๆคอมเมนท์ของเพื่อนๆพี่ๆในเว็บนี้นะครับผมไม่รู้จะตอบแทนยังไงดีขอบคุณอีกครั้งครับ หัวข้อ: Re: ขอกำลังใจให้ผมไม่ตรอมใจตายด้วยเถอะครับ เริ่มหัวข้อโดย: Vice President AVC ที่ มกราคม 06, 2012, 09:26:22 AM ผมชอบบทความในหัวข้อ นี้ และยังคิดว่า ยังมีคนอยู่มากมาย ที่เหมือนหรือคล้ายแบบผม ยังไงผมก็ต้องสู้ต่อไปครับ
หัวข้อ: Re: ขอกำลังใจให้ผมไม่ตรอมใจตายด้วยเถอะครับ เริ่มหัวข้อโดย: ยากูซ่าหน้าทะเล้น ที่ มกราคม 06, 2012, 09:59:09 AM ผมว่าผมรักเวปนี้ แต่ตอนนี้ผมรู้สึกว่ารักมากขึ้นว่าเดิม มากกว่าปีที่แล้ว หลังจากอ่านกระทู้นี้
หัวข้อ: Re: ขอกำลังใจให้ผมไม่ตรอมใจตายด้วยเถอะครับ เริ่มหัวข้อโดย: Jojoe ที่ มกราคม 08, 2012, 10:51:35 PM ใจเย็นๆครับท่าน พยายามอย่าให้ความคิดวนเวียนและดิ่งลงไปมาก(ผมเคยมาแล้วมันยิ่งลงลึกยิ่งไม่หาย ไม่ดีขึ้นเลย) พอเริ่มรู้สึกมากๆให้รีบหยุดด้วยการเบนความสนใจไปเรื่องอื่น กับคิดถึงคุณพ่อแม่คนในครอบครัวญาติหรือเพื่อนที่รักเราไว้นะท่าน
.... ขอให้กำลังใจอีกรอบ ครับ หัวข้อ: Re: ขอกำลังใจให้ผมไม่ตรอมใจตายด้วยเถอะครับ เริ่มหัวข้อโดย: LoveSeeAssGirl ที่ มกราคม 22, 2012, 10:45:12 AM คุยกับเพื่อนๆในนี้บ่อยๆครับ เรื่องอะไรก็ได้
หัวข้อ: Re: ขอกำลังใจให้ผมไม่ตรอมใจตายด้วยเถอะครับ เริ่มหัวข้อโดย: BigCola ที่ มกราคม 22, 2012, 12:16:47 PM ผมก็เคยเจอกรณีแบบเดียวคล้ายๆ กับคุณเลย(ผมคบมา 7 ปีครับ)
พอเลิกได้ 2 เดือน ผมเปิดใจมองคนใหม่ ทำตัวแบบคนโสดสบายๆ ก็เจอแฟนใหม่ แล้วก็ น่ารัก กว่าคนเก่าด้วย :) หัวข้อ: Re: ขอกำลังใจให้ผมไม่ตรอมใจตายด้วยเถอะครับ เริ่มหัวข้อโดย: -":SexuallyOrgasm:"- ที่ มกราคม 27, 2012, 10:13:02 PM เอาใจช่วยนะครับ..
ผมไม่รู้นะว่าคุณอายุเท่าไหร่.. ยังไงก็ผ่านไปให้ได้ครับ.. 8) หัวข้อ: Re: ขอกำลังใจให้ผมไม่ตรอมใจตายด้วยเถอะครับ เริ่มหัวข้อโดย: Nekorinko ที่ มกราคม 28, 2012, 10:13:43 PM ยังมีคนที่รักเราอีกมากมายครับ ลองหันดูคนที่อยู่ใกล้ๆตัวสิครับ :D
หัวข้อ: Re: ขอกำลังใจให้ผมไม่ตรอมใจตายด้วยเถอะครับ เริ่มหัวข้อโดย: vagrant ที่ มกราคม 29, 2012, 12:07:37 PM ผมเพิ่งได้อ่านกระทู้นี้ สายไปหรือเปล่า
ที่จะบอกว่า ผมขอเป็นกำลังใจให้ครับ ผมก็เคยอกหัก แบบเดียวกับคุณเลย ทำนองนี้ แต่ผม นานกว่า 7 ปีนะที่คบกัน ผมใส่ใจเธอไม่น้อยกว่าคนใหม่ของเธอ ผมก็แทบแย่ในช่วงแรกๆนะครับ แต่ไม่ตายนะ คุณต้องมีเพื่อน ที่เขาว่างพอที่จะคุยและทำอะไรกับคุณ สนุกๆ ฮาๆเฮๆ ไป แม้จะบอกว่า จากกันด้วยดี แต่ในช่วงแรกนี้ ห้ามให้เธอโทรมา หรือ คุณโทรไปหาเธอ นะครับ ไม่งั้น ได้นั่งร้องไห้กับมือถือแน่ๆ แล้วคุณจะ ตัดใจยาก นานๆไปมันก็ดีขึ้นครับ ทำงาน ดูหนัง ฟังเพลง เล่นเกมส์ กิน ขี้ ปี้ นอน ไป หายชัวร์ เดี๋ยวซัมเมอร์ก็ขอให้เจอรักใหม่นะครับ ความรักมีอยู่ในทุกๆสิ่งมีชีวิตในโลก คุณลองสังเกตดูนะ เวลา ที่สัตว์มันอกหัก มีตัวไหนบ้างที่มันตายเพราะอกหัก หรือ ตายเพราะไปคิดสั้น ไม่มีเลยนะ ก็ขนาดสัตว์ยังไม่ตายเลย ไม่ได้พูดแรงนะครับ (คิดว่าแรง ผมขอโทษ) แต่ผมอยากให้คุณได้ฉุกคิด และกลับมาใช้ชีวิตใหม่ ใช้ชีวิตที่เป็นชีวิตที่เป็นสุข ครับ :) :) :) :) หัวข้อ: Re: ขอกำลังใจให้ผมไม่ตรอมใจตายด้วยเถอะครับ เริ่มหัวข้อโดย: มหาชน ที่ มกราคม 29, 2012, 12:12:35 PM คนอื่นพูดไปหมดแล้ว พูดง่ายทำยาก อยู่ที่ตัวคุณแล้วล่ะจิตใจจะเข้มแข็งพอหรือปล่าว ผมคงไม่บอกทางออก แต่ขอให้กำลังใจให้ผ่านเรื่องนี้ไปให้ได้นะครับ ผมเอาใขช่วยนะ [อิ่ม] [อิ่ม] [อิ่ม] [อิ่ม]
หัวข้อ: Re: ขอกำลังใจให้ผมไม่ตรอมใจตายด้วยเถอะครับ เริ่มหัวข้อโดย: มหาชน ที่ มกราคม 29, 2012, 12:15:51 PM เมื่อเธอทิ้งคุณ
ทุกคนมีสิทธิ์ถูกทิ้งได้ครับ ไม่เว้นแม้แต่ดาราหล่อเหลา รูปร่างสมส่วนอย่างเช่น Brad Pitt มันไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไรเลย กับการที่เธอทิ้งคุณไป เธอเป็นฝ่ายเอ่ยปากบอกเลิกคุณก่อน เธอไม่ต้องการอยู่กับคุณอีกต่อไป ทั้งๆ ที่คุณกำลังมีความสุขกับการที่ได้มีความสัมพันธ์กับเธอ(ไม่ว่าจะลึกซึ้งหรือ ไม่ก็ตาม) บางทีเธออาจจะเบื่อแล้วก็ได้ เธออาจจะกำลังมองหาสิ่งใหม่ๆ ให้ชีวิตของเธอ เธออาจจะเปิดโอกาสให้กับทางเลือกที่เธอคิดว่าดีกว่า (ไม่มีความจำเป็นต้องเสียเวลาคิด ไม่มีความจำเป็นเสียพลังงานสมองแม้แต่นิดเดียว อย่าคิดแทนเธอครับ อย่าไปสนใจว่า “ทำไม” เธอถึงจากไป) คนสองคนต่างเพศ ต่างอายุ ต่างพ่อต่างแม่ ความต่างมากมายมหาศาล ไม่มีใครสามารถที่จะเข้ากันได้ 100% เต็มหรอกครับ ผู้ชายบางคนรับไม่ได้กับการถูกผู้หญิงทิ้ง ต้องการให้เธอกลับมาเป็นเหมือนเดิม พยามยามอ้อนวอน ขอร้องให้เธอกลับมาเป็นเหมือนเก่า เมื่อผู้หญิงทิ้งผู้ชาย เธอคิดมาเป็นร้อยครั้งครับ เธอคิดว่าเธอทิ้งคุณ โดยส่วนใหญ่แล้ว การที่ผู้หญิงทิ้งผู้ชาย เธอมักจะมีผู้ชายคนใหม่รออยู่ ประสบการณ์ใหม่ รสชาติใหม่ และผู้ชายใหม่คนนั้นก็พร้อมที่จะดูแลเธอ สิ่งที่คุณ ชายผู้ถูกทิ้งควรทำคือ ลบเบอร์โทร.เธอทิ้งไป กรุณาอย่าจดจำเบอร์เธอ ลบมันทุกอย่าง ทิ้งทุกอย่างให้หมด ของขวัญ รูปภาพ เสื้อผ้า ห่าเหวอะไร ทิ้งให้หมด กรุณาครับ กรุณาอย่าเสียดาย เก็บไว้ก็มีแต่จะทิ่มแทงจิตใจ อย่าคุยกับเธอก่อน อย่ามองเธอ อย่าาาาแม่แต่จะคิดถึง นึกถึง แม้แต่เสี้ยววินาที ซึ่งหากคุณไม่สามารถทำได้ จบเกมครับ ไม่มีความจำเป็นที่คุณจะต้องอ่านต่อไปจากบรรทัดนี้ แต่ถ้าหากคุณทำได้ เยี่ยมมากครับ คุณสามารถเอาชนะใจตนเองได้ หลังจากที่ผู้หญิงหักอกผู้ชายอย่างไร้สิ้นเยื่อใยแล้ว เธอไม่แน่ใจกับการตัดสินใจที่ทำลงไป ผู้หญิงส่วนใหญ่มักมีความไม่มั่นใจในสิ่งที่ตัดสินใจลงไป ผู้หญิงส่วนใหญ่ไม่ไว้ใจตนเอง ไม่มีความมั่นใจตนเอง แน่นอนว่าคุณอาจเจอผู้หญิงที่มั่นใจในตนเอง แต่นั่นมันก็เป็นแค่ส่วนน้อยครับ และถึงแม้เธอจะเป็นหญิงที่มั่นใจตนเองมากมายแค่ไหนก็ตาม มันก็ต้องมีซักครั้งครับ ที่เธอจะรู้สึกไม่มั่นใจในสิ่งที่ตัดสินใจทำลงไป เมื่อเธอบอกเลิกคุณ เธอจะตัดสินว่าทำถูกต้องหรือไม่ จาก “การกระทำที่คุณตอบโต้กลับไป” ถ้าคุณร้องห่มร้องไห้เสียใจ อ้อนวอนขอร้องเธอ ไม่เป็นแฟนขอแค่เป็นเพื่อนก็ได้ หากเป็นเช่นนี้ เธอจะมั่นใจอย่างยิ่งยวดว่า เธอทำถูกต้อง และผู้ชายส่วนใหญ่เป็นแบบนี้ครับ (ผู้แปล – คุณแสดงความอ่อนแอให้เธอเห็น เธอไม่เลือกคุณหรอกครับ สัญชาติญาณโดยธรรมชาติแล้ว สิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งทั้งร่างกายและจิตใจเท่านั้นครับ ที่จะมีค่าพอดำรงไว้ซึ่งเผ่าพันธุ์ เธอไม่เลือกคนอ่อนแอหรอกครับ) แต่!!! ถ้าคุณกลับยิ้ม ยิ้มเหมือนกับตอนที่คุณเข้าไปทักขอเบอร์เธอครั้งแรก แล้วเธอก็ให้เบอร์คุณมา ยิ้มอย่างมีความสุข แล้วหันหลังให้เธอ เดินจากไปโดยไม่พูดอะไรซักคำ ถ้าเธอเรียกหรือโทร. อย่าได้สนใจครับ คิดเสียว่า มันจบเพียงเท่านี้ เธอจะประหลาดใจครับ เธอจะรู้สึกไม่มั่นใจ เธอจะทำอะไรไม่ถูก หลังจากนั้นซักพัก เธอจะรู้สึกว่าตัดสินใจอะไรผิดไป เธอจะรู้สึกวิตกตลอดเวลา หลังจากนั้นเธอจะเริ่มทบทวนสิ่งที่ตัดสินใจทำลงไป นึกถึง คิดถึงคุณมากขึ้นเรื่อยๆ เรื่อยๆ จนในที่สุดเมื่อเธอไม่สามารถทนกับสถานการณ์แบบนี้ได้ เธอจะพยายามติดต่อคุณครับ อาจจะโทร.หรืออีเมล์ หรืออ้างเพื่อน หรือวิธีใดๆก็ตาม ถ้าคุณรับโทรศัพท์เธอ ถ้าคุณตอบอีเมล์เธอ ถ้าคุณหันไปมองเธอ คุยกับเธอ ไม่ว่าจะด้วยเรื่องงาน หรือเรื่องอะไรก็ตาม คุณแพ้ครับ ที่คุณทำมาทั้งหมด ไร้ค่า ไร้ความหมาย เสียเวลาเปล่า ถ้าคุณตอบรับเธอง่ายๆ คุณมันไม่น่าท้าทายเอาซะเลยครับ เธอก็จะคิดว่าคุณเป็นของตาย ง้อนิดเดียวก็ได้แล้ว เป็นผู้ชายง่าย!!! แต่ถ้าคุณไม่สนใจในสิ่งที่เธอพยายามจะติดต่อมา จากครั้งเป็นสองครั้ง เป็นสามครั้ง ไปเรื่อยๆ เธอจะเริ่มเครียดขึ้นเรื่อยๆ ครับ เมื่อความวิตกกังวลของเธอมากขึ้นเรื่อยๆ มันอาจส่งผลให้เธอนอนไม่หลับ แล้วถ้าเกิดตอนนี้เธอได้รับรู้ว่า คุณมีผู้หญิงอื่น ไม่ว่าจะเพิ่งคบ หรือเป็นแฟนกันแล้ว ความวิตกกังวล ความเครียด ความบ้าคลั่งของเธอจะพุ่งจนแทบจะทะลุขีดสุดครับ (ผู้แปล – ผมเคยมีประสบการณ์เรื่องนี้ครับ ขอยืนยันว่ามันเป็นเรื่องจริง ที่ผมเลือกแปลบทความนี้ก็เพราะว่า ผมเคยเจอมาจริงๆ เธอแทบจะทำได้ทุกอย่างครับ เพื่อเอาคุณคืนมา ที่เป็นข่าวเรื่องฆ่ากันตายก็เพราะแบบนี้แหละครับ) ลองจินตนาการว่า ให้ระดับความวิตกเริ่มต้นนั้น เป็นเหมือนแก้วใส่น้ำว่างเปล่า ไม่มีน้ำใส่ลงไป เมื่อเธอบอกเลิกคุณแน่นอนว่าเธอวิตกครับ แต่อาจจะเล็กน้อย แล้วถ้าคุณกลับยิ้มอย่างมีความสุข แล้วก็เดินจากไป ไม่รับโทร. ไม่คุย ไม่สนใจใดๆทั้งสิ้น ความวิตกจะค่อยๆ ถูกเติมเต็มลงไปในแก้วน้ำนั้น เรื่อยๆ เรื่อยๆ และเมื่อเธอรู้ว่าคุณมีคนใหม่ ไม่ได้สนใจแยแสเธอเลย ไม่มีการเสียใจ มันเป็นเหมือนกับการเทน้ำจากเขื่อนลงไปในแก้วน้ำขนาดเท่าขวดยาคูลท์ เธอสามารถทำสิ่งที่คุณไม่คิดว่าเธอจะทำมาก่อน เช่น - เธอโทร.หาคุณ 287 ครั้ง ภายในเวลาแค่ 12 นาที - ขู่ว่าจะฆ่าตัวตาย - บอกคุณว่าเธอต้องการคุณ เธอขาดคุณไม่ได้ สิ่งที่คุณต้องทำก็คือ มีความสุขกับชีวิตให้เต็มที่ครับ ปล่อยให้เธอเป็นแบบนั้นต่อไป ถ้าคุณสามารถทำให้เธอวิตกกังวลถึงขนาดนั้นได้ เธอจะเริ่มคิดว่าเธอรักคุณครับ ถ้าเธอมาอ้อนวอนคุณ ขอร้องคุณ ให้กลับมาเป็นเหมือนเดิม ปล่อยเธอไปอย่างนั้นครับ อย่าเพิ่งไปทำอะไร ถ้าคุณคบกับเธอมา 1 ปี คุณอาจจะให้เธอง้ออยู่อย่างนี้ซัก 2 เดือน เป็นต้น ถ้าคุณคบกับเธอมา 3 เดือน คุณอาจจะให้เธอง้อซัก 3 สัปดาห์ อย่าให้อภัยเธอเร็วไปครับ ลงโทษเธอบ้าง แต่ผมไม่แนะนำว่า ให้กลับมาคบกันใหม่นะครับ คนเราถ้าเคยบอกเลือกกันแล้วครั้งนึง ไม่ยากเลยครับ ที่จะบอกเลิกกันอีก เธอสวยเหมือนนางงามรึเปล่า? ก็เปล่า เธอดีเหมือนนางฟ้ารึเปล่า? ก็เปล่า เธอหุ่นดีเหมือนนางแบบรึเปล่า? ก็เปล่า ความสาวของเธอเป็นอมตะ ไม่มีแก่ ไม่มีการเหี่ยวหย่อนยานรึเปล่า? ก็เปล่า ให้เธอได้ซักเศษเสี้ยวของที่ผมกล่าวมาซะก่อน แล้วค่อยมาว่ากันอีกเรื่องนะ ถ้า คุณคิดว่าเธอเป็นนางฟ้า แล้วนางฟ้าอย่างเธอจะมาเลือกคนธรรมดาๆ อย่างคุณเหรอ? ไม่เลย!!! นางฟ้าก็ต้องเลือกเทพบุตรของเธอสิ ซึ่งไม่ใช่คุณแน่นอน ไม่ๆๆๆ เธอไม่ใช่นางฟ้าครับ เธอเป็นสัตว์โลกธรรมดาๆ ทั่วไป เหมือนกับเรา ไม่ต่างอะไรไปจากเรา แม้ดูภายนอกเธอจะขาว สวย เนียน อึ๋มเอ๊กซ์ เซ๊กซี่ ไร้ซึ่งรอยตำหนิใดๆ ทั้งสิ้น แต่เธอก็ขี้เหม็น ตดเหม็น ไม่แปรงฟันก่อนนอนตื่นมาก็ปากเหม็นไม่ต่างอะไรไปจากสิ่งมีชีวิตธรรมดาๆ ทั่วไป สำหรับผมแล้วการทำความรู้จักกับผู้หญิงซักคนมันไม่ใช่เกม สำหรับผม มันคือ การมอบสิ่งดีๆ ให้ไป ผมมีความรัก ผมมีความสุข ผมมีสิ่งดีๆ มากมายที่แทบจะเอ่อล้นออกมา พร้อมที่จะแบ่งให้กับคนทุกเพศทุกวัย เราต่างหากครับ ที่จะเป็นคนเลือกว่าจะแบ่งปันสิ่งดีๆให้กับใคร เธอต่างหากที่จะต้องแสดงให้เห็นว่ามีค่าพอที่เราจะแบ่งปันสิ่งดีๆ ให้ไป เครดิต : คุณ PGP ตามลิ๊งนี้ครับ http://www.thaiseoboard.com/index.php/topic,87997.40.html เลื่อนลงมาล่าง อ่านแล้วมีกำลังใจขึ้นเยอะเลยครับ หวังว่าคงช่วยได้บ้างนะ ^^ ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() AV Community Since 2009 : AVCollectors.com - Advertising please contact [email protected] |