AVC

ตามหัวข้อเลยครับ ถ้าคนเราไม่มีเพื่อนเลย ใช้ชีวิตแบบตัวคนเดียวทำอะไรคนเดียว จะสามารถใช้ชีวิตอยู่ได้มั้ยครับ พอดีผมเองมีปัญหากับเพื่อนแล้วผมเองคิดว่าจะตัดขาดจากเพื่อน เอาง่ายๆก็คือทั้งชีวิตผมก็เหลือแค่ พ่อแม่แล้วก็พี่ชาย แค่นั้นล่ะ  :'(

เพื่อนเก่าๆที่ไม่ดีเลิกคบไป แต่อย่าปิดตัวเองในการเปิดรับเพื่อนใหม่ๆครับ อาจจะดูเพื่อนใหม่นานๆหน่อย ไม่ต้องคิดว่าจะมีหรือจะไม่มี แค่ททำดีๆกับคนรอบๆตัวใกล้ชิด พ่อแม่ ครอบครัวพอครับ ถ้ามีความสุขกับตรงนี้ได้ มิตรสหายที่ดีก็จะมาเองครับ

     เห็นด้วยกับท่านประธานครับเยี่ยมเลยครับ  ขออวยท่านประธานหน่อยครับ 555.. ;D

     ผมเองก็เคยมีทั้งช่วงชีวิตที่มีเพื่อนฝูงมากๆ กับทั้งช่วงที่ไม่มีใครเลยตัวคนเดียวโดดๆ ยอมรับว่าก็มีเหงาบ้างนะ ในช่วงเวลานั้น แต่เราก็ต้องเข้มแข็งครับ ก็อย่างที่ท่านประธานบอกนั่นแหละครับเพื่อนที่ไม่ดีเราก็เลิกคบไปซะ ผ่านพบแต่ไม่จำเป็นต้องผูกพันจนกลายเป็นการยึดติด ที่สำคัญก็คือ ตนต้องเป็นที่พึ่งแห่งตนครับ แค่นี้เราก็อยู่ได้แล้วแหละ โดยที่จะมีใครหรือไม่มีใครเลยมันก็ไม่สำคัญหรอก ผมว่านะ ;D

อยู่กับเพื่อนก็สนุกไปอีกแบบครับ อยู่คนเดียวก็สนุกอีกแบบ 

ยังไงก็ได้  ;D

ปล. อยู่กับเพื่อน มันส์กว่าเยอะ

อยู่ได้คับแค่มีหนังสัก 1TB ก้ออยู่เพลินไปเปนเดือนแล้วคับ อิอิ
ว่าตามจริงอยู่คนเดียวไม่ออกไปยุ่งกะใครมันก้อเป็นความสุขอีกแบบนะคับ แต่ก้อควรเข้าหาสังคมกันมั่ง
เพราะการอยู่คนเดียวนานๆอาจทำให้คิดฟุ้งซ่านนู้นนั่นนี่ได้นะคับ

บางครั้งมีเพื่อน ก็เหมือนกับไม่มีครับ

เคยคิดว่า "ให้ใจ" กับเพื่อนคนนึง จริงใจทุกอย่าง กินเที่ยวเมื่อไหร่ ผมชวนตลอด อยู่ที่ทำงาน ช่วยอะไรมันได้ผมช่วย 

แต่เวลาผ่านไป อย่างที่เค้าพูดกันครับ ระยะทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน

ทุกวันนี้ ผมไม่คิดว่าเป็นเพื่อนอีกแล้ว เป็นแค่ "ผู้ร่วมงาน" คนนึงก็พอแล้ว เรื่องมันยาวครับ เล่าคงไม่จบ

แต่ไม่ได้เป็นเรื่องเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดนะครับ

ซึ่งในทางที่เสียของเพื่อนคนนั้น ผมก็เลยพลิกวิกฤตให้เป็นโอกาส โดยเอามาคิดถึงข้อดีในข้อเสียของเค้า (งงมั๊ย ฮ่าๆ)

ข้อดีในข้อเสียของมันคือ  มันสอนให้ผมรู้ว่า "อยู่กับตัวเอง ทำเพื่อตัวเองและครอบครัว ดีที่สุดครับ"   

เด่วนี้คนใช้คำว่าเพือนกันได้โหลมาก เอะอะอะไรก็เป็นเพื่อนกันไปหมด

สำหรับผมเเล้ว เพื่อนคือคนที่ทำดีเเล้วเขาดีตอบ  นอกนั้นไม่ใช่   เดินไปด้วยกันเฉยๆไม่ใช่เพือนผม ทำงานด้วยกันไม่ใช่เพือน

ส่วนเรืองครอบครัวเป็นเรืองของหน้าที่ที่ทุกคนต้่องทำอยู่เเล้ว  มันก็คือทำไปเพือตัวเองนั่นเเหละ  ก็ครอบครัว ของตัวเอง

ใครไม่ดีกับเรา ก็ห่างๆเอาไว้บ้าง  ชีวิตเราไม่ได้ยาวนานอะไร จะได้มาเอาใจคนได้ทุกคน 

ผมมีเพื่อนมากมาย แต่เพื่อนสนิทจริงๆที่จริงใจฝากผีฝากใข้ได้ยามเดือนมีแค่ 2-3คนครับ

นอกนั้นเพื่อนดื่มเหล้า เพื่อนที่รู้จัก ช่วยเหลือกันได้บ้างไม่ได้บ้าง เพื่อนเฮงซวยก็เป็นแค่คนรุ้จักก็เพียงพออย่าไปหวังอะไรมาก


เพื่อนที่ดีจะไม่ทิ้งเรายามเดือนร้อนครับ ระยะทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน ใช่ได้เสมอครับ

ผมคบเพื่อนแต่ละคนมานานจนรู้จักกันหมด ตัวผมเองก็ไม่ได้ให้ใจใครง่ายๆครับ ไม่ดีก็ไม่คบ ดีก็ศึกษากันไปยาวๆ

ถ้าตัด เพื่อนแย่ๆ เพื่อนผิวเผิน ผมมีเพื่อนดีดีเพื่อนแท้ไม่กี่คนครับ

ถ้าคนเรามีมิตร ย่อมดีกว่าศตรูครับ 

ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเพื่อนแท้ มันต้องเป็นแบบไหนต้องมีนิสัยยังไง แต่เพื่อนที่ผมครบมี 2 คนแค่นั้นทั้งชีวิตครบมา 5 ปี เดือนนึงจะเจอกัน 3-4 ครั้ง ซึ่งทุกครั้งที่เจอกันบางทีผมก็รู้สึกว่าเป็นส่วนเกิน มันจะคุยกันในเรื่องที่ผมไม่สามารถคุยด้วยได้ เหมือนมันคิดว่ามากันแค่ 2 คน เห้นผมเป็นหัวหลักหัวตอไปได้ ล่าสุดเมื่อคืนมันนัดกันไปดูหนังซึ่งผมก็นั่งแดรกเบียร์อยู่ข้างมันแต่มันกลับไม่ชวนผมสักคำชวนกันเอง 2 คน นึกแล้วก็เจ็บใจ

คนเราไม่เพื่อนเลยก็ได้ครับ แต่ต้องมีปฏิสัมพันธ์กับคนรอบข้างนะ
พวกพ่อค้าแม่ค้า วินมอไซ คนในฟิตเนส เพื่อนร่วมงาน
ไม่ใช่เก็บเนื้อเก็บตัวไม่พูดไม่จากับกับใคร แบบนั้นออกแนวโรคจิตครับ
เพราะท้ายที่สุดแล้ว คนที่อยู่กับเราก็คือครอบครัวครับ ไม่ใช่เพื่อน

ได้ครับ
แต่ผลกระทบที่จะเกิดขึ้นคือ ไม่สามารถมีความสัมพันธ์ที่ยั่งยืนกับบุคคลอื่นได้
ในระยะยาว ไม่เวิร์คครับ

 ;D เลี้ยงหมาเลยคับ ดังคำท่านว่า
มีหมาเป้นเพื่อน ยังดีกว่ามีเพื่อน หมาๆ ;D ;D

เพื่อนแท้ หาง่าย เพื่อนตาย หายาก ผมเองก็เป็นคนเพื่อนน้อย แต่ผมคบใคร ผมค่อนข้างเลือก เพื่อนที่ไม่ดีชักจูงเราไปในทางที่ผิดผมจะไม่ยุ่ง

อยู่คนเดียวไม่ดีแน่ๆครับ 

สมัยนี้อยู่คนเดียวได้ครับ คุยในเน็ต เล่นเกม หาเว็บอะไรอ่าน หาเอวีดู ทำงาน ก็หมดไปวันๆ ;D

ยังไงก็ต้องมีคบไว้บ้างอย่าปิดโอกาศตัวเองแบบที่เพื่อนในนี้บอก เพราะคุฯอาจจะเจอเพื่อนแท้

ให้ใจกับคนอื่นครับ ถ้าให้แล้วไม่ได้ใจกลับก็พอครับ

แต่ถ้าอยุ่เฉยๆแล้วหวังให้คนอื่นมาดีด้วย โดยที่เราไม่ให้ใจหรือทำอะไร ยากครับ

ให้ใจของผมคือ ชวนแดกเหล้า ชวนเที่ยว มีเวลาให้เพื่อนบ้าง เดือนร้อนช่วยเหลือ

มีเรื่องก็ช่วย ผมเองก็โลกส่วนตัวสูงบางทีไม่ได้เจอเพื่อนเป้นอาทิตย์ แต่ก็เล่นลาย โทรติดต่อกันตลอด

เพื่อนบางคนก็มาหาผลประโยชน์จากผม แต่ไม่ให้อะไรผมกลับคืน ผมก็เลิกเรียกมันว่าเพื่อน ก็แค่นั้นแหละครับ

คนเราคบกันไม่ว่าแฟน เพื่อน ก็ต้องการสิ่งตอบแทนซึ่งกันแหละกันครับ ต้องพลัดกัน รับ พลักกันรุก เฮ้ยไม่ใช้ พลัดกันให้และรับครับ

 

เจ็บเลยครับเข้าตัวผมทุกดอก ท่านอาจโชคดีที่เพื่อนเยอะ เวลามันมาเที่ยวหาผม ผมจะถามมันคำแรกเลยคือกินไรมายัง เวลาจะเที่ยวผมชวนพวกมัน แต่เวลาพวกมันเที่ยวมันไม่ชวนผม คนรู้จักกันมา 5 ปีแต่ทำไมกลับรู้สึกว่าไม่สนิทกันเลยไม่ใช่สิ พวกมันสนิทกันแต่พวกมันไม่ได้สนิทกับผม แต่ตอนนิ้ผมทำใจได้แล้วครับ  ;D ตั้งแต่วันที่ตั้งกระทู้นี้วันรุ่งขึ้นจนถึงวันนี้ผมเลิกติดต่อกับพวกมันล่ะ ผมปลงล่ะ ตอนเกิดมาก็เกิดคนเดียว ตายก็ตายคนเดียว ตอนมีชีวิตก็ต้องอยู่คนเดียวให้ได้สิวะ มีพี่น้องชาว AVC อยู่เป็นเพื่อนแล้วผมไม่กลัว  [hreo]

   เป็นกำลังใจให้ครับ

ผมว่าอยู่ได้ครับ(ถ้าไม่ใช่เรื่องเรียน)
เป็นกำลังใจให้นะครับ ขอให้คุณเจอเพื่อนที่ดีกับคุณ