AVC

ตามหัวข้อเลย แล้วจัดการอย่างไร

ไม่เคยครับ ;D

เพื่อนเป็นครับ มันก็สมัครเจ้าอื่นกดมาใช้เจ้าแรกบ้าง เบิกล่วงหน้ามาจ่ายบ้าง

มันซื้อของเกินตัว แท็บเล็ต มือถือแพงๆเปลื่ยนตามสมัยนิยมด้วยนะ ผ่อนของให้ทีบ้านต่างจังหวัดอีก

ทำเป็นอวดรวย อวดสาว ทั้งๆทีเงินเดือน 10kb

เงินเดือนเท่าไหร่จ่ายหนี้บัตรหมด กินข้าวอาศัยเพื่อน เถ้าแก่เลิ้ยง มาม่า ไข่ต้ม

ถ้าไม่ไหวจริงๆ ให้หยุดจ่าย ไปก่อนแล้วค่อยเข้าไปคุยว่า(หากมีหลายรายอาจเหนื่อยหน่อย)

1.จะขอประนอมหนี้ คือจ่ายยอดทั้งหมดโดยไม่มีดอกเบี้ย โดยขอผ่อนชำระ

2.หาเงินก้อนไปปิด จะปิดได้โดยขอยอดหนี้ได้พอสมควร(เช่นมีหนี้ 10 บาท แต่เข้าไปบอกว่ามีเงินก้อนมา 7.5บาท เจ้าหนี้เอาอยู่แล้ว)

3.ตัดทำลายบัตรทั้งหลายที่มีทิ้งให้ไปหมด จะได้ไม่ก่อหนี้เพิ่ม และให้ใช้เฉพาะเงินที่ตัวเองมี(เงินสด)

4.รอไปไกล่เกลี่ยที่ศาล โดยขอทำยอมเช่นยอดฟ้อง 35,000 บาท ขอทำสัญญายอมโดยไม่มีดอกเบี้ย ขอผ่อนเดือนละไม่ต่ำ่กว่า 1,500บาท ให้หมดภายใน 3ปี แต่ที่ผมเคยเจอยอด 65,000บาท ทำยอมเจ้าหนี้ให้ผ่อนเดือนละ 1,000บาท  ให้หมดภายใน 9ปี

5.หากขอที่เอามาไม่จำเป็นก็ขายทิ้งเอาเงินมาชำระหนี้

แล้วไม่ไปศาลได้ไหม

ไม่ไปศาล ก็จะมีหมายศาลมายึดบ้านยึดรถ ถ้าไม่พอจ่ายก็กลายเป็นบุคคลล้มละลาย

หากคนที่ถูกฟ้องไม่ต้องการไปศาลก็ได้แต่

1.ต้องมอบอำนาจให้คนที่เรามั่นใจ และมีความสามารถในการเจราจาไปแทน (ไปต่อรองแทน)

2.หากถูกฟ้องจริงคนถูกฟ้องควรไปศาล เพื่อประโยชน์ของเรา(ในการเจราจาขอลดยอดหนี้)

3.หากไม่ไปศาลเลยเราจะโดนชกฝ่ายเดียว แม้ศาลจะตัดยอดฟ้องของโจทก์ลงบ้างก็ตาม แต่คำพิพากษานั้นจะมาเป็นก้อน เช่นโจทก์ฟ้องไป 10 บาท ศาลพิพากษา ให้ 6.5บาท (เป็นก้อนนี้คือผ่อนชำระไม่ได้ แต่อาจมีบ้างที่บริษัทยอมให้ผ่อน ซึ่งน้อยมากๆๆ) ที่สำคัญคือ ขั้นตอนการบังคับคดี หลังศาลมีคำพิพากษา คือเขาจะส่งหมายบังคับคดีมาอายัดเงินเดือนเรา 30% แต่หากมีทรัพย์สินอื่นๆเขาก็จะอายัด

4.ที่ให้ไปทำสัญญายอมก่อน เพราะว่าคุณจะได้ซื้อเวลา และผ่อนชำระน้อยกว่าตอนที่ยังไม่โดนฟ้อง เมื่อหาเงินก้อนได้ค่อยเอาไปปิด แต่คุณจะต้องมีวินัยในการผ่อนชำระ ตามสัญญายอมนะครับ

5.ยังไงส่งสัยถามเพิ่มได้ครับ

ป้าผม ตอนมีงานทำ ก็ใช้บัตรเครดิตนี่รูดปื๊ดๆ จนหนี้ล่อไปหลายแสน จนออกจากงานเนื่องจากบริษัทกดดันให้ออกมา เลยออกมาเองโดยที่ไม่ได้อะไรเลย จนมารู้อีตอนมีจดหมายฟ้องตราครุฑมา รวมๆกันหลายเจ้า หลายแสนอยู่

หลังจากนั้น หลานชายผมจัดการ เปลี่ยนชื่อเจ้าของบ้านจากป้ามาเป็นชื่อของมัน โดยที่มันอาสาดูแลป้าด้วยการให้เงินทุกๆเดือน และก็ย้ายชื่อป้าออกจากสำเนาทะเบียนบ้านไปอยู่อีกเขตนึง(บ้านใครก็ไม่รู้)

ทุกวันนี้ ก็ยังอยู่ได้เรื่อยๆ จดหมายฟ้องนี่มาถึงมากกว่าสองปีแล้ว ตอนนี้หากเจ้าหน้าที่ตามมายึดทรัพย์ก็ไม่รู้จะมายึดอะไร เพราะป้าผมไม่มีสมบัติอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย

หัวหมอแบบน่าเกลียดจริง ๆ
ทีตอนรูดไม่ยั้งคิด

ไม่มีใครอยากพลาดแบบนี้หรอกครับ ก็คงมีเหตุผลของเขา

มันก็เหมือนบุคคลล้มละลายครับ แต่ผิดกฎหมายเท่านั้นเอง ดอกเบิ้ยบัตรยังวิ่งต่อไปจนกว่าจะไปคุยกับเค้า

เงินต้นอาจจะแสน ดอกวิ่งไปเรื่อยๆ ทบไปจนหลายแสน ป้าคุณก็จะทำธุรกรรมทางการเงินอะไรไม่ได้

แต่ตามตัวบทกฎหมาย ป้ามีลูกชาย ก็ระวังหนี้ทั้งหมดมาลงทีตัวลูกนะครับ

จขกท ติดอยู่หรือเปล่าครับ ลองเข้าไปขอคำแนะนำดูนะครับ

http://www.consumerthai.org/debtclub/index.php?option=com_kunena&view=listcat&catid=0&func=listcat&Itemid=53

    ต้นทุนชีวิตของคนเราไม่เท่ากัน ผมไม่กล้าหาญพอที่ไปชี้นำได้ว่าสิ่งใดถูกสิ่งใดผิด และไม่อาจจะไปบอกว่าสิ่งที่บริษัทฟ้องหรือดอกเบี้ยเขาที่เรียกร้องเป็นสิ่งถูกต้องที่ยุติธรรม  ซึ่งลูกหนี้อาจใช้วิธีหลบไม่ยอมจ่าย นั้นเป็นการตอบโต้ ซึ่งถูกต้องและยุติธรรมเพราะพวกคุณ(บริษัท) ทำนาบนหลังคนนี้ ก็เล่นคิดดอกแบบทบต้นทบดอกแบบนี้ก็ต้องเจอกันสักหน่อย................."เพราะความยุติธรรมเป็นเรื่องที่เราสมมุติขึ้น"

     สิ่งที่ผู้คนส่วนใหญ่คิดว่ามันยุติธรรมแล้วนั้น "อาจไม่ถูกต้องเสมอไป" และ "ไม่ได้ส่งเสริมให้ผู้ใดเบี้ยวหนี้ใคร" ผมจึงเสนอว่า


ไม่ควรจะไปซ้ำ้เติมเขาในสิ่งที่เขาพลาดไปแล้ว........เพราะวันหนึ่งเราอาจจำเป็นและต้องตกอยู่ในสถาณะการณ์เช่นเขาก็ได้ เราต้องช่วยกันหาทางออกให้  "เพื่อนของพวกเรา"  ผ่านภาวะเช่นนี้ไปได้โดยช่วยกันระดมความคิดเพื่อให้ "เพื่อนของพวกเรา" คิดและไต่รตร่องว่าแนวทางใดเหมาะสม และมีทางที่เป็นไปได้และ "เพื่อนของพวกเรา" สามารถทำได้มากที่สุด


     แต่บอกในฐานะผู้ที่ใช้กฎหมายและหากินกับกฎหมายได้ว่า  บริษัทเงินด่วนเงินกู้ทั้งหลายเขาถือหลักว่า"กำขี้ดีกว่ากำตด"(แต่ถ้ากำขี้สดๆ กำตดดีกว้า -*- ) หากมีเงินก้อน อำนาจต่อรองเป็นของเรา

      ส่วนหากไม่ไหวจริงและอยากจะสู้คดี ไว้ให้ดดนฟ้องแล้วค่อยว่ากัน

ตอนนี้ทำใจให้สบายและมุ่งมั่นทำงานให้เยอะ เก็บเงินให้มากๆๆ ก่อน

****ผมไม่ได้เป็นพวกโลกสวยด้วยนะครับแต่แนะนำในฐานะนักกฎหมาย****

หนี้ระเหยไปเองไม่ได้นะครับ ไม่ไปเคลียร์ไม่ไปจัดการมันก็ยังอยู่แบบนั้น ยอดวิ่งไปเรื่อยๆอย่างที่เค้าว่านั่นแหละครับ คนเราไม่ใช่ตัวคนเดียวไม่ได้เกิดจากกระบอกไม้ไผ่ ลูกหนี้ไม่ใช้หนี้ ลูกหลาน ผู้สืบสกุล หรือแม้แต่ญาติโกโหติกาห่างๆที่เกี่ยวข้องทางสายเลือดอาจซวยได้นะครับ

โอวทนายมาเอง ยอดเท่าไรเขาจะฟ้องครับ ผมคงไม่หนี แต่จะคงเก็บเงินไว้เคลียร์ จนกว่าจะลดให้อย่างสวยงามถือว่าเป็นบทเรียนครั้งยิ่งใหญ่ เครดิตรเสีย ก็ยังใช้เงินสดได้

โทษทีนะครับ ไม่ได้เข้ามาอ่านสองสามวัน

มาต่อที่ข้อมูลอีกนิดนะครับ ป้าผมอยู่คนเดียวครับ ไม่ได้แต่งงานก็เลยไม่มีลูกครับ ส่วนสาเหตุในการใช้บัตรเครดิตของป้าผมนี่ เป็นอะไรที่ไม่มีใครสามารถไปตักเตือนหรือว่ากล่าวได้ เพราะแกถือว่าแกเป็นลูกคนโตที่สุดในบ้านแล้ว เมื่อเกิดหนี้บัตรเครดิตขึ้นมา ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าแกไปใช้เงินอย่างไร เพราะทรัพย์สมบัติที่เป็นชิ้นเป็นอันผมก็ไม่เคยเห็นเลยสักอย่าง เรื่องที่เกิดขึ้นมานี่ โชคดีที่หลานผมมันสงสารป้า มันเลยช่วยได้เท่าที่จะทำได้ครับ เรื่องที่ผมเล่าให้ฟังนี่ ขอให้เป็นอุทาหรณ์สอนใจนะครับ ว่าการใช้เงินในอนาคตควรจะใช้อย่างมีสติ เพราะผลสุดท้ายเมื่อเกิดอะไรขึ้นมา คนรอบๆข้างนี่จะพลอยลำบากกันไปหมดครับ ถ้าหากไม่ได้หลานผมช่วยเหลือ ป่านนี้คิดว่าแกคงอาจจะตัดช่องน้อยแต่พอตัวไปแล้วก็ได้ครับ ถามว่าทุกวันนี้ แกก็ดำรงชีวิตเลี้ยงแม่แก(ย่าผม) ป้าอยู่ไปวันๆ อาจจะเรียกว่าเป็นบุคลล้มละลายไปแล้วก็ได้ และที่สำคัญแกก็ไม่มีความจำเป็นต้องไปทำธุรกรรมใดๆกับธนาคารอีกแล้วหล่ะ

มีเพื่อนที่รู้จักกันอีกคน ใช้บัตรเครดิตรูดหาเงินมาเลี้ยงดูแม่ตัวเอง จนในที่สุดหนี้สินเพิ่มพูนขึ้นจนไม่มีทางที่จะจ่ายเงินก้อนที่ว่านี้ได้ ในที่สุดแล้ว ก็ถูกเจ้าหนี้แจ้งอายัดบัญชีของเพื่อนที่ว่า เวลาเงินเดือนออกมาเลยถูกถอนไปเกือบหมด ทำให้เพื่อนผมต้องลาออกจากงานในที่สุด ทุกวันนี้ก็มาทำงานเย็บผ้าเล็กๆน้อยๆอยู่ที่บ้านกับแม่อย่างน่าสงสาร ห่างไกลจากโลกของเพื่อนๆที่รู้จักกันไปเลย อันนี้ขอเล่าเรื่องใกล้ตัวให้ฟังครับ ::)

ทุกคนมีเหตุผลบางอย่างที่ทำให้ต้องใช้เงิน ในช่วงนั้นก็เป็นได้ครับ มันไม่ใช่เงินอนาคต แต่เป็นเงินของผู้อื่นที่เรายืมมา