ไซกะ คาวาคิตะ สาวสวยที่เพียงเริ่มเดบิวมาเมื่อตอนปี 2018 ก็ดังถล่มทลาย แต่กลับกลายเป็นว่าหลังจากออกผลงานมาได้เพียง 6 เรื่องเธอก็กลับหายไปจากวงการ การเป็นดาวค้ำฟ้าไป
หลังจากผ่านมา 3 ปี เมื่อปีที่แล้วเธอก็กลับมาเดบิวอีกครั้ง กลับมาครั้งนี้มุมมองของเธอจะเปลี่ยนไปยังไง และภาพในอนาคตที่เธอฝันไว้นั้นคือไร ครั้งนี้เราจะมาคุยกัน
ที่มาของชื่อ ไซกะ คาวาคิตะ── "สวัสดีครับ วันนี้นี่ค่อนข้างตื่นเต้นเลย"
ไซกะ คาวาคิตะ (ต่อไปเป็น คาวาคิตะ) "หรอคะ"
── "แน่นอนสิครับ ก่อนอื่นหลังจากที่เดบิวในผลงานไปในเดือนเมษายน 2018 ไป ก็พุ่งทะยานขึ้นไปอยู่อันดับต้นๆ ในชาร์ต และหลังจากที่ปล่อยผลงานได้มาแค่ 6 เรื่อง จู่ๆ ก็รีไทร์ไปเลย"
SSNI-190 Fresh Face NO.1 STYLE Saika Kawakita AV Debut
คาวาคิตะ "กลับมาแล้วค่ะ!"
── "เห็นได้ยินมาว่าชอบดอกไม้ เพราะงั้นชื่อ ไซกะ (彩花) นี่เหตุผลเป็นเพราะอย่างงั้นด้วยหรือเปล่าครับ"
คาวาคิตะ "ไม่ใช่ค่ะ เป็นชื่อที่ทางสำนักงานตั้งมาให้ ตอนแรกก็รู้สึกแปลกๆ "ไซกะ" นี่อะไร ประมาณนั้น คิดอยู่ค่ะว่าอยากเปลี่ยนชื่ออื่น แต่ตอนนี้ชอบความรู้สึกในคำนี้มากค่ะ"
ไม่ชอบเสียงของตัวเอง── "เห็นในโปรไฟล์ว่างานอดิเรกคือการดูภาพยนต์และละครเวทีด้วย"
คาวาคิตะ "งานอดิเรกเยอะเลยค่ะ เที่ยว ชิม ดนตรี ศิลปะ ชอบหมดเลยค่ะ"
── "ดนตรีนี่ชอบแนวไหนครับ"
คาวาคิตะ "ชอบแนวบัลลาดมากกว่าแนวจังหวะไวๆ นะคะ
ในกองถ่ายก็เปิดเพลงของ Rei (Reina Washio อดีตวง E-girls) ให้ตลอดเลยค่ะ เป็นเสียงแบบใสบริสุทธิ เพราะ และก็เปลี่ยนเสียงสูงได้เก่งมาก พอได้ฟังแล้วรู้สึกดีค่ะ
แล้วก็ชอบเสียงของนักร้องนำวง Ryokushaka ด้วยค่ะ การใช้เสียงขึ้นลงสุดยอดมาก ถึงจะตรงข้ามกลับ Rei เลยก็เถอะค่ะ แต่ว่าทั้ง 2 คนก็มีเสน่ห์ของตัวเองหมดเลยค่ะ"
── "งี้นี่เอง เสียงของไซกะซังและวิธีพูดก็ทั้งใสและอ่อนโยนฟังแล้วรู้สึกดีนะครับ"
คาวาคิตะ "เอ๋~! ไม่เลยค่ะ ฉันนี่บอกมาตลอดเลยค่ะว่าไม่ชอบเสียงของตัวเองเลย
เวลาอยู่กับเพื่อนนี่ชอบถ่ายวิดีโอกันไว้นะคะ แต่พอมาย้อนดูนี่ "เอ๊ะ เสียงฉันเป็นแบบนี้หรอ!?" ค่อนข้างช็อคเลยค่ะ"
── "เสียงเวลาที่อัดไว้นี่ พอตัวเองมาลองฟังดูมันก็จะรู้สึกแปลกๆ ล่ะนะครับ เข้าใจเลยพอฟังเหมือนกับไม่ใช่เสียงตัวเอง (หัวเราะ) ว่าแต่หนังนี่ชอบเนื้อเรื่องแนวไหนครับ"
คาวาคิตะ "ที่ดูนี่ส่วนใหญ่เป็นหนังฝรั่งนะคะ แบบที่จบแบบมีความสุข ถ้าเป็นแบบ Bad End นี่เวลาจบจะจบทั้งๆ ที่ไม่รู้คำตอบ พอเป็นแบบนั้นแนวก็จะคาใจเลยไม่ชอบค่ะ
หนังของดิสนี่ก็ชอบนะคะ ดูแล้วอบอุ่นหัวใจ ที่ชอบสุดก็ Big Hero 6 ค่ะ ประทับใจจนร้องไห้หนักมาก เรื่องนี้นี่อยากให้ทุกคนดูกันจริงๆ"
ความจำดี แต่ไม่ค่อยรู้เรื่องอย่างว่า── "ความสามารถพิเศษเห็นว่าเป็นการจำเส้นทาง ที่ว่าจำได้นี่คือขนาดไหนครับ"
คาวาคิตะ "ถ้าเป็นทางที่เคยผ่านไปร้านอะไรมา ถึงจะเป็นแค่ครั้งเดียวก็จำได้ค่ะ"
── "สุดยอด!"
คาวาคิตะ "เพราะงั้นเวลาอยู่กับคนอื่นนี่ส่วนใหญ่ฉันจะเป็นคนคอยบอกทางประจำค่ะ จำได้แม่นกว่าคนขับแท็กซี่อีกนะคะ
ถึงจะไม่รู้ชื่อเมืองหรือชื่อถนนก็เถอะแต่ว่ารู้ตำแหน่ง เพรางั้นเลยบอกทำนองว่า "ทางนี้ใกล้กว่านะคะ" ไปค่ะ"
── "แบบนี้นี่ไม่ต้องกลัวแท็กซี่พาไปที่แปลกๆ เลยนะครับ แล้วนี่ความจำดีแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้วหรือเปล่า"
คาวาคิตะ "ค่ะ แต่ก่อนอยู่ชมรมบาสมาตลอดนะคะ
แต่ว่าสมัยมัธยมปลายนี่ครูที่ปรึกษาเขี้ยวมากๆ ถึงจะเป็นครูผู้หญิงก็ตาม แต่เป็นประเภทที่ต้องทำให้ดีทั้งกิจกรรมทั้งการเรียน
แต่ว่าก็ไม่อยากเรียนไม่ใช่หรอคะ เพราะงั้นเลยช่วยไม่ได้ โน้ตที่เขียนแน่นๆ 10 กว่าหน้า พออ่านซ้ำไปซัก 2 รอบก็จำได้หมดเลย เพราะงั้นเลยรู้ตัวค่ะว่าวิธีนี้อาจจะดีก็ได้ หลังจากนั้นเลยใช้วิธีนี้ผ่านมาได้ค่ะ"
── "สุดยอด! แบบนี้นี่ความสามารถพิเศษแล้วครับ! อย่างงี้บทหนังนี่จำได้ทันทีเลยหรือเปล่า"
คาวาคิตะ "เรื่องบทนะคะ...คือว่าเหมือนจะไม่ค่อยจะถนัดเท่าไหร่ (หัวเราะ)
เพราะว่าเป็นงานด้วยให้จำก็จำได้อยู่นะคะ แต่ว่ายังอ่อนประสบการณ์ มีคำที่ไม่รู้อยู่เยอะแยะไปหมด เหนือกว่าที่จินตนาการไว้ เพราะงั้นก็เลยกังวลเลยค่ะ"
── "ที่ว่ายังไม่รู้นี่หมายถึง"เรื่องอย่างว่า"ใช่ไหมครับ"
คาวาคิตะ "ค่ะ พอได้ทำไปหลายๆ ครั้งเข้า ก็เลยรู้สึกได้ค่ะว่าแทนที่จะอ่านบทก่อนไปกองถ่าย แต่ไปลองทั้งๆ แบบนั้นเลยน่าจะดีกว่าค่ะ
ก่อนถ่ายทำผู้กำกับก็จะคอยมาอธิบายแบบละเอียดให้อีกทีค่ะ แต่ว่าบอกให้ตอนนั้นแล้วจำเข้าไปหลังจากนั้นเลยก็จะแสดงได้ดีกว่าล่ะนะคะ"
── "แบบว่าไม่ต้องคิดนู้นคิดนี่ ใช้ไฟลุยไปเลยแบบนั้นสินะครับ"
คาวาคิตะ "ค่ะ เป็นพวกชอบความสมบูรณ์แบบ เพราะงั้นเลยจะคิดว่าต้องทำทุกอย่างที่เขียนอยู่ในบท พอเป็นแบบนั้นพอลืมซักท่อนนึงขึ้นมานี่ก็จะ "เอ๊ะ ลืมไปแล้ว แย่แล้วๆ !" ไป
หลังจากนั้นก็จะถ่ายทั้งๆ ที่คาใจอยู่แบบนั้นแล้วเปลี่ยนอารมณ์กลับมาไม่ได้ค่ะ"
── "เป็นคนจริงจังนะครับ"
อยากจะเปิดแบรนด์เสื้อผ้าเป็นของตัวเอง
── "ตอนที่กลับมาบอกไว้ว่า "จนใจในสร้างสร้างสรรค์ อยากที่จะสร้างอะไรออกมา เพราะงาน AV มีรางวัลให้การทำเลยกลับมา" ตอนนี้ เป้าหมายที่ตั้งใจไว้คืออะไรครับ"
คาวาคิตะ "อนาคตอยากทำงานเป็นนักธุรกิจค่ะ อยากทำงานไม่ใช่แค่ในญี่ปุ่นแต่เป็นงานที่สามารถส่งไปได้ในโลก
คือว่าชอบเสื้อผ้าด้วยค่ะ เลยสนใจอยากจะออกแบบชุดที่มีสไตล์เป็นของตัวเองไม่ซ้ำใคร และเพื่อที่จะได้สร้างอะไรแบบนั้นเลย
ตอนนี้เลยคิดว่าจะพยายามกับงานเพื่อให้ชื่อเป็นที่จดจำและเพิ่มความสามารถในการสื่อสารอยู่ค่ะ"
── "อธิบายละเอียดยิบจนรู้สึกได้ถึงความตั้งใจเลยนะครับ ตอนที่เดบิวตอนแรกเห็นบอกว่ามาทำโดยที่ไม่ได้คิดอะไร พอหลังจากที่มาเดบิวใหม่อีกรอบนี่ความรู้สึกค่อนข้างเปลี่ยนไปเลยหรอครับ"
คาวาคิตะ "ค่ะ ตั้งแต่ตอนนี้ตัดสินใจว่าจะกลับมาทำงานนี้ก็เตรียมใจและตั้งใจที่จะไม่ยอมให้เรื่องที่ตั้งใจไว้ไม่สำเร็จให้ได้
หลังจากนั้นเลยมีความรู้สึกที่ว่าจะไม่ยอมยกโทษให้ตัวเองที่ไม่ทำให้สมบูรณ์แบบให้ได้ แน่นอนว่าก็ลำบากกับสภาพจิตใจอยู่บ้างนะคะแต่ว่าเพราะตัวเองตัดสินใจไปแล้ว
เลยคิดไว้ว่าจะตั้งใจทำให้เต็มที่กับทุกๆ งานค่ะ ถึงตอนได้รับบทมาจะมีบ้างทีที่คิดว่า "แบบนี้ทำไม่ได้หรอก" บ้างก็เถอะค่ะ (หัวเราะ)"
สมัยเรียนสนใจแต่กีฬา
── "เรื่องความสนใจทางเพศนี่ค่อนข้างเป็นประเภทที่ไม่ค่อนสนใจหรอครับ"
คาวาคิตะ "นั้นสินะคะ จนถึงตอนจบมัธยมปลายไม่เคยคิดว่าอยากจะคบกับผู้ชายเลยค่ะ จะพูดให้ถูกน่าจะไม่ค่อยถนัดกับการอยู่ใกล้ผู้ชายค่ะ
ตั้งแต่สมัยเด็กๆ แล้วที่เป็นคนขี้อาย ไม่ใช่แนวไปสนุกกับคนอื่นด้วย เพราะรอบตัวก็ไม่มีเด็กผู้ชายด้วย ถึงจะขึ้นมัธยมต้นมาถึงคุยจะคุยได้อยู่ก็เถอะนะคะแต่ก็ตื่นเต้นค่ะ
ตอนมัธยมปลายก็เป็นสายกีฬาด้วย เป็นสาวจริงจังกับชมรมเลยค่ะ ทุกคนก็ตั้งใจกันด้วยเลยใช้ชีวิตแต่แบบนั้นเลยนะคะ"
── "ตัวสูงด้วย นี่เป็นแนว Boyish รึเปล่าครับ"
คาวาคิตะ "ค่ะ ผมก็สั้นด้วย ตัวก็ฟิตด้วย ไม่เหมือนกับตอนนี้สมัยนั้นคือแขนเป็นมัดๆ เลยค่ะ
ไม่เคยมีความรักกับเขาด้วย พอเงียบๆ ไม่พูดอะไรก็เลยดูเหมือนเป็นคนน่ากลัว โดนบอกมาจากคนรอบข้างด้วยว่าดูเข้าไปคุยด้วยยาก
แล้วก็ "ดูท่าจะแข็งแกร่ง" อะไรแบบนั้น (หัวเราะ)"
── "ไม่มีคนที่ชอบเลยหรอครับ"
คาวาคิตะ "มีรุ่นพี่ที่ชอบอยู่นะคะ แต่ไม่มีความมั่นใจเลยไปบอกความในใจไม่ได้เลยค่ะ"
── "ไม่อยากจะเชื่อเลยนะครับว่าจะกลายมาเป็นสาวที่มีความเป็นผู้หญิงแบบตอนนี้"
คาวาคิตะ "มีครั้งนึง ตอนวันวาเลนไทน์ล่ะมั้งคะ เป็นตอนสมัยมัธยมต้น มีคนที่อยากจะให้ช็อกโกเลตอยู่เลยทำเองแล้วตั้งใจว่าจะเอาไปให้ แต่สุดท้ายก็ไม่กล้าพอเลยกลับไปทั้งๆ แบบนั้น
แล้วกลายเป็นว่าพอไปถึงใกล้ๆ บ้านของเขาคนนั้น เขาก็เอาคุกกี้มาให้ค่ะ ฉันก็เลยได้ส่งช็อกโกเลตให้แล้วก็กินด้วยกัน 2 คน (หน้าแดง)"
── "กลายเป็นวาเลนไทน์กลับกันซะได้(ปกติวาเลนไทน์ผู้หญิงจะเป็นฝ่ายให้) เป็นเรื่องที่ดีจัง"
คาวาคิตะ "ถึงจะไม่ได้มีอะไรต่อจากนั้นเลยก็เถอะนะคะ"
พอลองมีอะไรครั้งแรก แต่ไม่เป็นอย่างที่คิด── "ได้เดทกับผู้ชายครั้งแรกตอนไหนหรอครับ"
คาวาคิตะ "ตอนหลังจากเข้ามหาลัยค่ะ หลังจากเลิกเล่นบาสไป เป็นช่วงที่เริ่มรู้สึกว่าภายนอกของตัวเองเริ่มดูน่าจะเดทกับคนอื่นได้มากขึ้น แล้วตอนนั้นก็ได้คบกับรุ่นพี่ในชมรมฟุตบอลค่ะ"
── "แล้วมีพวกความคิดอย่างว่ารึเปล่าครับ"
คาวาคิตะ "ไม่เลย ตอนสมัยมัธยมต้น ไปที่บ้านเพื่อนแล้วก็เป็นครั้งแรกที่ได้ดู AV แล้วก็รู้สึกว่า "ขยะแขยง" หลังจากนั้นเลยเลี่ยงเรื่องพวกนี้ตลอดเลยค่ะ"
── "ไม่ได้ค้นดูด้วยตัวเองเลยสินะครับ"
คาวาคิตะ "ค่ะ ก็พอรู้เท่าที่เพื่อนคุยกัน แต่ก็ไม่ได้สนใจไปมากกว่านั้น แต่ว่าก็แปลกนะคะ"
── "อะไรหรอครับ?"
คาวาคิตะ "ที่ว่าจริงๆ แล้วดันกลายมาชอบได้ คิดว่าทำเรื่องพวกนี้ก็ได้นะ เป็นความรู้สึกที่เจอครั้งแรกเลยนะคะ"
── "งี้นี่เอง"
คาวาคิตะ "เขาคนนั้นไม่ใช่แนวเด็กหรือคึกคักอะไรด้วยล่ะมั้ง เลยรู้สึกค่อนข้างจะอุ่นใจค่ะ แต่ก็ไม่ใช่แนวผู้ใหญ่อะไร อารมณ์แบบวัยรุ่น"
── "ที่ว่า "จะทำก็ได้นะ" นี่ ค่อนข้างพัฒนาการนะครับ หรือเพราะมีความคิดว่าเริ่มจะอยากกลายเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมารึเปล่า"
คาวาคิตะ "ตอนที่รู้สึกว่า "นี่ฉันก็คงมีความรักได้แล้วล่ะมั้ง" อาจจะรู้สึกว่าสามารถก้าวเข้าสู่พื้นที่ที่ยังไม่รู้จักได้แล้วก็ได้ล่ะมั้ง แต่ว่านิสัยตัวเองก็ออกมา ดันไปจินตนาการเกินไป..."
── "เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรอครับ!"
คาวาคิตะ "จะว่ายังไงดี จะว่าเกิดเรื่องรึเปล่า... (หน้าแดง) พอได้ลองทำจริงๆ ก็แบบว่า "หืม???" แบบว่า เอ๊ะ มันไม่ใช่แบบนี้นะ"
── "จินตนาการไว้แบบไหนหรอครับ"
คาวาคิตะ "เอ๋~ ก็ทุกคนพูดกันว่า "รู้สึกดี" ไม่ใช่หรอคะ พอได้ลองจริงๆ จะว่ายังไงดี... ก็ไม่ได้รู้สึกไม่ดีอะไรนะคะ แบบว่าไม่ได้รู้สึกยากอะไรล่ะมั้งคะ"
── "จนถึงตอนนั้นเคยช่วยตัวเองมาก่อนไหมครับ"
คาวาคิตะ "หลังจากลองมีอะไรครั้งแรกก็ลองทำดูค่ะ หลังจากนั้นก็เดบิวเลย ไปทั้งๆ ที่ถ่ายทั้งที่ไม่มีประสบการณ์อะไร เจอแต่เรื่องให้ตกใจเยอะแยะเลยค่ะ ตอนนี้ก็ด้วยแหละค่ะ (หัวเราะ)"
── "นี่ไม่ได้เกลียดเซกส์ใช่ไหมครับ?"
คาวาคิตะ "ค่ะ แค่ว่าเซกส์ในผลงานทำเพื่อให้คนดูดูแล้วสนุก เลยสนใจตรงนั้นค่ะ จะพูดให้ถูกคือสนใจแต่เรื่องนั้นเลยนะคะ"
── "จดจ่อสุดๆ ! (หัวเราะ) ทำหน้าจริงจังอีกแล้วนะครับ ถ้างั้นครึ่งหลัง ขอถามถึงการถ่ายทำหลังจากที่กลับมาด้วยแล้วกันนะครับ"
https://javreporter.blog.jp/archives/13179247.html
ผู้เขียน
