AVC

ในฐานะลูกผู้ชาย  เคยชกหน้าใครหรือเคยโดนใครชกหน้ากันมาบ้างหรือเปล่าครับ
อยากรู้ว่าผู้ชายส่วนใหญ่มีประสบการณ์ทำนองนี้กันมาบ้างหรือเปล่า   อย่างตอนเด็กหรือตอนวัยรุ่น
ไม่ได้ส่งเสริมเรื่องทะเลาะวิวาทนะครับ   แต่บางเรื่องใช้หมัดก็แก้ปัญหาได้ความรู้สึกดีแบบเถื่อนๆไปอีกแบบ
แถมตอนหลังกลายเป็นเพื่อนกันซะอีก   แต่ก็นั่นละไม่จำเป็นอย่ามีเรื่องดีกว่า   พอโตแล้วหลบได้ก็หลบ
จำได้ต่อยจริงแบบเลือดตกยางออกครั้งแรกตอน ป.3  กับลูกพี่ลูกน้องเล่นใส่นวมชกกันแล้วกลายเป็นเอาจริง
ผลคือผมโดนต่อยเละ   ตาเขียวข้างนึงแถมเลือดกำเดาไหลเต็มหน้า
หลังจากนั้นเลยตั้งใจหัดมวยไว้ป้องกันตัวได้ครับ   แต่ไม่เคยใส่ใครก่อน   หลบหมัดแรกได้แล้วค่อยเอาคืนให้น่วม :P :P

ตอนเด็กๆ 1-1 หลังจากนั้นซี้กันเลย

ช่วงเรียนผม ตอน ม.ต้น ตั้งแต่ ม.1-ม.3 ต่อยกับเพื่อนทุกเทอมเลยไม่ใช้ว่าผมทำตัวเก๋ากร่างหรอก แต่แค่โดนแกล้งจนทนไม่ไหว พอ ม.3 ได้ลองเข้าเรียนมวยไทยทั้งที่ไม่ได้ชอบ เรียนได้แค่ 3 อาทิตย์ ก็มีเรื่องในห้อง ผมต่อยมันปากแตก แต่มันจิกคอผมซะเลือด
พอผมได้รู้จัก ปาเกียว ก็ทำให้ผมชอบมวยสากลมาจนถึงปัจจุบัน ถึงขั้นลงเรียน แล้วก็ซื้อ กระสอบทราย อุปกรณ์ ชกมวยมาไว้ที่บ้านเลย UFC ผมก็ดูนะต่อสู้แบบ MMA อันนิ้โหดมาก

ผมคิดว่าเรื่องชกต่อยเป็นธรรมดาของผู้ชายนะครับ

บางครั้งพอตอนนี้ เรามองย้อนไป มันก็กลายเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว

เมื่อคนเราเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น เรื่องของการทะเลาะวิวาทก็น่าจะลดลงมาเองแหละครับ

เนื่องจากเราโตขึ้น เราคิดใตร่ตรองอะไรๆ ได้หลายๆอย่าง

ทำให้เรื่องพวกนี้เกิดขึ้นน้อยลง ;D

ผมก็เคยมีเรื่องชกต่อยนะครับ ตอนสมัยมัธยม ถึงกับพกอาวุธกันมาเลย

มีอาวุธ หลบอย่างเดียวครับผม :)

พูดตรงๆ ตั้งแต่เกิดมาจนตอนนี้ 20 ต้นๆ ยังไม่เคยโดนใครต่อยและไม่เคยต่อยใคร

ผู้หญิงตอบได้ไหมคะ


ปีที่แล้วเกือบมี เจ้าหน้าหน้าหญิงสูงวัยที่ กระทรวง ( แถวคลองหลอด )
มามีเรื่องด้วย

ตอนนั้นจำได้เลยว่า โมโหมาก จนได้ยินเสียงใจตัวเอง เต้นแรงมาก

และ เข้าใจประโยค ที่เขาพูดกันว่า

" การให้อภัยคนที่มาทำให้เราโกรธ หรือ โมโห มันทำได้ยาก "


ยากจริง ๆ

ตอนเด็กๆผมมีเรื่องประจำ แล้วก็แพ้ประจำเหมือนกัน

UFC MMA ความโหดใกล้เคียงกันครับ ผมยังชอบเลย อิอิอิอิอิ ชอบดูพวกยูยิสสู ท่าจับล็อกอ่ะ เคยลองนะครับ ท่าที่มีคนมาล็อกข้างกลังอ่ะ ให้เราก้มหว่างขาเราแล้วจับขาคนนั้นขึ้นมาข้าง เดียว มันล้มจริงๆด้วย 555

ไม่เคยเลย เหอๆ
เท่าที่เห็นส่วนใหญ่ถ้าไม่รุมก็ฟัดกันไปมา ไม่เห็นจะมีแลกหมัดกันแบบในหนังในละครเลย

ตอนเด็กก็ต่อยกันขำๆ ทั้งนั้นแหล่ะครับ
เริ่มจากแหย่กัน ล้อชื่อพ่อแม่ แล้วก็โมโห แล้วก็ต่อยกัน แล้วก็ดีกัน
5555

ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยเลย ;D

ตอน ม.ต้น เคยครั้งนึง ต่อยกันแบบไม่มีเรื่องอะไรเลย แต่ละคนต่างเหม็นขี้หน้าไม่ชอบนิสัยกันเฉยๆ
พอตอนนี้คิดดู ต่อยกันทำไมวะเรื่องก็ไม่มี

ตอน ม.ปลาย ต่อยกับเด็กสายอุตฯ ไม่ถูกชะตากันเจอที่ไหนต่อยกันที่นั่น ห้องน้ำหลังโรงเรียนนี่บ่อยที่สุด ทุกวันนี้กลายเป็นเพื่อนที่รักมากที่สุดคนหนึ่งของผมเลย  [good job]

ปกติผมก็ไม่ชอบเรื่องชกต่อย
แต่ก็ต่อยกับใครมาหลายเรื่องครับ
ต่อยเพื่อนตัวเองที่จะไปมีเรื่องกับชาวบ้านเขาก็เคย
ต่อยกับอริก็เคย แต่ปัจจุบันก็เป็นเพื่อนสนิทกันมากคนนึง
อยู่ดีๆ โดนแฟนเพื่อนเข้ามาต่อยก็เคย
โดนลูกหลงชาวบ้านเขาต่อยกันก็เคย

แต่ที่ไม่เคยเลยคือต่อยผู้หญิง
เพราะสัญญากับตัวเองว่าจะไม่ทำร้ายผู้หญิงเด็ดขาด

ผมว่า มีอะไร ใช้ปัญญา แก้ปัญหาดีกว่าครับ

ไม่งั้นเราก็ไม่ต่างจากคนเถื่อน เอะอะ ก็ใช้กำลัง

เคยโดนต่อยตอน ม.ต้น แค้นจนปัจจุบันนี้  >:(

ไม่เคยอ่ะ

เดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง...
ผมพึ่งจะโดนชก จนตาข้างขวาแดง เมื่อเดือนมีนาคมปีนี้เอง
คือมีเรื่องกับหลานชายวัยรุ่นอายุ 19 ส่วนผมอายุ 32
มันมาว่า หาว่าผมพูดเสียงดังใส่มัน ทำท่าทางยืดอกยกไหล่
ผมโมโหมาก ไม่พูดพร่ำผลักหลานชายแล้วต่อยกันเลย
ผมอัดจนหลานหัวแตก มันตัวสูงกว่าผมมาก ประมาณ 178 ผม 169
ขณะที่ผมกำลังเหวี่ยงหมัดใส่หลานชาย
ผมก็โดนพี่เขย พ่อของมันอายุ 38 ตัวสูงพอๆกับผม มันเข้ามาด้านหลัง
มันชกหัวผมแทบมึน อัดเบ้าตาผม ชกปากจนแตก
ตอนนั้นผมมองไม่เห็นมัน เข้ามาเมื่อไหร่ไม่รู้
ตั้งตัวไม่ได้เลย เลยเหวี่ยงศอกไปด้านหลัง จนโดนพี่เขยล้มลงกับพื้น
จากนั้นผมโดนหลานชายล็อกตัว แล้วพ่อมันก็เข้ามาล็อกตัวผม ยังกับผมเป็นนักโทษ
ดูท่าจะจบ เพราะผมก็ไม่อยากจะมีเรื่องกับคนในบ้านกันเอง
แต่แล้ว ผมรู้สึกได้ว่า ตาตัวเองเจ็บ
โมโหมาก ที่แม่งเล่นเข้าข้างหลัง อัดกูซะน่วม
เพราะว่าปกติมีเรื่องชกต่อยกับคน ไม่เคยโดนหนักขนาดนี้
ผมเห็นไอ้พี่เขยเดินกวนตีนมาก ไม่ค่อยชอบหน้ามันอยู่แล้ว
จำประโยคที่มันพูด มึงต่อยลูกกู ลูกกูสู้มึงได้หรอ
ผมเดือดมาก คิดในใจ กูต่อยลูกมึงเพื่อสั่งสอน ที่ไม่เคารพกู ในฐานะผู้ใหญ่กว่ามัน
ตอนนั้นไม่พูดมาก วิ่งเข้าไปแล้วอัดหน้าพี่เขยอย่างแรง
ผมอัดมันหลายหมัด แล้วเหวี่ยงฟัดกันอย่างกับมวยปล้ำ
จำได้ว่า ผมเหวี่ยงมันชนเสาอย่างแรง
แล้วสวนหมัดแรกกันอย่างดุเดือด
จนออกมานอกบ้าน
แต่แล้วตรงทางเนินขึ้นบ้าน ผมเสียหลัก ล้มเองกับพื้นอย่างแรง
จนหัวเข่าและข้อศอกแตก
นี่คือจุดเปลี่ยน ผมพยามจะลุกขึ้นมา
แต่แล้วหลานชายก็เข้ามายำตีนใส่ผมเลย พ่อมันก็เข้ามารุม
ผมโดนส้นตีน 4 ตีน บวกกับหมัดอีกเป็นชุด
ตอนนั้นผมต้องใช้ศอกบังหน้าตัวเองไว้
ตอบโต้แทบไม่ได้เลย แต่ยังดีที่เป็นคนอึด
ผมพยามลุกขึ้น แล้วใช้ศอกเหวี่ยงไปทางข้างหลัง
เพราะโดนรุม และกำลังจะถูกล็อกตัว
จนตัวเองหลุดออกมาได้ ผมรีบมาตั้งหลักหน้าบ้าน
ตอนนั้นพี่สาวมาพอดี เมียของพี่เขย แม่ของหลานชาย
เลยต้องจบ จากนั้นผมก็โดนพี่สาวด่าเป็นชุด
โคตรเจ็บใจจริงๆ
เหตุการณ์วันนั้น นับเป็นการชกต่อยที่เสียเชิงและเจ็บตัวที่สุด
ผลการชกต่อยวันนั้น
ผมตาแดง ปากแตก หัวเข่าและศอกเป็นแผลจากการล้ม (เจ็บมากสุด)
หลานชาย หัวแตก มีรอยแผลถลอกที่ลำคอ (เจ็บรองมา)
พี่เขย โหนกแก้มหัวคิ้วและข้อมือบวม (เจ็บน้อยสุด)
ทุกวันนี้ผมไม่ถูกกับพี่เขย และไม่คุยกับหลานชาย
เนี่ยล่ะครับ ขนาดคนในบ้านเดียวกันยังอัดกัน
นับภาษาอะไรที่คนนอกบ้านที่จะมีเรื่องกัน

ต่อยครับ เพื่อนผม หัวแตก เลือดอาบเลยละ ผมไม่เป็นไรเลย


โกรธกันนิดหน่อยครับ

แต่จริงๆเป็นเพื่อนกันแหละ   หลังจากโดนชกก็เป็นเพื่อนกัน

แต่ตอนนี้เป็นผู้ใหญ่แล้ว  ต้องห้ามใจตัวเองไว้บ้าง

เวลาโมโห บางทีก็ต้องเก็บไว้