AVC

เบื้องหน้าของภาพยนตร์เอวี อาจจะเป็นสิ่งที่คอยสร้างความสุขให้กับผู้ชายทั่วโลก แต่เบื้องหลังแล้ว เราไม่รู้เลยว่าพวกเธอรู้สึกเช่นไร

     ในช่วงหลายปีมานี้ นักแสดงเอวีบางคนกล้าที่จะออกมาเปิดเผยประสบการณ์จริงของตัวเอง ว่าที่เธอนั้นจำต้องมาเปลือยร่างกายเพราะเหตุใด และไม่กี่วันที่ผ่านมา เอมิริ โอกาซากิ (Emiri Okazaki) อดีตดาราเอวีได้มาเปิดใจให้สัมภาษณ์กับชีวิต 5 ปีในอุตสาหกรรมหนังโป๊ของเธอ

เอมิริ เริ่มเข้าสู่วงการเอวีตั้งแต่อายุ 21 หลังจากที่เธอรู้ดีว่าตัวเองนั้นไม่สามารถทำตามความฝันของเธอได้ นั่นคือ การเป็นนางแบบและนักแสดงโทรทัศน์

     เธอได้ให้สัมภาษณ์กับรายการ Asian Boss ซึ่งฉายทางช่อง Youtube ว่า เธอจะได้รับค่าตัวประมาณ 6,000 เหรียญสหรัฐฯ หรือราวๆ 198,000 บาท สำหรับการเล่นหนังเอวี 1 เรื่อง และสถิติในการทำงานสูงสุดต่อเดือนของเธอนั้นอยู่ที่ 28 เรื่องเลยทีเดียว ถึงอย่างนั้น เอมิริก็ไม่ใช่นักแสดงที่มีค่าตัวสูงสุด เพราะยังมีนักแสดงเอวีคนอื่นที่ได้รับค่าตัวสูงถึง 100,000 เหรียญสหรัฐ หรือประมาณ 3.3 ล้านบาทต่อการถ่ายเพียงเรื่องเดียว

     ปัจจุบัน เอมิริ หันหลังให้กับวงการเอวีในปี 2016 และเริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วยการทำธุรกิจความสวยความงามและเป็นพนักงานต้อนรับในบาร์ เธอเล่าย้อนว่า ช่วงที่อยู่ในวงการ เธอต้องทำงานร่วมกับนักแสดงที่มีพื้นเพหลากหลายที่แตกต่างกันไป บางคนก็ไม่มีงานทำ บางคนเป็นหญิงขายบริการ บางคนก็มาจากครอบครัวที่ร่ำรวย มีการศึกษาที่ดี และเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยชื่อดัง

     “พวกเขามักจะบอกว่าทำเพื่อเงิน แต่ฉันกลับคิดว่าเหตุผลหลักๆ ที่ทำไมสาวๆ ถึงเข้ามาทำอาชีพนี้กัน ก็เพราะความอยากรู้อยากเห็นมากกว่า"

     อดีตนักแสดงเอวีเริ่มต้นอาชีพนางแบบในช่วงที่เธอยังเป็นวัยรุ่น ก่อนหันเหเข้าสู่การเป็นนักแสดงในเวลาต่อมา อย่างไรก็ตาม มันกลายเป็นเรื่องยากขึ้นสำหรับสิ่งที่เธอทำ

     “ตอนนั้นฉันอายุ 21 ปี ซึ่งไม่รู้ว่าจะเอาอย่างไรดีกับชีวิต ไม่รู้จะไปทางไหน ฉันรู้สึกล้มเหลวในขณะที่อายุมากขึ้น และฉันก็เริ่มมองเป้าหมายใหม่เพราะอาชีพที่ทำอยู่ไม่รุ่งเอาเสียเลย”

     และเธอก็เข้าสู่วงการหนังเอวีในปี 2011

     ตามปกติแล้วการถ่ายทำภาพยนตร์ 1 เรื่องจะใช้เวลาประมาณ 2 วัน วันละ 12 ชั่วโมง แต่ก็มีบ้างที่ถ่ายทำในวันเดียว 21 ชั่วโมง โดยวันถ่ายทำเอเยนต์ของเธอจะพาไปพบกับผู้กำกับเพื่อย้ำถึงความมั่นใจว่าทำได้หรือไม่ได้ ส่วนรูปแบบของสัญญาจ้างและจำนวนการถ่ายทำนั้นมีหลากหลาย ซึ่งถ้าเป็นดาราเอวีที่ป๊อบปูลาร์จะมีคิวแน่นเอี้ยด บางคนถ่ายมากถึง 28 เรื่องต่อเดือน รวมถึงการออกอีเวนท์เพื่อจับมือกับแฟนๆ เรียกว่าแทบจะไม่ได้พักกันเลย

     สำหรับตัวสัญญาจ้างของนักแสดงเอวีฝ่ายหญิงจะมีอยู่ 2 แบบหลักๆ อย่างแรกคือ สัญญารายปี ที่มีคิวในการถ่ายทำ 1 เรื่องต่อเดือน โดยจะได้รับค่าจ้างประมาณ 10,000-100,000 เหรียญสหรัฐฯ หรือ 330,000-3,300,000 บาทต่อการถ่าย 1 เรื่อง อย่างที่สอง คือ จ่ายตามการถ่ายจริง หรือ Pay-per-shoot ซึ่งขึ้นอยู่กับเนื้องานว่าต้องการให้มีอะไรบ้างในหนัง

     “สัญญาแบบที่สองนั้นจะได้รับค่าจ้างราวๆ 2,000-6,000 เหรียญสหรัฐฯ หรือ 66,000-198,000 บาท เหมือนกับการทำงานรายวัน พวกเขาอาจจะขอให้คุณเปลือยหน้าอก ซึ่งคุณก็จะมีรายได้เพิ่มอีก 150-200 เหรียญสหรัฐฯ หรือ 5,000-6,600 บาท"

อย่างไรก็ตาม การเป็นนักแสดงเอวีไม่ใช่งานง่ายๆ เลย เพราะถึงแม้จะมีรายได้ที่ดี แต่การเดินเข้าสู่วงการอุตสาหกรรมหนังผู้ใหญ่ ก็ได้ส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์กับคนรอบข้างของเธอหลายๆ คน โดยเฉพาะกับแม่ของเธอที่ไม่เจอเธอเลยตลอด 6 เดือน หลังจากรู้ว่าเธอทำงานในวงการนี้ รวมถึงแม่ของแฟนหนุ่มที่ทนความอับอายไม่ไหว จนถึงขนาดพยายามทำให้ทั้งคู่เลิกกัน

     เอมิริ ในวัย 27 ปี เล่าถึงความรู้สึกในการทำงาน เธอยอมรับว่าหลังจากที่ถ่ายทำหนังเสร็จ เธอมักจะร้องไห้ทุกครั้ง เพราะจมอยู่กับความรู้สึก

     “หลังจากที่ฉันถ่ายทำหนังเรื่องแรกเสร็จ มันยากที่จะอธิบายนะ เพราะมีหลากหลายอารมณ์เกิดขึ้นและฉันก็ร้องไห้ แต่ก็ไม่ใช่แค่ฉันคนเดียวหรอก นักแสดงหญิงบางคนร้องไห้ขณะที่กำลังถ่ายทำเลยก็มี

     ในกรณีของฉัน ฉันมักจินตนาการว่ามันไม่ใช่ตัวฉันจริงๆ แต่เป็นตัวละครที่เป็นส่วนหนึ่งของหนัง ดังนั้น ฉันจึงไม่ร้องไห้เลยตอนถ่ายทำเพื่อให้ทุกอย่างดำเนินไปด้วยดี แต่พอฉันกลับถึงบ้าน น้ำตาของฉันก็พรั่งพรูทันที มันเต็มไปด้วยอารมณ์หลากหลายผสมผสานกัน ซึ่งฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมฉันต้องร้องไห้ด้วย แต่ฉันก็รู้สึกผิดต่อพ่อแม่ของฉัน ทั้งๆ ที่มันเป็นทางเดินที่ฉันเลือกและตัดสินใจเอง ลึกๆ แล้ว ฉันก็ยังอยากขอโทษพวกเขา แม้ว่าเสียงในหัวจะบอกว่าฉันไม่ได้ทำอะไรผิดเลยก็ตาม”

พ่อแม่ของเอมิริหย่าร้างกัน และเธออาศัยอยู่กับแม่ ซึ่งเธอได้บอกเรื่องนี้กับพ่อแม่ของเธอด้วย

     "พ่อของฉันไม่ได้ว่าอะไร เขาบอกว่า "นี่มันคือชีวิตของแก และก็เป็นการตัดสินใจของแก พ่อโอเคกับเรื่องนี้นะ" แต่สำหรับแม่ของฉันมันเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือเลยล่ะ เพราะเธอรับไม่ได้กับสิ่งที่ฉันทำ แล้วก็พูดว่า "แกไม่ใช่ลูกสาวของฉัน" และตัดฉันออกจากการเป็นสมาชิกของครอบครัว"

     แม่ของเอมิริรู้สึกอับอายต่อการตัดสินใจของลูกสาว โดยบล็อกโทรศัพท์มือถือของเธอ รวมถึงไม่อนุญาตให้เธอเข้าบ้านเป็นเวลานานกว่าครึ่งปี

     เอมิริเล่าต่อว่า “สิ่งที่เกิดขึ้นถือเป็นเรื่องที่บั่นทอนจิตใจและทำให้ฉันรู้สึกแย่เอามากๆ ฉันเครียดและกังวลเรื่องของแม่มากกว่างานของฉันเสียอีก จนกระทั่งวันหนึ่ง แม่ได้โทรหาฉัน และพูดว่า “ฉันจะไม่มีวันเข้าใจและยอมรับในงานของแกหรือสนับสนุนในอาชีพที่แกทำ แต่ความสัมพันธ์ระหว่างความเป็นแม่กับลูกนั้นจะไม่มีวันเปลี่ยน ดังนั้น นับแต่จากนี้ไป ฉันไม่อยากได้ยินอะไรที่เกี่ยวกับงานของแกอีก” หลังจากนั้น เราทั้งสองคนก็เริ่มกลับมาคุยกันและออกไปข้างนอกด้วยกันอีกครั้ง แต่ก็ต้องใช้เวลานานพอสมควรสำหรับการรักษารอยร้าว"

     ไม่เพียงเท่านี้ งานของเธอยังส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์กับแฟนหนุ่มที่คบกันมานานถึง 5 ปี โดยเขาขู่จะฆ่าเธอ หลังจากที่สารภาพความจริงออกไป

     “ฉันตัดสินใจบอกเขา เพราะไม่อยากให้เขามารู้ภายหลัง แต่บางเหตุผลได้ทำให้เขาประสาทเสีย มันไม่ใช่เรื่องตลกสำหรับฉันเลยนะ เขาขู่จะฆ่าฉันและบอกว่าจะฆ่าตัวตายตาม เพราะในตอนนั้นปลายมีดแหลมคมที่เขากำลังถืออยู่ชี้มาที่ฉัน แต่ท้ายที่สุด เขาก็ไม่ได้ทำและร้องไห้ออกมา"

     ในขณะที่แม่ของแฟนหนุ่มหลังจากรู้เรื่องดังกล่าว ก็พยายามขอให้เขาเลิกกับเอมิริ

     "เธอไม่ได้ถามถึงลักษณะงานที่ฉันทำ ดังนั้นฉันจึงไม่ได้บอกไป แต่เธอก็รับรู้ในเวลาต่อมาและขอให้แฟนหนุ่มเลิกกับฉัน คือแม่ของเขาไม่ได้มาบอกกับฉันโดยตรง แต่เหมือนกับว่าแฟนของฉันได้พูดกับแม่ของเขาว่า "มันสำคัญนักเหรอไง ถ้าแม่เจอเธอตัวเป็นๆ แม่จะกล้าพูดต่อหน้าเธอไหม" หลังจากนั้นแม่ของเขาก็ไม่ได้พูดอะไรอีก สุดท้าย เธอก็ยอมจำนนและกล่าวขอโทษ"

ชีวิตคือความไม่แน่นอน มีขึ้นก็ต้องมีลง เพราะในขณะที่เธอกำลังสนุกอยู่กับงาน เธอก็เริ่มสังเกตเห็นถึงความนิยมในตัวเธอที่ลดลงเรื่อยๆ

     "ยอดขายวิดีโอเป็นสิ่งที่สามารถชี้วัดถึงความนิยมได้เป็นอย่างดี ในช่วงที่คุณเพิ่งเข้าวงการใหม่ๆ หนังของคุณอาจจะมียอดขายพุ่งกระฉูด แต่มันก็ไม่เป็นเช่นนั้นเสมอไปหรอก เพราะมีดาราหน้าใหม่ๆ เข้าสู่วงการแทบจะทุกวัน และเมื่อถึงวันหนึ่ง ยอดขายของคุณตกลง มันก็ส่งผลกระทบต่อเรื่องงาน โดยผู้ผลิตหนังก็เริ่มที่จะไม่อยากจ้างคุณแล้ว เพราะไม่สามารถทำเงินให้กับพวกเขาได้

     ดังนั้น มันจึงมีทางเลือกไม่กี่ทาง ระหว่างเลิกเล่นหนังไปเลย หรือไม่ก็ต้องไปแสดงแนวที่มันสุดโต่งเพื่อเรียกเรตติ้งกลับคืน เช่น โดนข่มขืน รุมโทรม ซาดิสม์ หรือ ฉากที่ผู้หญิงติดอยู่ตรงประตูลิฟท์แล้วไม่สามารถออกไปได้ ซึ่งมีชื่อเรียกว่า "On I'm Stuck" หรืออีกแนวที่เรียกว่า "Stop Time" เป็นหนังแนวหยุดเวลา ซึ่งคุณจะต้องอยู่นิ่งๆ ห้ามส่งเสียง ซึ่งอย่างหลังเป็นแนวที่ฉันอยากแสดงนะ แต่มันก็ไม่เคยเกิดขึ้น ฉันจะพูดยังไงดีล่ะ สิ่งเหล่านี้ล้วนแสดงให้เห็นถึงรสนิยมแปลกๆ ของชาวญี่ปุ่น"

มาถึงสิ่งที่ทุกคนอยากรู้เกี่ยวกับตัวนักแสดง เรามักจะคิดเสมอว่าพวกเธอหรือดาราบางคนต้องเก่งเรื่องเซ็กซ์ ซึ่งดูจากลีลา แต่สำหรับเอมิริกลับคิดตรงกันข้าม

     "การมีเซ็กซ์ตอนอยู่หน้ากล้องและมีเซ็กซ์ในชีวิตจริงนั้นแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ยามที่ฉันอยู่หน้ากล้อง ฉันคิดว่าจะต้องมองกล้องอย่างไร โดยผู้ชมมักคิดว่านักแสดงเอวีส่วนใหญ่ช่ำชองเรื่องเซ็กซ์ แต่ฉันบอกเลยว่าพวกคุณคิดผิด พวกเหล่านักแสดงจะเก่งเรื่องการพรีเซ้นท์ การเสดงออกทางอารมณ์ แต่ไม่ใช่เรื่องเซ็กซ์อย่างแน่นอน"

     ส่วนนักแสดงฝ่ายชายที่เห็นในหนังนั้น ผู้ชมอย่างเราๆ มักคุ้นหน้าคุ้นตาอยู่ไม่กี่คน ทั้งๆ ที่เราเคยได้ถึงยินถึงการเปิดรับสมัครดาราชายอยู่บ่อยครั้ง เพราะขาดแคลนนักแสดง นั่นก็เพราะว่ากว่าพวกเขาจะก้าวขึ้นมาอยู่ในระดับมืออาชีพ ก็ต้องผ่านการทดสอบเสียก่อน

     "เงื่อนไขการทำงานของนักแสดงฝ่ายชายค่อนข้างยากกว่าผู้หญิง เริ่มแรกพวกเขาจะเป็นนักแสดงที่ถูกเรียกว่า 'Liquid Actor' ซึ่งทำได้แค่ช่วยตัวเองในหนัง โดยได้รับค่าจ้างเพียง 20 เหรียญสหรัฐฯ หรือประมาณ 600 บาท เมื่อผ่านการทดสอบในระดับ 'Liquid Actor' นักแสดงชายก็จะได้รับการสำเร็จความใคร่ด้วยปากจากนักแสดงหญิง แต่มีข้อแม้ว่าห้ามโดนตัวนักแสดงหญิงเลย หลังจากนั้นพอถึงระดับถัดไป ฝ่ายชายจะสามารถถึงเนื้อถึงตัวฝ่ายหญิงได้และมีเซ็กซ์กัน ซึ่งฉันเคยได้ยินว่าพวกเขาใช้เวลานานอยู่เหมือนกันกว่าจะมาเป็นนักแสดงมืออาชีพ"

ตลอดระยะเวลา 5 ปี กับชีวิตในวงการเอวี เอมิริยอมรับว่าสิ่งที่เธอได้ทำนั้นประสบความสำเร็จแล้ว และเธอก็ไม่เสียใจที่ได้ทำมัน

     "ช่วงเวลานั้น ฉันรู้สึกไม่อยากที่จะหยุดเล่นหนังเลย เวลามีงานอีเว้นท์ต่างๆ ฉันถูกรับเชิญในฐานะ 'แขกรับเชิญพิเศษ' จากรุ่นพี่และเพื่อนๆ ในวงการ รวมถึงได้รับข้อเสนอมากมายเพื่อไปออกงานอีเว้นท์ด้วย ตั้งแต่ฉันเริ่มเข้าวงการ มีคำครหามากมายถึงฉัน บางคนพูดว่า "ผู้หญิงคนนี้บ้าหรือเปล่าที่มาเล่นหนังโป๊" แต่เมื่อฉันมีชื่อเสียง ผู้คนเหล่านั้นกลับต้องการฉัน และบอกว่า "ได้โปรดมางานอีเว้นท์ของผม และผมจะจ่ายให้คุณอย่างงาม"

     ตัวคุณเท่านั้นที่รู้ดีว่าคุณทำสิ่งนี้ไปเพื่ออะไรในชีวิต คุณมีเหตุผลที่จะทำมัน และนั่นก็เป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงทำ สำหรับฉัน ฉันแค่ต้องการบรรลุเป้าหมายในบางสิ่ง ดั่งเช่นการประสบความสำเร็จในวงการเอวี"

หลังจากที่เอมิริแขวนเต้า ผู้คนรอบข้างที่เคยเหินห่างเธอก็เริ่มกลับมาติดต่อเธออีกครั้ง และนอกจากธุรกิจความสวยความงามที่เธอทำ เอมิริก็ได้จับงานการเป็นนักพูดในที่สาธารณะด้วย

     "คำถามที่ฉันมักให้คำแนะนำเกี่ยวกับสาวๆ ที่อยากเข้าวงการอุตสาหกรรมหนังโป๊ คืออยากให้พวกเธอคิดให้ดีๆ และคิดเยอะๆ นี่เป็นสิ่งที่ฉันอยากบอก แต่บางทีพวกเธออาจจะยังเด็ก เลยไม่ตระหนักถึงผลที่ตามมา ฉันต้องบอกก่อนว่า ฉันไม่ได้ตัดสินโดยเอาตัวฉันเองเป็นที่ตั้ง ซึ่งเพื่อนๆ ฉันหลายคน (ในวงการเอวี) เสียใจกับสิ่งที่ได้ทำลงไป เช่นเพื่อนฉันคนหนึ่งที่ไปทำงานเป็นพนักงานแบงค์ โดยอีก 2-3 เดือนต่อมา บริษัทจับได้ว่าเธอเคยเล่นหนังเอวีมาก่อน จากนั้นเธอก็โดนให้ออกจากงานทันที

     จริงอยู่ ที่ฉันไม่เสียใจกับสิ่งที่ทำลงไป แต่ถ้าวันหนึ่งคุณเกิดตกหลุมรักใครสักคน หรือพ่อแม่ไม่ยอมรับในตัวคุณ คุณจะเสียใจภายหลังหรือเปล่า"

ในตอนนี้ เอมิริยังไม่มีแผนที่จะมีลูก แต่ล่าสุดเธอก็มีคิดถึงเรื่องนี้บ้าง ทว่ามันก็เป็นสิ่งที่ทำให้เธอต้องคิดอย่างรอบคอบ เพราะเอมิริมองว่าเด็กสมัยนี้เข้าถึงโลกอินเทอร์เน็ตได้ง่ายขึ้น ซึ่งเธอเองก็กังวลว่าสักวันลูกของเธออาจจะมาเห็นผลงานของผู้เป็นแม่

     "ถ้าถึงสถานการณ์นั้น ฉันสงสัยว่าจะอธิบายเรื่องนี้กับลูกอย่างไร มันอาจจะไม่จำเป็นที่ต้องเล่าอย่างละเอียด แต่ฉันคงอธิบายเหมือนกับที่ฉันได้ให้สัมภาษณ์ในรายการนี้ ว่าทำไมฉันถึงตัดสินใจเล่นหนังโป๊และอธิบายถึงกระบวนการความคิดของฉัน ซึ่งก็หวังว่าเขาจะเข้าใจ"

     เอมิริ โดนถามต่อว่า ถ้าวันหนึ่งเธอมีลูกสาวและอยากเป็นดาราเอวี เธอจะทำอย่างไร

     "อย่างแรกที่ฉันจะทำ คือพยายามยับยั้งความคิดของเธอ เพราะฉันผ่านประสบการณ์เหล่านั้นมาแล้ว ซึ่งฉันรู้ดีว่ามันเป็นอย่างไร แต่ถ้าเธอยังดื้อดึง ไม่รับฟัง ฉันคิดว่าคงต้องหาบริษัทเอเจนซี่ดีๆ และไว้ใจได้ให้กับเธอ (ยิ้ม)"

ที่มา Gq thailand

มันก็มีคนที่ยอมรับและไม่ยอมรับ นักแสดง av หล่ะนะ
เป็นอาชีพที่ไม่น่าทำ สำหรับ ผญ จริงๆ ทางเลือกมี ถ้าอดทนสักนิด

เส้นทางชีวิตของเรา เราเลือกที่จะเดินเอง
แต่บางครั้งเส้นทางที่เราเลือก มันก็ไม่ใช่เส้นทางที่ดีที่สุดเสมอไป
สิ่งทำได้มีแค่ยอมรับมัน และฟันฝ่ามันไปหาเส้นทางอื่นต่อไป

ถึงว่าเวลาเธอเล่นดูหน้าเศร้าๆ  แต่เธอเป็นAVคนหนึ่งที่เปิดเผยตัวมากนะ เล่น facebook ig ให้สัมภาษณ์ updateตัวเองตลอด

ตรงข้ามกับดาราAVส่วนหนึ่ง ที่หลังจากเลิกแล้วมักจะเก็บตัวเงียบไปเลย

จากที่อ่านมา จะว่ายังไงดีล่ะ
ความสัมพันธ์ของAV กับ เอเยนซี่ กับ ผู้จัดงานอีเว้นท์
เป็นแบบคบกันแบบผลประโยชน์คือเรื่องเงินเป็นสำคัญ

แล้วหลังจากญี่ปุ่นแพ้สงครามโลกครั้งที่2  สหรัฐฯก็เหมือนว่า ทำให้ญี่ปุ่นเปลี่ยนแปลงไปเป็นระบบทุนนิยม ถ้าไม่นับถือศาสนาคริสต์ ก็นับถือศาสนาเงินตรา เคยรู้มาว่าญี่ปุ่นนับถืพระอรหันต์ตั๊กม้อ แต่หนังuncen ของ Maya Kawamura เอารูปปั้นพระตั๊กม้อมาเข้าฉากด้วย, 
ผมว่า ศาสนาเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิต สอนว่าควรจะประพฤติอย่างไร ในแนวทางไหน มีจุดหมาย...ที่สำคัญกว่าแค่มีชีวิตอยู่ไปวันๆ

เป็นกำลังใจให้เสมอ จากใจขาโหลดคนนึง

รู้สึกว่าสังคมไทย สาวไทยได้เปรียบกว่าสาวญี่ปุ่นมาก เพราะบ้านเรามีเสี่ยๆเงินหนาพร้อมจะรับเลี้ยง ผูกปิ่นโตกับเด็กๆหน้าตาดีมากมาย ทำไม่นานก็ซื้อบ้าน ซื้อรถ เปิดธุรกิจของตัวเอง ไม่ต้องมีบาดแผลเป็นหนังเอวีกลับมาตอกย้ำสิ่งที่เกิดขึ้นได้

แต่บ้านเค้าการแข่งขันสูง สังคมส่วนใหญ่ก็ชนชั้นกลาง มนุษย์เงินเดือน ไม่มีเสี่ยมาคอยเลี้ยง

แต่ในอีกมุมมองเป็นดาราเอวีก็งานสุจริต ไม่ได้ขอใครกิน หาด้วยน้ำพักน้ำแรงตัวเอง

   เดี๋ยวนะ... จำได้ว่าตอนดูเธอสัมภาษณ์ ไม่ได้มีความรู้สึกดราม่าน้ำตาเล็ด
อะไรแบบนั้นเลยนะ ก็ดูชิว ๆ จนจบ
   ช่วงท้ายผู้สัมภาษณ์ก็ถาม AV ให้ประสบการณ์แง่บวกหรือลบกับคุณ
เธอก็ตอบ แง่บวกแน่นอนสิ ที่ทำให้เธอเป็นเธอทุกวันนี้

ผมว่าทางต้นข่าวเขียนซะยาว แต่ตัดตอนเปลี่ยนคำ,และจั่วหัวแปลก ๆ อยู่นะครับ
ไปฟังจากปากเธอเองดีกว่า  ;D

https://www.youtube.com/watch?v=xfVwr2F26mQ

ครับ  ประเทศกูมี   ประเทศญี่ปุ่นไม่มีเสี่ยมาผูกปิ่นโต

บรรยายซะอยากเป็นเด็กเสี่ยเลย     ความเป็นจริงคงไม่ได้ดีกว่าสาว AV หรอกครับ

เด็กที่หาเสี่ยเลี้ยง  จะอยู่ในวัยมหาลัย 18-25  ไม่เกินไปกว่านี้
ที่ทำได้จริงๆ คือ  ที่บ้านพ่อแม่ไม่มีเงินส่งให้เรียน    ก็จะได้เงินจากเสี่ยเดือนละ 2-5 หมื่น
ขึ้นอยู่กับหน้าตา   เรียนไป  ส่งไป  ถึงเวลาแก่  เสี่ยก็เปลี่ยนครับ  ต้องทำใจไว้เลย
ซึ่งถ้าเด็กคนไหน  ตั้งใจเรียน  เรียนจบหลักสูตรที่ดี  อายุ 22 หรือ  จบป.โท  อายุ 25   เสี่ยไม่เอาแล้ว
ก็มีหนทางในการดิ้นรนชีวิตต่อไป    มันได้แค่นั้น

จากประสบการณ์ตรงผมนะครับ  มีเด็กมาจะให้เลี้ยง  ก็ต้องคุยตกลงกันเรื่อง  ค่าเทอม
เด็กสอบได้ที่ มหาลัยไหน   หลักสูตรอะไร   หวังในตำแหน่ง การงานอะไร
คนอุปการะ ก็ไปหา อาทิตย์ละ 1 วัน  เป็นต้น   
ถ้าไม่มีใครรู้   จับได้  แบบนี้ไม่ค่อยเปลืองตัวเท่าไหร่

ถ้าจะรวยจะซื้อบ้าน  ซื้อรถ คือ  ทำนวด  หรือ  ขายตัว  ขึ้นไปครับ
รับแขกวันละ 5 คน  วันนึงได้เป็นหมื่น   เดือนหนึ่งได้เป็นหลายแสน  แบบนั้นซื้อบ้าน  รถได้ครับ

ถ้าระดับเสี่ยซื้อบ้าน   รถให้  นี่ต้องระดับนางแบบที่ยังไม่ดัง หรือ ดาราตัวประกอบแล้วครับ
ซึ่งเขาก็มีทางเลือกที่จะรวยแบบอื่นได้เหมือนกัน   อาจจะเหนือยหน่อย  เสี่ยงหน่อย
มีคนมาเสนอให้ 2 ล้าน  ก็อาจจะเอาไว้ก่อ่น

ทั้ง 2 กรณี  ไม่ว่าจะหาคนอุปการะค่าเล่าเรียน หรือ  ดาราตกอับ
มันก็คือ ไปเป็นเมียน้อยเขานะครับ   มีกรณีเมียหลวงตามมาตบเยอะแยะไป
เป็นปัญหาให้ครอบครัวอื่นแตกแยกเลยนะครับ  หารายได้แบบนี้

โดยรวมแล้วผมว่า  ไทยหรือ ญี่ปุ่น ไม่ได้ดีไปกว่ากันหรอกครับ

ผมอาจใช้คำผิดไปครับ เด็กเสี่ยนี่รวมไปเป็นเมียน้อยด้วยครับ เพราะมีคนรู้จักเคยทำ แล้วก็ได้บ้านมา แต่นั่นก็นานมาแล้ว สมัยนี้ไม่รู้ว่าเปลี่ยนแปลงไปยังไง

ส่วนที่บอกว่าดีกว่า ผมมองในแง่ที่ว่าอย่างน้อยก็ไม่มีวีดีโอมาตอกย้ำทีหลังว่าเคยทำอะไรไว้ นึกภาพถ้าเกิดมีลูก มีหลาน หรือเพื่อนที่รู้จักมาเจอเข้าจะรู้สึกยังไง แล้วจะตอบไปว่าอะไร ส่วนเรื่องอื่นๆก็ตามสภาพที่ท่านว่าล่ะครับ อาจเจอเมียหลวงมาแฉ ตามอาฆาต ขู่เอาชีวิต ก็แล้วแต่ดวงแต่ละคนไป

มีที่แอบตลกนิดๆ จากคนรู้จักผมเองครับ ตัวพี่เค้ามีคู่หมั้นอยู่แล้ว ซึ่งนานๆ ทีเจอกัน เพราะทำธุรกิจอยู่คนละประเทศ ด้วยความเหงา+เ-ี้ยน พี่แกก็เลยเลี้ยงดูอุปการะส่งเสียเด็กเอาไว้คนหนึ่ง ไปๆมา ก็ให้เด็กมาอยู่ด้วย อยู่กันไปอยู่กันมา ตอนนี้แต่งงานกับเด็กคนนั้นไปแล้วครับ 555 (คู่หมั้นพี่เค้าอย่างสวย แต่อย่างว่าครับ รักแท้แพ้ใกล้ชิด)

อยากเลี้ยงเด็กบ้าง ยังหาแฟนไม่ได้เลย เอาแบบเวอร์จิ้น และนิสัยดีๆ

สมัยนี้เเทบจะเเก้ผ้าไปเรียนมหาลัยกันเกือบหมดประเทศเเล้วยังมีอาชีพเด็กเสี่ยอีกอยู่เหรอ กินฟรีง่ายกว่าซื้ออีก