เห็นท่าน 007 ถามเรื่องจะเข้าไปเอาได้ยังไง
อันนี้ผมกับเพื่อนสนิทกันมากครับ เข้าออกกันได้ค่อนข้างสบายครับ มาค้างคืนบ้านกันก็หลายครั้ง
ผมคิดว่าสมมตินะ ถ้าผมม่องก่อน เพื่อนผมคงสามารถถือเป้ใบเล็กๆ เนียนๆแอบเข้าห้องทำงานผมได้สบายๆ
(ผมให้กุญแจห้องผมไว้เรียบร้อย) สามารถถอดใส่เป้ถือออกมาเนียนๆได้เลย
แต่ถ้ามีใครเห็นและถามก็ให้เอาจดหมายที่ผมเขียนเอาไว้ให้เขาอ่าน
ซึ่งผมได้บอกไว้ว่าเป็น hdd รวมรูปถ่ายต่างๆที่ผมถ่ายไว้มาหลายๆปี
จะขอมอบให้เพื่อนผมเอาไปทำอะไรที่เป็นประโยชน์กับเพื่อนผมได้ต่อไป ประมาณนี้ครับ
ส่วนอีกกรณีนึงผมว่าก็ไม่น่าจะยากเหมือนกัน ตามแผนก็แนวทางเดียวกันเลยครับ
คือเนียนเข้าไปหยิบมาเองก่อนเลย ถ้าภรรยาเพื่อนผมเกิดมาเห็นเข้าก็บอกว่าเพื่อนต้องการให้ทำแบบนี้
(หมายถึงเข้ามาหยิบไปเองเลยน่ะครับ) แล้วก็เอาจม.ให้อ่านเค้าก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรเหมือนกัน
(ผมกับเพื่อนสองคนไปถ่ายรูปด้วยกันบ่อยอยู่ครับ บางทีไปค้างคืนตามดอยก็มี อันนี้อ้างได้ชัวร์ๆ)
ทีนี้พอท่าน 007 ทักมาอีกเรื่องคือ แล้วคนที่ม่องทีหลังล่ะใครจะสานต่อ?
อันนี้ตอบตามจริงเลยครับว่าไม่ได้วางแผนสำรองเอาไว้เลย
เรียกว่าแผนนี้เป็นแผนที่แสดงความเห็นแก่ตัวของคนที่ม่องก่อนจริงๆ
คือคนที่ม่องที่หลังนี่ก็ต้องไปหาคนสานต่อเอาเองล่ะครับ 555
ถึงวันนั้นใครที่รอดมาก็ต้องไปหาทางเอาครับ ว่าจะเอายังไงต่อไปดี
พอผมได้อ่านความคิดเห็นของทุกท่านเนี่ย ทำให้ผมได้รู้เลยว่ามีคนที่คิดแบบผมอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว
และบางท่านก็หาทางออกเอาไว้เรียบร้อยแล้วด้วยเหมือนกัน
ยังไงก็รักษาสุขภาพ ไม่ประมาทและดูแลตัวเองดีๆกันทุกท่านนะครับ
ได้แต่หวังว่าเหตุการณ์ที่คิดวางแผนเอาไว้จะไม่ต้องเกิดขึ้นจริงๆนะครับผม
ผู้เขียน
