ปกติผมไม่ชอบแนวลูกทุ่ง - แนวเพื่อชีวิตอยู่แล้วนะ
เห็นข่าวตาลุงนี่ทุ่มกีต้าร์ลงพื้นผมก็เฉยๆ ไม่ได้สนใจอะไร
แต่ที่เกลียดตาลุงนี่เข้าใส้ก็อีตอนที่ลูก
(เดรฉานในคราบคน) มันไปข่มขืนเด็กอายุ 14
แล้วมันวิ่งเต้นล้มคดีเอาจนได้อ่ะครับ
มันปกป้องลูกตัวเอง แล้วเด็กผู้หญิงลูกครึ่งนั่นล่ะ
ใครจะรับผิดชอบชีวิตเค้าอ่ะ ต้องมีตราบาปของคน
ถ่อย - ต่ำช้ารุมแท๊กทีมกับเพื่อน (ระยำพอกัน) ข่มขืนกัน
ข้ามวันข้ามคืน แถมแม่งถ่ายคลิ๊ปเอามาแบล๊คเมล์อีก
ดูความรำยำตำบอนของลูกไอ้แก่แอ๊ดมันเหอะ
ปล.พอเห็นผู้หญิงถูกทำร้าย - ถูกข่มขืนแล้วผมของขึ้นทุกทีเลยว่ะ
เสียดายที่บ้านผมไม่ได้อยู่ใกล้บ้านไอ้แก่คาราบาวนั่นอ่ะ
ไม่งั้นแม่งมีการจัดของหนัก - ของใหญ่ใส่กันแน่พ่ะยะค่ะ !
