สังคมที่นั่นขึ้นชื่อเรื่องการแข่งขัน ชิงดีชิงเด่นกันอยู่แล้ว และมันก็เป็นทุกวงการในญี่ปุ่น จริงแล้วๆพวกนี้โดยมากก็อยากเป็นดาราหรือมีชื่อเสียงในวงการบันเทิงละครับ แต่มันก็ใช่ว่าทุกคน เพราะวงการบันเทิงที่นั่นมันแข่งขันกันสูงมากๆ ทั้งแบบใสสะอาดและสกปรกโสมม การแข่งแบบแฟร์ๆกับแบบแบบปัดแข้งขา ใ่ส่ร้ายป้ายสีกันนี่มีเยอะ การที่จะประสบความสำเร็จจนถึงขั้นเป็นไอดอลที่โด่งดัง มีงานไม่ขาดมือได้นี่เป็นอะไรที่ยากมากๆ ยากเสียยิ่งกว่าเล่นเอวีให้ดังเสียอีก ไม่ใช่ว่าถ่ายแค่ชุดว่ายน้ำแล้วจะดัง แต่ต้องมีจุดขายของตัวเองด้วย หลายคนแล้วที่วนๆอยู่กับการถ่ายแบบหวาบหวิว หรือชุดว่ายน้ำ ไม่ก้าวหน้าเสียที ถึงได้มีพวกไอดอลหลายคนหาจุดเสริมอย่างการร้องเพลง หรือพากย์การ์ตูนด้วย อย่างฮิราโนะ อายะก็เป็นตัวอย่างที่เห็นได้ชดอันนึง
อย่างที่บอก การจะไปเป็นดาราที่มีชื่อเสียงได้มันยากมากๆ ปัจจัยอย่างอื่นที่ตามมาคือ สังกัดกับผู้จัดการส่วนตัว นี่แหละส่วนสำคัญที่จะดันคนๆนั้นให้รุ่งหรือร่วงได้ ถ้าสังกัดมีชื่อเสียงกับผู้จัดการเก่ง โอกาสจะประสบความสำเร็จก็สูง แต่ถ้าสองอย่างนี่แย่ละก็ โอกาสที่จะร่วงเยอะสุดๆ ดีไม่ดีไม่กี่ปีก็ไปถ่ายหนังโป๊แล้ว ซึ่งมันมีไม่น้อยเลยละ
วงการนี้มีจุดเด่นอยู่อย่าง ซึ่งสอดคล้องกับค่านิยมของญี่ปุ่นคือ ขึ้นง่ายแล้วก็ลงง่ายมากๆ ข่าวฉาวเพียงแค่นิดเดียว ไม่ว่าจะจริงไม่จริงคุณก็มีสิทธิ์ที่จะหมดอนาคตได้แล้ว มีเยอะที่ดาราที่เริ่มหมดความนิยมแล้วมาถ่ายแบบหวาบหวิวว จนไปถึงขั้นเล่นหนังโป๊ เพราะด้วยความหวังที่จะกู้ชื่อได้บ้าง แต่ส่วนใหญ่เหลว แล้วก็หายหน้าไปจากวงการเลย ระดับความน่ารักหรือสวยอย่างที่เราเห็นๆกันในเอวี ในวงการบันเทิงของเขามันมีกันจนเกลื่อน ขายได้เกร่อจนล้น โดนโละทิ้งไปเท่าไหร่แล้ว วงการบันเทิงในญี่ปุ่นช่วงหลังโดนค่อนขอดมากเรื่องที่ว่าจะขายแต่หน้าตาดาราอย่างเดียว แต่ฝีมือไม่ได้เรื่อง ไม่ต่างจากวงการนักพากย์ที่ช่วงหลังมีนักพากย์แบบขายหน้าตาเยอะขึ้น แต่ฝีมือไม่ได้เรื่อง
สิ่งหนึ่งที่ต้องกล่าวคือการไต่เต้าจากตัวประกอบ ถ้าพวกนี้เข้าไปก็ไม่พ้นเล่นเป็นแค่ตัวประกอบ การที่จะประสบความสำเร็จถึงขนาดก้าวไปเล่นบทแนวหน้าได้มันอาศัยเวลานานมาก หลายคนที่ผมเห็นนี่วนเวียนอยู่กับตำแหน่งตัวประกอบมาหลายปีดีดักแล้ว ผมไม่เชื่อหรอกว่าพวกเธอจะพอใจกับการเล่นเป็นแค่ตัวประกอบไปทั้งปีทั้งชาติได้ แถมจะโดนโละทิ้งเมื่อไำหร่ก็ไม่รู้
ครับผม