เคยตอนนั้นเพิ่งหายจากป่วยหนัก เป็นไข้เลือดออกหน่ะครับ
ตะทีแรกไปหาหมอบอกหมอแล้วว่า ผมสงสัยตัวเองว่าเป็นไข้เลือดออกครับ เพราะว่าสังเกตุอาการตลอดและเคยเป็นเด้วยตอนเด็ก ๆ แถมตอนนั้น แถวบ้านกำลังระบาดเลย ไข้เลือดออกเนี่ย
ก็บอกไป ผมน่าจะเป็นไข้เลือดออกค้าบบบ .... หมอ พร้อมแลคเชอร์บรรยายอาการป่วย 1 2 3 4 5 ให้หมอฟัง

แต่หมอ....ท่านนี้เกรียนครับ คงคิดว่า เฮ้ย คุณเป็นคนไข้จะมารู้ดีกว่าหมอได้ไงอ่ะ กุ...เอ้ย..หนู..เพิ่งจบมาไม่เถิงสามปีเลย ความรู้ยังแน่น เลยถามต่อว่า ที่บ้านอยู่ใกล้ชายป่ารึเปล่า ระยะหนึ่งถึงสองวันนี้เข้าป่าบ้างไม๊ ฮึ

...

...

เราก็ว่าไม่ก๊าบบบ ป๋มอยู่ในเมืองก๊าบบบหมอ ... โอยหนาวก็หนาวไข้ก็ขึ้น

สุดท้ายก็จ่ายยาแก้ไข้รากสาดใหญ่มาหนึ่งชุด พร้อมกำชับว่า ถ้าไม่ดีขึ้นภายในสามวันให้กลับมาหานะ จุ๊ฟ จุ๊ฟ (อันหลังนี่เติมเอง)

...

สามวันอันทรมานอยู่บนเตียงที่บ้าน จะกิน จะนอน จะขี้ จะเยี่ยว มันสุดแสนทรมาน ไข้ขึ้นที่พึ่งหนึ่งเดียวคือยาลดไข้ กินแล้วดีที่สุด หมดฤทธิ์ยาก็มาทรมานกันต่อ กรรม ......ครบสามวัน
กลับไปหาหมอ รออีก สองชั่วยาม กว่าจะถูกหามไปนอน แอดมิด ที่รพ. ต่อไป กว่าจะหาย ก็ครบหนึ่งสัปดาห์พอดี แต่มันยังไม่หายดี อยู่ในระยะประกัน เอ๊ย ระยะพักฟื้น
