ผมว่าประเด็นมันไม่ได้อยู่ที่หนังโป๊หรอก ประเด็นมันอยู่ที่โปรไฟล์ของเรามากกว่า ถ้าอยู่ในหมู่เพื่อนที่รู้เช่นเห็นชาติกันดีเราก็ไม่อาย แต่ถ้าข่าวรั่วไปถึงหูน้องอ้อยซึ่งเรากำลังคั่วอยู่ น้องอ้อยคงคิดว่าเราหื่นกาม หรือไม่ก็เข้าใจว่าเราฉกาจในทางเพศมาก ผู้หลักผู้ใหญ่ที่เรานับถือเชื่อในตัวเรา เกิดมารู้ว่าเราชอบหนังเอวีอย่างเข้าไส้ ผู้ใหญ่ก็อาจจะหวาดระแวงว่าเราลามกจกเปรต ทั้งๆ ที่เราไม่ใช่ อาจจะไม่เอ็นดูเราอีก เพราะฉะนั้นสรุปว่า ขึ้นอยู่กับต้นทุนทางสังคมของเราครับ คิดดูสิครับถ้ามีคนจับได้ว่า น้าเหลิมมีหนังเอวีไว้ในครอบครอง 30 เทราไบต์ น้าเหลิมแกจะยอมรับไหมครับ แกก็ต้องบอกว่าเป็นของไอ้ปื๊ดสิครับ ไม่ใช่ของแก

การสะสมหนังโป๊ไม่ใช่เรื่องน่าอาย แต่การถูกจับได้โดยคนที่เราไม่อยากให้รู้สิน่าอายแน่นอน
คิดเหมือนกันพอดี ถ้าเอาคอมให้เพื่อนชายดู เขาก้อหาที่สำรองข้อมูลมาก๊อปไปและไม่นินทา สูบๆดูดๆแล้วก้อแล้วกันไป แต่ถ้าพวกสาวๆคิดมากหรือผู้ใหญ่หัวชนฝาเช่นพวกพ่อแม่มาเห็นเข้าจะสั่งให้ลบทันใดทีเดียว ซึ่งคนสองประเภทหลังที่ว่ามักจะมองอะไรเพียงด้านเดียว น่าจะมาจากการดูข่าวฟรีทีวีเนี่ยแหละ รับมาแบบไม่กลั่นกรอง เช่น ดูหนังโป๊แล้วไปข่มขืน เมื่อข่าวเทือกนี้ออกมาก้อจะถูกด่าว่า ดูมากๆจะโรคจิตนะ ทั้งที่โรคจิต ต่อให้อยู่ในยุคร้อยปีก่อนไร้เทคโนโลยีก้อมีได้ไม่ต่างกัน