ใครอยากอ่านภาค ๑ ตามไปอ่านได้ที่นี่นะจ๊ะ
http://www.avcollectors.com/board/index.php?topic=15572.0ไม่ต้องพูดพล่ามทำเพลง เล่าต่อกันเลย อิอิ
ภาคนี้ Mihiro เป็นนางเอกจ๊ะ
เรื่องเริ่มขึ้นหลังจากการตายของท่านโชกุนในภาคแรก คุณท้าวใหญ่เรียกโอคุนิมาสั่งให้เตรียมการต้อนรับทายาทของท่านโชกุน
โอคุนินั่งใจลอยคิดถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมา(ในภาคแรกจ้ะ)
นินจาบ้านเดียวกัีบเธอ ซึ่งได้เลื่อนตำแหน่งเป็นหัวหน้านินจา เข้ามาคุยกับเธอ
"มาริโกรุ" ทายาทโชกุนที่เพิ่งเดินทางมาถึง ตกตะลึงกับการต้อนรับตามธรรมเนียมในปราสาท
เขาเดินผ่านไปอย่างไม่ใยดี สร้างความแปลกใจให้บรรดาสาวๆในฮาเร็มยิ่งนัก
โอคุนิเอาเรื่องนี้มาเม้าส์แตกกับบรรดาสาวใช้อย่างสนุกสนาน
ท่านแม่ของมาริโกรุ เข้ามาสั่งให้โอคุนิเข้าไปรับใช้มาริโกรุในคืนนี้
โอคุนิงง เพราะมาริโกรุนั่งเขียนอักษรเฉยเมย ไม่สนใจเธอซะอย่างนั้น
ทั้งสองมีปากเสียงกัน จนมาริโกรุบันดาลโทสะจับโอคุนิฟาดลงกับเตียง (โอ...ตบแน่ๆ)
ผิดคาด...มาริโกรุหายโกรธอย่างรวดเร็วเมื่อได้ดื่มนมจากเต้า
โอคุนิโดนทำโทษร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวด...
และสุดท้าย ทั้งสองก็ปรับความเข้าใจกันได้ในที่สุด
มาริโกรุมีปากเสียงกับท่านแม่ เพราะคู่หมั้นหมายตัวจริงของเขากำลังเดินทางมาที่ปราสาท
ท่านแม่จึงเรียกโอคุนิมาสั่ง ว่าต่อไปห้ามเข้าใกล้มาริโกรุอีก
ในที่สุด...ฮิเดโกะ คู่หมั้นตัวจริงก็เดินทางมาถึง
โอคุนิ เธอทำได้เพียงมองส่งมาริโกรุขณะที่เขาเข้าห้องหอ
แต่มาริโกรุนอนโดยไม่แยแสคู่หมั้นเลยแม่แต่นิดเดียว
ฮิเดโกะเสียใจมากจนต้องทำร้ายตัวเอง
โอคุนิและมาริโกรุได้พบกันโดยบังเอิญในสวน เขาเล่าให้เธอฟังว่าเขาจำเป็นต้องออกไปรบ
มาริโกรุสารภาพรักกับโอคุนิ และบอกว่าถ้าเขาไม่ได้กลับมา เวลามองดอกดาวเรืองก็ขอให้นึกถึงเขา
(เพราะชื่อเขาแปลว่าดอกดาวเรือง)
โอคุนิตกใจเสียงฟ้าผ่าจนทำจานตกแตก...มันต้องมีเหตุร้ายเกิดขึ้นแน่ๆ
จริงดังคาด มาริโกรุเสียชีวิตในสนามรบ ท่านแม่เสียใจร้องไห้เหมือนหัวใจสลาย
โอคุนิเด็ดดอกดาวเรืองขึ้นมามองด้วยความคิดถึงมาริโกรุ...ทันใดนั้น
เงาสีขาวของวิญญาณมาริโกรุก็ปรากฎขึ้นข้างกายเธอ
ทั้งสองโผเข้ากอดกันด้วยความคิดถึง และเริ่มแสดงความรักต่อกัน...เป็นครั้งสุดท้าย
(Mihiro เล่นดีมากจ๊ะ อึ๊บไปร้องไห้ไป ได้อารมณ์ว่าเป็นการสั่งลาครั้งสุดท้ายมากๆ)
โอคุนิกอดคนรักอย่างแนบแน่น ใกล้เช้าแล้ว...เธอกำลังจะตื่นจากฝัน
หลังจากการตายของมาริโกรุ โอคุนิก็เดินทางกลับบ้านเกิด
แต่เธอไม่เดียวดาย เพราะนินจาเฒ่าตัดสินใจเดินทางกลับพร้อมกับเธอ
จบจ้ะ
แปลมั่วซั่ว ผูกเรื่องเองบ้างนะ อิอิ
ขอได้รับความขอบคุณจาก นายอะโลนอินเดอะด๊าก จ้าาาาาา
ผู้เขียน
