ถ้างั้นเราก็ต้องมาจำแนกประเภทของหนังที่เราพูดถึงใหม่
มันจะมีแบบข่มขืนหนัก ๆ แบบที่ Rei Mizuna ชอบเล่น
กับแบบนอกใจ โดนร่วมเพศนอกจากสามีแล้วชอบ จะเรียกว่าโดนข่มขืนได้เต็มปากรึเปล่าก็ไม่รู้
ขนาดกฎหมายยังเปลี่ยนบทบัญญัติใหม่ให้ครอบคลุมขึ้นเรื่อย ๆ
จริงๆแล้วระดับการข่มขืนนั้นมีหลายระดับเลยครับ อาจแบ่งได้ถึง 5-6 ระดับเลยมั้ง
1. เป็นแฟนกันอยู่แล้ว อาจมีวันบางฝ่ายไม่อยากมี อีกฝ่ายก็จะมีให้ได้ ก็ต้องยอม
อันนี้อาจเป็นเรื่องปกติ กฎหมายยังไม่มีโทษเลย
2. เพิ่ง date กัน ตอนแรกก็ว่าจะมี แต่พอเร้าโรมไปถึงขั้นหนึ่ง ว่าจะหยุด
แต่ผู้ชายก็อาจจะเร้าให้หนักขึ้น บวกใช้กำลังบ้าง พอเสียบๆหลายครั้งเข้าก็ยอมไปเอง
3. ผู้หญิงขายบริการ ไม่อยากมี แต่เพื่อเงิน กินเหล้าย้อมใจ คิกถึงกระเป๋าแบนเนมแล้ว ยอมให้มีก็ได้วะ
4. ถูกขู่แบบว่า Black mail ว่าจะแฉ หรือขู่อะไรที่มีแต่เสีย
เงินก็ไม่ได้ , มีแต่เสียกับเท่าทุน
5. เงินก็ไม่ได้ เสี่ยงโรค ถูกไอ้บ้าที่ไหนก็ไม่รู้ข่มขืน
6. ข่มขืนและทำร้ายร่างกาย จนอาจทำให้ตาย
ใครที่ดู Attacker ต้องลองไปหนังแนว Rape & revenge ครับ จะได้อีกอารมณ์
คือ สงสารนางเอกในตอนแรก แล้วก็มากลัว สยองกับการล้างแค้น สงสารผู้ข่มขืนในตอนหลัง
หนังแนวนี้อาจตรงกันข้ามกับ Attacker คือ สรา้งมาเอาใจผู้หญิงที่ถูกข่มขืน แล้ว เอาคืนไม่ได้