ผมคิดว่าอยู่ที่คนคิดกฎหมายนี้ ว่าจุดประสงค์เขาคืออะไร ต้องการสนับสนุนหรือควบคุม
ถ้าต้องการสนับสนุนก็ควรจะต้องหาแนวทางที่ดีที่สุด แต่ถ้าต้องการควบคุมเขาคงไม่ได้สนใจคนอื่นมากนัก
ก็อยู่ที่นิยามของกลุ่มคนที่คิดกฎหมายนี้แหละ
ต้องการสร้างภาพลักษณ์มั้งครับ เพราะกฎหมายนี้ออกมาในช่วงปีที่จัดโอลิมปิก คนคิดเขาก็เลยอยากสร้างภาพลักษณ์ว่า ถึงบ้านเราจะมีอุตสาหกรรม AV แต่ AV บ้านเราก็ใส่ใจสิทธิมนุษยชนนะ โดยเฉพาะสิทธิ์ของดารา เลยเป็นที่มาของการให้สิทธิ์เวอร์วัง ไม่ว่าจะเป็นเซ็นสัญญาไปแล้ว ก็ให้สิทธิ์ไปคิดก่อนว่าอยากถ่ายจริงๆไหม หรือถ่ายไปแล้วก็ให้สิทธิ์ไปคิดก่อนว่าอยากให้วางขายหรือเปล่า
คนคิดก็จะมาปิดท้ายหล่อๆว่า เป็นไงล่ะ ด้วยกฎหมายฉบับนี้ ก็จะไม่มีใครถูกหลอก หรือ ถูกบังคับเข้าวงการแล้ว
เคยได้ยินครับ ถ้าของผมไม่มีประเด็นอะไร
ส่วนตัวคิดว่าวงการนี้ยังมีอยู่ก็เป็นสิ่งวิเศษแล้ว รู้สึกว่าจะมีแต่ญี่ปุ่น กับ สหรัฐอเมริกา และ ยุโรปบางประเทศ รึเปล่า
ที่ทำกฎหมายเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้แบบจริงจัง ในประเทศมีอุตสาหกรรมหนังผู้ใหญ่มูลค่าสูงพอตัว
ผู้เขียน
